Όσον αφορά τον εμμηνορροϊκό κύκλο, υπάρχει ακόμη αρκετή έρευνα που πρέπει να γίνει.

Ενώ οι περισσότεροι άνθρωποι είναι εξοικειωμένοι με το προεμμηνορρυσιακό σύνδρομο (PMS) – ή αλλιώς τα δυσάρεστα συμπτώματα που μπορεί να εμφανιστούν το διάστημα πριν από την περίοδο – το αντίστοιχο μετεμμηνορρυσιακό σύνδρομο σίγουρα δεν έχει λάβει την ίδια προσοχή.

Τι είναι;

Το μετεμμηνορρυσιακό σύνδρομο είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει τα συμπτώματα που εμφανίζονται μετά το τέλος της περιόδου ενός ατόμου. Αυτά μπορεί να είναι είτε σωματικά συμπτώματα, όπως πονοκέφαλοι είτε ψυχολογικά, όπως άγχος.

Γιατί δεν το έχω ξανακούσει;

Ο κυριότερος λόγος είναι το γεγονός ότι δεν έχει ακόμη αναγνωριστεί από την ιατρική κοινότητα. Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει καν ιατρικός όρος για τα συμπτώματα που λαμβάνουν χώρα μετά την εμμηνόρροια ούτε επαρκείς έρευνες. Η ονομασία “μετεμμηνορρυσιακό σύνδρομο” προέκυψε ως ένας τρόπος για να περιγράφουν οι άνθρωποι ευκολότερα τις εμπειρίες τους και βασίζεται σε μεγάλο βαθμό σε ανεπίσημα στοιχεία.

Αυτό, ωστόσο, δεν συνεπάγεται ότι τα δυσάρεστα συμπτώματα που βιώνεις μετά το τέλος της περιόδου σου είναι μόνο στο μυαλό σου – απλώς τη δεδομένη στιγμή υπάρχει έλλειψη επαρκούς επιστημονικής μελέτης πάνω στο συγκεκριμένο θέμα.

Τι το προκαλεί;

Ως κύρια αιτία θα αναγνωρίζαμε τις αλλαγές στα επίπεδα των ορμονών, μετά το τέλος του εμμηνοροϊκού κύκλου. Όπως ακριβώς συμβαίνει και με το PMS.

“Σε αντίθεση με το PMS, όπου η προγεστερόνη μειώνεται, το μετεμμηνορρυσιακό σύνδρομο μπορεί να οφείλεται στην αύξηση προγεστερόνης / οιστρογόνων κατά το πρώτο μισό του κύκλου”, λέει η Δρ Soma Mandal, παθολόγος και ειδικός στην υγεία των γυναικών στο Summit Medical Group στο Νιου Τζέρσεϊ. Χρειάζονται περαιτέρω έρευνες για να υποστηριχθεί αυτή η θεωρία.

Η Δρ Mandal συμπληρώνει επίσης ότι αυτή η ορμονική αύξηση “παρατηρείται κυρίως σε ανωορρηκτικούς κύκλους (δηλαδή κύκλους όπου δεν έγινε ωορρηξία)” και μπορεί να είναι συχνότερη σε άτομα με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών (PCOS), αντισυλληπτικό εμφύτευμα ή αντίσταση στην ινσουλίνη. “Η ινσουλίνη είναι ένας μεγάλος παράγοντας”, τονίζει η Mandal. “Μπορεί να ελέγχει τον τρόπο λειτουργίας άλλων ορμονών, όπως τα οιστρογόνα, η προγεστερόνη και η τεστοστερόνη”.

Τέλος, η διατροφή μπορεί επίσης να παίζει ρόλο. Μια διατροφή με υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη και πολλά επεξεργασμένα τρόφιμα μπορεί να προκαλέσει αύξηση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα, θέτοντας το σώμα “υπό εντονότερο οξειδωτικό στρες“. “Αυτό, με τη σειρά του, επηρεάζει άλλες ορμόνες και μπορεί να προκαλέσει ανωμαλίες στον εμμηνορροϊκό κύκλο και τα συμπτώματα που σχετίζονται με το μετεμμηνορρυσιακό σύνδρομο”.

Το βιώνουν όλες όσες έχουν έμμηνο ρύση;

Το γεγονός ότι έχεις έμμηνο ρύση δεν σημαίνει ότι θα εμφανίσεις συμπτώματα πριν ή μετά την περίοδό σου.

Τα μετεμμηνορροϊκά συμπτώματα πιστεύεται ότι είναι στην πραγματικότητα λιγότερο συχνά από τα προεμμηνορρυσιακά, που αφορούν έως και το 90 τοις εκατό των ανθρώπων με έμμηνο ρύση, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη.

Ποια είναι τα συμπτώματα;

Τα συμπτώματα του μετεμμηνορρυσιακό συνδρόμου μπορούν να είναι είτε σωματικά είτε ψυχολογικά.

Τα ψυχολογικά συμπτώματα τείνουν να αναφέρονται συχνότερα από τα σωματικά, μπορεί να περιλαμβάνουν εναλλαγές της διάθεσης και άγχος και μπορεί να παρουσιάζονται ως ευερεθιστότητα, θυμός ή δακρύρροια. Σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να περιλαμβάνουν κατάθλιψη, προβλήματα στον ύπνο και τη συγκέντρωση ή προβλήματα συντονισμού.

