Αν εστιάσουμε στο σήμερα, θα παρατηρήσουμε ότι προτεραιότητα για μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων αποτελεί η δουλειά.

Τα επαγγελματικά απασχολούν έντονα και σταθερά τους περισσότερους από εμάς, που περνάμε ατελείωτες ώρες δουλεύοντας. Ο εργασιακός χώρος έχει γίνει κάτι σαν δεύτερο σπίτι, οι συνάδελφοι μια μορφή οικογένειας και το μυαλό μας γεμίζει με σκέψεις όπως: «Μήπως πρέπει να αλλάξω δουλειά; Μήπως ήρθε η ώρα να διεκδικήσω μια καλύτερη θέση ή έναν καλύτερο μισθό;». Όλα αυτά σε μια εποχή που η επαγγελματική εξουθένωση έχει φτάσει σε επίπεδα ρεκόρ, με τους εργοδότες να ζητούν όλο και πιο πολλά και τους εργαζόμενους να προσπαθούν απεγνωσμένα να δημιουργήσουν πιο υγιείς και ισορροπημένες συνθήκες για τους ίδιους.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, άρχισαν να γεννιούνται διάφορα trends στο διαδίκτυο και τις δημοφιλείς πλατφόρμες δικτύωσης που αφορούν στην επαγγελματική ζωή, όπως οι «bare minimum Mondays», που περιγράφουν μια πιο χαλαρή έναρξη της επαγγελματικής εβδομάδας, «coffee badging», που θέλει τους εργαζόμενους να εμφανίζονται στο γραφείο για λίγο, πριν επιστρέψουν στην τηλεργασία και το «rage applying», που περιγράφει την αναζήτηση νέων επαγγελματικών ευκαιριών, αφού ένας εργαζόμενος έχει λάβει αρνητική απάντηση από τον εργοδότη του για προαγωγή ή αύξηση.

Αυτές οι τάσεις επινοήθηκαν από προπονητές καριέρας, επαγγελματίες του τομέα Ανθρώπινου Δυναμικού και νέους εργαζόμενους -πολλοί από τους οποίους είναι millennials ή ανήκουν στην Gen Z – για να εξηγήσουν μερικές από τις ταραχώδεις αλλαγές που συμβαίνουν στους χώρους εργασίας, ειδικά μετά από χρόνια οικονομικής κρίσης, αλλά και μετά το πέρασμα της πανδημίας, που άφησε ένα ισχυρό αποτύπωμα.

Οι τάσεις αυτές σηματοδοτούν μια απομάκρυνση από την έντονη εργασιακή κουλτούρα, εστιάζοντας περισσότερο στην ψυχική υγεία και την ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής, όπως σημειώνει ο ειδικός καριέρας του LinkedIn, Andrew McCaskill. «Στον πυρήνα τους, αυτές οι τάσεις σηματοδοτούν μια μετατόπιση από την κουλτούρα της υπερεργασίας και στην πραγματικότητα αφορούν στην ύπαρξη καλύτερων προστατευτικών κιγκλιδωμάτων γύρω από την ψυχική υγεία και την ευημερία των εργαζομένων», λέει χαρακτηριστικά στο CNBC.

Ο ίδιος επισημαίνει ότι, προς το παρόν, οι τάσεις αυτές ακροβατούν μεταξύ του να είναι χρήσιμες και του να είναι επιβλαβείς. «Εξαρτάται από το πώς χρησιμοποιούνται».

Κι ενώ οι πρακτικές αυτές συζητούνται ευρέως σε πλατφόρμες όπως το TikTok και το LinkedIn, η αντίδραση των εταιρειών είναι λιγότερο εμφανής. Δεν είναι σαφές αν αυτές οι διαδικτυακές κινήσεις οδηγούν σε ουσιαστικές αλλαγές στον εργασιακό χώρο. Ορισμένοι εργαζόμενοι, ωστόσο, αναφέρουν θετικές αλλαγές στο εργασιακό τους περιβάλλον λόγω αυτών των τάσεων.

Τα αφεντικά αγκαλιάζουν τις Bare Minimum Mondays

Για παράδειγμα, οι «Bare Minimum Mondays» έχουν ήδη κερδίσει έδαφος σε ορισμένους χώρους εργασίας. Η Alexa, υπεύθυνη μάρκετινγκ με έδρα το Λος Άντζελες, είδε αυτή την τάση να γίνεται αποδεκτή από τον δικό της εργοδότη. Η δική της εκδοχή των «Bare Minimum Mondays» περιλαμβάνει την ιεράρχηση μιας περιορισμένης λίστας εργασιών, αφήνοντας πιο απαιτητικές εργασίες για αργότερα μέσα στην εβδομάδα, γεγονός που έχει αυξήσει την παραγωγικότητα και την ικανοποίηση από την εργασία της.

Η Marisa Jo Mayes, η οποία ξεκίνησε την τάση στο TikTok, έχει ακούσει πολλούς εργαζόμενους να λένε ότι οι εργοδότες τους έχουν υιοθετήσει αυτή την προσέγγιση. Παρά τα οφέλη της, ωστόσο, εξακολουθεί να υπάρχει δισταγμός στην πλήρη υιοθέτηση μιας φιλοσοφίας που μπορεί να συνεπάγεται μειωμένη εργασιακή απόδοση.

Οι ηγέτες ανθρώπινου δυναμικού προλαβαίνουν την αθόρυβη παραίτηση

Εν τω μεταξύ, η έννοια της «αθόρυβης παραίτησης» μπήκε στην εταιρική συζήτηση, όταν διαδόθηκε στο TikTok από τον ειδικό σε θέματα καριέρας, Brian Creely, περιγράφοντας τους εργαζόμενους που επιλέγουν να κάνουν το ελάχιστο αντί να παραιτηθούν. Οι ηγέτες των επιχειρήσεων λαμβάνουν τώρα μέτρα για να αντιμετωπίσουν ή να αποτρέψουν αυτή την τάση, με τακτικές όπως τακτικές επισκέψεις και προληπτική υποστήριξη για την ενίσχυση της διατήρησης και της ευημερίας των εργαζομένων.

Μένει να δούμε κατά πόσο αυτές οι τάσεις θα αρχίσουν να εμφανίζονται και στη χώρα μας και να υιοθετούνται από τους εργοδότες των ελληνικών επιχειρήσεων κι αν μπορούν πραγματικά να βοηθήσουν στην επίτευξη μιας ισορροπίας για τους εργαζομένους, οδηγώντας παράλληλα σε ενισχυμένη αποδοτικότητα, όχι με τους τρόπους που υιοθετούσαν μέχρι πρότινος οι εργοδότες, αλλά μέσα από μια νέα προσέγγιση.