Περίπου 2.500 χρόνια πριν, στην προσπάθειά του να εξηγήσει το μυστήριο του έρωτα, ο Πλάτωνας υποστήριξε ότι, στην αρχή, οι άνθρωποι ήταν σφαιροειδή ανδρόγυνα όντα, πλάσματα τόσο ισχυρά, που οι θεοί τα φοβήθηκαν και αποφάσισαν να τα χωρίσουν στα δύο. Από τότε, σύμφωνα με τον μύθο του Πλάτωνα, οι άνθρωποι είναι μισοί και αναζητούν το άλλο τους μισό, ώστε να νιώσουν και πάλι ολόκληροι.

Και κάπως έτσι γεννήθηκε ο μύθος του άλλου μισού, που κάνει γενιές και γενιές ανθρώπων να αναζητούν αυτόν τον έναν, τον ιδανικό, τον τέλειο άνθρωπο που θα τους ολοκληρώσει. Σε αυτό τον ήδη αγχωτικό αγώνα ήρθε να προστεθεί μία ακόμη έννοια: Αυτή της δίδυμης φλόγας. Υπάρχουν πολλές θεωρίες σχετικά με την προέλευση αυτής της ιδέας, αλλά στην πρόσφατη ιστορία, ήταν η δήλωση της Megan Fox σε ένα podcast ότι ο Machine Gun Kelly ήταν η δίδυμη φλόγα της η αφορμή για να «ταρακουνήσει» τη συλλογική συνείδηση με την ιδέα ότι είμαστε στην πραγματικότητα «δύο μισά της ίδιας ψυχής».

Η δίδυμη φλόγα ακολουθεί τη λογική της «αδελφής ψυχής» (soulmate), που θέλει να βρίσκεις εκείνον τον άνθρωπο που θα «κουμπώσει» τέλεια πάνω σου, χαρίζοντάς σου την έννοια της ολοκλήρωσης.

Ρομαντικό; Ναι. Ρεαλιστικό όμως;

Όπως ήταν φυσικό, η ιδέα έχει διχάσει. Από τη μια, είναι εύκολο να καταλάβει κανείς γιατί γοητεύει ορισμένους ανθρώπους, κρατώντας τους πιστούς στην ιδέα ότι όλες οι αποτυχημένες σχέσεις και τα ραντεβού είναι μέρος ενός θεϊκού σχεδίου που οδηγεί τελικά στην αληθινή αγάπη. Μπορεί, επίσης, να δίνει σε κάποιους την αίσθηση ότι δεν χρειάζεται καν να ψάξουν για την αγάπη, γιατί θα τους βρει αυτή.

Η σύμβουλος σχέσεων Annabelle Knight πιστεύει στην ιδέα της δίδυμης φλόγας, υποστηρίζοντας ότι το άλλο σου μισό δε χρειάζεται απαραίτητα να είναι ένας ερωτικός σύντροφος, αλλά μπορεί να είναι και μια πλατωνική σχέση. «Η δίδυμη φλόγα σου μπορεί να είναι ο καλύτερός σου φίλος, κάποιος με τον οποίο «κολλήσατε» αμέσως στη δουλειά ή το ταίρι σου. Η σύνδεση δεν είναι απαραίτητα ερωτική», λέει. Η Knight προειδοποιεί, ωστόσο, ότι «είναι εύκολο να ρομαντικοποιήσεις αυτήν την ιδέα σε σημείο που να μην είναι πια ρεαλιστική», λέει στο Cosmopolitan.

Στον αντίποδα της αισιόδοξης σκοπιάς βρίσκεται η ειδικός σε θέματα σχέσεων Lucy Rowett. Επισημαίνει ότι δεν υπάρχει επιστημονική βάση που να υποστηρίζει αυτή την ιδέα. «Είναι ανόητο. Υποστηρίζει, ουσιαστικά, ότι υπάρχει κάποιος εκεί έξω που είναι μια άλλη έκφραση της ψυχής σου, άρα είσαι, κατά κάποιον τρόπο, ατελής χωρίς αυτόν. Νομίζω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να ταυτιστούν με την ιδέα του να νιώθουν ανολοκλήρωτοι, καθώς αυτό είναι μέρος της ανθρώπινης εμπειρίας. Αλλά το να πιστεύεις ότι υπάρχει κάποιος εκεί έξω που μπορεί να σε ολοκληρώσει είναι ανησυχητικό. Τροφοδοτεί μια σειρά από ανθυγιεινές εμμονές σχετικά με τη ρομαντική αγάπη, «φορτώνοντάς» την με την υποχρέωση να καλύψει ένα κενό, που κανείς δεν μπορεί ποτέ να καλύψει», λέει χαρακτηριστικά.

Όσο ρομαντικ@ κι αν είσαι, θα πρέπει να παραδεχθείς ότι αυτά τα λόγια κρύβουν αλήθειες. Είναι σίγουρα επικίνδυνο να εξιδανικεύεις τους ανθρώπους. Είναι πιθανό να συναντήσεις αρκετούς ανθρώπους με τους οποίους θα συνδεθείς άμεσα και με ισχυρό τρόπο. Αυτό, όμως, μπορεί να οφείλεται σε μια σειρά από πραγματικούς λόγους, όπως ένα τραύμα, το πολιτισμικό υπόβαθρο, κοινές εμπειρίες και άλλα. Υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορούν να μας συνδέσουν βαθιά με κάποιον άλλο. Κι επιπλέον, ποιος είπε ότι είμαστε ατελείς χωρίς σύντροφο; Αυτή η ιδέα είναι απλώς καταστροφική για τις ανθρώπινες σχέσεις και το βάρος με το οποίο φορτώνουμε τους ανθρώπους γύρω μας.

«Τρέφει ανθυγιεινές αφηγήσεις για τις σχέσεις και αποτελεί μια μη ρεαλιστική προσδοκία από έναν σύντροφο», λέει η Rowett, προσθέτοντας ότι οι άνθρωποι που έλκονται από αυτή τη θεωρία είναι συχνά ευάλωτοι, με ιστορικό τραύματος και τοξικών σχέσεων. Η πίστη σε αφηγήσεις όπως η δίδυμη φλόγα μπορεί συχνά να τροφοδοτήσει την εξάρτηση από ένα άλλο άτομο και δημιουργήσει σχέσεις αρρωστημένες.

«Φυσικά και υπάρχουν άνθρωποι με τους οποίους θα νιώσουμε να συνδεόμαστε στενά. Αλλά θεωρίες όπως η δίδυμη φλόγα μπορούν να μας εμποδίσουν να ζήσουμε αυθεντικά και ελεύθερα γιατί πιστεύουμε ότι τα αποτελέσματα είναι προκαθορισμένα και ότι τελικά δεν έχουμε τον έλεγχο», υποστηρίζει η ειδικός.