Ο πόνος είναι ένα από τα σωματικά συμπτώματα. Μπορεί να εμφανιστεί ως πόνος στην περιοχή του στομάχου, στις αρθρώσεις, στην πλάτη και στον αυχένα ή ως πονοκέφαλος και πόνος κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής. Τα άτομα μπορεί επίσης να εμφανίσουν κολπική δυσφορία, συμπεριλαμβανομένης της ξηρότητας, του κνησμού ή του καψίματος. Μπορεί να εμφανιστούν επίσης κράμπες που δεν σχετίζονται απαραίτητα με κάποια άλλη ιατρική πάθηση όπως πχ η ενδομητρίωση.

Πόσο διαρκούν;

Συνήθως, τα συμπτώματα μετά την έμμηνο ρύση μπορεί να διαρκέσουν για λίγες ημέρες. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ωστόσο, μπορεί να κρατήσουν έως και 2 εβδομάδες από το τέλος της περιόδου.

Τι μπορεί να δράσει ανακουφιστικά;

Η αντιμετώπιση του μετεμμηνορροϊκού συνδρόμου γίνεται με τρόπο παρόμοιο με το PMS μπορεί να είναι αποτελεσματική, και περιλαμβάνει διαχείριση του καθημερινού σας στρες, αρκετό ύπνο και τακτική άσκηση. Επιπλέον μια καλύτερη ρουτίνα αυτοφροντίδας με βάση τεχνικές χαλάρωσης όπως η γιόγκα ή το μασάζ, μπορεί επίσης να δράσει υποστηρικτικά.

Όσον αφορά τη διατροφή, η Mandal συμβουλεύει να προσέξεις την πρόσληψη αλατιού και καφεΐνης και να τρως πολλά φρούτα, λαχανικά, ψάρια και δημητριακά ολικής αλέσεως. Παράλληλα, έλεγξε τα επίπεδα σιδήρου σου με το γιατρό σου και ενίσχυσέ τα είτε με τροφές πλούσιες σε σίδηρο -όπως το κόκκινο κρέας, τα οστρακοειδή και τα όσπρια- είτε με ένα καθημερινό συμπλήρωμα σιδήρου.

Η Mandal συστήνει επίσης τη λήψη συμπληρωμάτων βιταμνιών του συμπλέγματος Β και βιταμίνης Ε με στόχο τη μείωση της κόπωσης και του φουσκώματος. Προσθέτει επίσης ότι το μαγνήσιο -που βρίσκεται σε τρόφιμα όπως η μαύρη σοκολάτα, οι ξηροί καρποί, οι σπόροι και τα αβοκάντο- “μπορεί να βοηθήσει με τα συμπτώματα της διάθεσης“. Η χαμηλή πρόσληψη μαγνησίου έχει, εξάλλου, συνδεθεί με κατάθλιψη σε άτομα ηλικίας κάτω των 65 ετών.

Πότε θα πρέπει να επισκεφθείς το γιατρό σου;

Γενικώς το να αναζητάς ιατρική γνώμη όταν νιώθεις ότι κατι δεν πάει καλά είναι μια καλή πρακτική. Για να βοηθήσεις τον θεράποντα να κατανοήσει καλύτερα την προσωπική σου εμπειρία και συνεπώς τους προβληματισμούς σου, κράτα ένα ημερολόγιο με τα συμπτώματά σου για να δεις αν αναπτύσσεται κάποιο συγκεκριμένο μοτίβο. Πρόκειται για τα ίδια συμπτώματα στο τέλος κάθε εμμηνορροϊκού κύκλου; Ή είναι πιο ακανόνιστα; Αξίζει επίσης να σημειώνεις το τι τρως / πίνεις καθώς και πόσο ασκείσαι.

Με αυτόν τον τρόπο, ο γιατρός σου θα μπορέσει να αποκλείσει τις υποκείμενες παθήσεις και να καταλήξει στην καλύτερη δυνατή πορεία θεραπείας.

Υπάρχουν διαθέσιμες κλινικές θεραπείες;

Αυτή τη στιγμή, δεν υπάρχει συγκεκριμένη θεραπεία για το σύνδρομο μετά την εμμηνόρροια. Ωστόσο, υπάρχουν μερικές κλινικές θεραπείες που βοηθούν στην ανακούφιση συγκεκριμένων συμπτωμάτων. Για παράδειγμα, για την κατάθλιψη μπορεί να συνταγογραφηθεί γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία ή αντικαταθλιπτική φαρμακευτική αγωγή.

Τα αντισυλληπτικά που εμποδίζουν την ωορρηξία μπορούν επίσης να βοηθήσουν στον έλεγχο της διάθεσης και να ανακουφίσουν τον πόνο, αν και η λήψη τους θα πρέπει να γίνεται μόνο μετά από παρότρυνση του γιατρού σου. Ο γιατρός θα διερευνήσει εάν μια υποκείμενη πάθηση, όπως το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, μπορεί να προκαλεί τα συμπτώματα μετά την εμμηνόρροια και στη συνέχεια, θα σου συστήσει το κατάλληλο πλάνο δράσης με βάση αυτή τη διάγνωση.