Πόσοι ενήλικες (και μάλιστα από παιδιά) κουβαλούν αυτή τη φράση ως φορτίο; Ως ένα τεράστιο εμπόδιο στην καθημερινότητα τους και ως ένα κριτήριο για τις επιλογές που τελικά καταλήγουν να κάνουν στη ζωή τους;

Εάν ανήκεις σε αυτή την κατηγορία, εάν σε κάθε σου βήμα πασχίζεις να ακούσεις τη δική σου φωνή αντί των άλλων και αν καταπιέζεις τις δικές σου επιθυμίες, στέλνοντας παράλληλα και ένα τεράστιο όχι στις ανάγκες του εαυτού σου, μην απελπίζεσαι. Υπάρχει λόγος. Και θα σου εξηγήσω το γιατί αφού ανακαλύψουμε πρώτα μαζί τον λόγο για τον οποίο σου συμβαίνει αυτό.

Τι πραγματικά σου συμβαίνει;

Ο άνθρωπος εκ φύσεως ήταν και είναι ένα κοινωνικό ον. Αυτό κατ’ επέκταση σημαίνει πως θέλει να ανήκει κάπου και πως έχει ενδιαφέρον για την γνώμη των άλλων. Μάλιστα πολλές φορές περισσότερο από όσο φαντάζει “φυσιολογικό”. Απλά σκέψου τη δεδομένη στιγμή, πόσες φορές αισθάνθηκες την ανάγκη να ζητήσεις τη γνώμη από μερικούς σημαντικούς ανθρώπους της ζωής σου.

Αυτό το έκανες είτε για να λάβεις την επιβεβαίωση που χρειαζόσουν είτε για να διαμορφώσεις τελικά μια δική σου γνώμη που θα ταιριάζει όμως “τέλεια” και με τη γνώμη των άλλων. Των δικών σου “άλλων”. Ή και όχι. Όπως και να έχει είναι ανθρώπινο, αρκεί να μην φτάνει στα όρια της ολοκληρωτικής αυταπάρνησης του εαυτού σου.

Γιατί μου είναι τόσο δύσκολο να αδιαφορήσω στην αρνητική κριτική των άλλων;

Πιθανόν το γνωρίζεις ήδη, όμως θα ήθελα να σου υπενθυμίσω πως η φράση «τι θα πει ο κόσμος» δεν είναι τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από τον φόβο της κριτικής και της έλλειψης αυτοπεποίθησης. Η χαμηλή αυτοπεποίθηση αναπτύσσεται και διαμορφώνεται από τα πρώτα κιόλας χρόνια της ζωής ενός ανθρώπου γι’ αυτό και πρόκειται για μια ευμετάβλητη και σίγουρα εύθραυστη έννοια. Σημαντικό ρόλο στην ισχυροποίηση αυτής παίζουν οι γονείς και όλοι οι “σημαντικοί” άλλοι καθώς αποτελούν έναν μεγάλο και πολλές φορές αόρατο καθρέφτη του εαυτού μας.

Θα έχεις σίγουρα παρατηρήσει πως όταν αισθάνεσαι ότι αρέσεις, ότι σε αποδέχονται και ότι υπάρχει εμπιστοσύνη στο περιβάλλον που ζεις, τότε η διάθεση σου και ταυτόχρονα η αυτοπεποίθηση σου είναι συνήθως πολύ πιο ανεβασμένες. Αντίθετα, όταν δεν καταφέρνεις να λάβεις την αγάπη και την αποδοχή που φανταζόσουν, τότε ασυναίσθητα και σε βάθος χρόνου αν δεν μπορέσεις να σκεφτείς λογικά, υπάρχουν πολλές πιθανότητες να απομακρυνθείς από την υψηλή σου αυτοεκτίμηση αλλά και από τις πραγματικές σου επιθυμίες.

