Υπάρχει μια ανθρώπινη τάση να κρίνεται και να αποξενώνεται ό,τι μοιάζει ξένο, μακρινό, άγνωστο. Η ακμή, ωστόσο, αποτελεί μια περίτρανη εξαίρεση σε αυτό τον κανόνα. Παρά το γεγονός ότι αυτή η δερματολογική πάθηση είναι τόσο συχνή και γνώριμη, εξακολουθεί να αντιμετωπίζεται με προκατάληψη, δυσχεραίνοντας την ήδη επιβαρυμένη ψυχολογία των ασθενών που υποφέρουν από αυτή.

Οι άνθρωποι που εκδηλώνουν σπυράκια και δερματικά εξανθήματα αντιμετωπίζουν συνήθως πρόβλημα στο πρόσωπο, αν και μπορούν να εμφανιστούν σε διάφορες περιοχές του σώματος. Σε αντίθεση με την κοινή πεποίθηση, η ακμή δεν αποτελεί αποκλειστικό πρόβλημα των εφήβων, καθώς όλο και περισσότεροι ενήλικες βρίσκονται αντιμέτωποι με την κατάσταση. Οι αιτίες και οι πιθανές λύσεις είναι πολλές και διαφορετικές, ανάλογα με την κάθε περίπτωση.

Μια πρωτοποριακή μελέτη που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο Journal of the American Academy of Dermatology ανέδειξε τη συχνότητα της πάθησης. Τα ευρήματα αποκάλυψαν ότι η ακμή επηρεάζει 1 στους 5 ανθρώπους παγκοσμίως, με υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης στους νέους ενήλικες ηλικίας 16-24 ετών (28,3%) και 25-39 ετών (19,3%). Τα στοιχεία δείχνουν επίσης ότι η ακμή φαίνεται να προτιμά τις γυναίκες, αφού εμφανίζεται σε ποσοστό 23,6% έναντι 17,5% των ανδρών.

Ωστόσο, εξακολουθεί να υπάρχει κάτι που υπονομεύει σταθερά και διαχρονικά όλη την προσπάθεια διαχείρισης και αντιμετώπισης του προβλήματος: Το κοινωνικό στίγμα, που επιδεινώνει το πρόβλημα των ασθενών με ένα περιττό βάρος.

Μια πρόσφατη μελέτη που παρουσιάστηκε στο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Δερματολογίας και Αφροδισιολογίας ρίχνει φως στο σημαντικό στίγμα που συνδέεται με την ακμή των ενηλίκων. Τα αποτελέσματα αποκάλυψαν ότι τα άτομα με ακμή θεωρούνται λιγότερο ελκυστικά, αξιόπιστα, επιτυχημένα και κυρίαρχα, με αποτέλεσμα να προκαλείται σημαντικό πλήγμα στην αυτοπεποίθηση των ανθρώπων.

Με βάση αυτά τα δεδομένα, γίνεται εύκολα κατανοητός ο τρόπος με τον οποίο η ακμή επηρεάζει αρνητικά τη ζωή των ανθρώπων. Μεταξύ των συχνότερων επιπτώσεων που αναφέρονται είναι η κόπωση (50%) και οι διαταραχές ύπνου (41%). Επιπλέον, οι ασθενείς με ακμή αναφέρουν ότι αισθάνονται αποκλεισμένοι ή απορριπτέοι από τους άλλους (31%), καθώς και ότι οι άλλοι αποφεύγουν τη σωματική επαφή μαζί τους (27%). Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι οι συνέπειες αυτής της κατάστασης συχνά περιλαμβάνουν ψυχολογική δυσφορία, δυσκολία αποδοχής της ακμής, χαμηλή αυτοεκτίμηση, άγχος, κοινωνική απομόνωση και κατάθλιψη.

Η πορεία προς τα εμπρός: Κανονικοποίηση της ατέλειας

Ενώ, από τη μία πλευρά, το κίνημα για τη θετικότητα του δέρματος εξαπλώνεται και ο αριθμός των διασημοτήτων και των influencers, από την Iris Law μέχρι την Aurora Ramazzotti, που συζητούν ανοιχτά και δείχνουν τους εαυτούς τους στους followers με δερματικά εξανθήματα αυξάνεται, από την άλλη, η διάδοση της αισθητικής που προμοτάρει το «πορσελάνινο» δέρμα και τα φίλτρα ομορφιάς, επιβάλλει την εικόνα του τέλειου δέρματος, που δεν αφήνει περιθώρια αποδοχής σε όσους αντιμετωπίζουν εξανθήματα, φλεγμονές και ακμή.

Αυτά τα αντιφατικά φαινόμενα δημιουργούν σύγχυση στα άτομα με ακμή, σε σημείο που ενθαρρυντικές φράσεις όπως «δεν χρειάζεται να είσαι τέλει@ για να είσαι όμορφ@» και «η τελειότητα δεν υπάρχει» να μοιάζουν με λόγια του ανέμου. Το γεγονός ότι τα σπυράκια δεν έχουν πλέον ιατρική εμφάνιση, αλλά αντιμετωπίζονται ως αρκετά χαριτωμένα ώστε να προβάλλονται μπορεί να βοηθήσει όσους αισθάνονται ανεπαρκείς. Αρκεί να μην πρόκειται απλώς για μια ακόμη παροδική τάση ομορφιάς.

Με την προώθηση ενός ανοιχτού διαλόγου και την αύξηση της προβολής όλων των τύπων δέρματος, μπορούμε να ελπίζουμε ότι το στίγμα που περιβάλλει την ακμή σταδιακά θα εξαλειφθεί, δίνοντας τη δυνατότητα σε περισσότερα άτομα να αγκαλιάσουν τη φυσική τους εμφάνιση χωρίς ντροπή ή αμηχανία.