Κοινώς; Το άτομο, εσύ και ο καθένας μας, είναι αρκετές φορές διατεθειμένος να προδώσει τις προσωπικές του αξίες, αρκεί να μην πει τίποτα “κακό” ο κόσμος για εκείνον. Με αυτόν τον τρόπο όμως η πυξίδα της ζωής μας αφήνεται στα χέρια των άλλων και όχι στα δικά μας.

Η εσωτερικευμένη φωνή των άλλων βρίσκεται μέσα σου

Η φωνή της μαμάς ή του μπαμπά σου. Η φωνή της δασκάλας που κάποτε σε στεναχώρησε. Η φωνή του φίλου που δεν σε εκτίμησε. Η φωνή του αγοριού ή της κοπέλας που σε πρόδωσε. Η φωνή μιας ολόκληρης κοινωνίας δεν ανήκει μόνο σε εσένα αλλά αποτελεί και μια εσωτερικευμένη φωνή που μάλλον συνήθιζες να ακούς από μικρή ηλικία. Και τώρα, στο σήμερα μεγάλωσες.

Κι αναρωτιέσαι αν υπάρχει τρόπος να αποφύγεις αυτές τις φωνούλες, πιστεύοντας κατά βάθος πως είναι πολύ δύσκολο να τις αποφύγεις. Κι όμως γίνεται. Κι όμως δεν είναι ακατόρθωτο. Τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο, αρκεί να το θέλεις.

Τρόποι διαχείρισης του φόβου της κριτικής

Πώς θα έρθεις πιο κοντά στον εαυτό σου;

Σε πρώτη φάση δώσε χρόνο και χώρο στις πραγματικές σου ανάγκες. Ποιες επιθυμίες, ποιες αξίες και ποιες αντιλήψεις σου μοιάζει αδύνατο να βγάλεις από την ζωή σου; Ύστερα αναρωτήσου το γιατί και αποδέξου πως είναι εντάξει. Είναι εντάξει γιατί όλα αυτά που πιστεύεις, είσαι εσύ. Τι πιο όμορφο λοιπόν από αυτό;

Σε δεύτερη φάση, θυμήσου όλα εκείνα τα αρνητικά περιστατικά κριτικής. Απελευθέρωσε τα, άκου τι έχουν να σου πουν και ό,τι από αυτά δεν αξίζει, απλά πέτα το. Με αυτόν τον τρόπο θα αποκτήσεις μια διαφορετική οπτική στα όσα σου έχουν συμβεί έως τώρα και φυσικά θα σου φανεί πολύ πιο εύκολο να αγκαλιάσεις τον πληγωμένο σου εαυτό.

Θέσε ρεαλιστικές προσδοκίες

Κανείς δεν είναι κτήμα σου, ούτε και εσύ κάποιου άλλου. Μην περιμένεις λοιπόν από τους άλλους να κατανοούν και να αποδέχονται όλες σου τις κινήσεις γιατί απλά δεν γίνεται. Αντιστοίχως, μην απαιτείς και από τον ίδιο σου τον εαυτό να είναι σε όλα ο “καλύτερος”, ούτε και πάντα ο πιο “σωστός”.

Ο εαυτός σου σε ακούει

Κι όμως. Όλα όσα του λες, όλα όσα δεν του λες, ακόμα και ο τρόπος με τον οποίο σε κοιτάζεις στον καθρέφτη, διαμορφώνει τη σχέση που θέλεις να χτίσεις με τον εαυτό σου. Κι αυτή η σχέση είναι η πιο σημαντική που θα χρειαστεί να διατηρήσεις και να φροντίσεις.

Από σήμερα κιόλας λοιπόν ξεκίνα να μιλάς όμορφα στον εαυτό σου. Για όλα όσα έχεις καταφέρει και όλα όσα ονειρεύεσαι να κάνεις στο μέλλον.

Σου εύχομαι να σκέφτεσαι έτσι κάθε μέρα. Σου εύχομαι να κάνεις ότι πραγματικά θέλεις. Σου εύχομαι στο εξής σε κάθε σου βήμα να νιώθεις ελευθερία, πληρότητα και πάνω από όλα ουσιαστική ευτυχία!