Το να παραδεχτείς πως δεν αισθάνεσαι καλά είναι άθλος. Πρωτίστως για τον ίδιο σου τον εαυτό και έπειτα για να μπορέσεις να βρεις τη δύναμη να το παραδεχθείς στους πιο κοντινούς σου ανθρώπους.

Από την παιδική μας ηλικία εκπαιδευόμαστε να ξεπερνάμε εμπόδια, μας λένε πόσο σημαντικό είναι να είμαστε δυνατοί, μας λένε πόσο δύσκολη είναι η ζωή, μας λένε πως θα δοκιμαστούμε με τέτοιο τρόπο που τελικά μας κάνουν να νομίζουμε πως το να παραδεχθείς ότι δεν αισθάνεσαι καλά ψυχολογικά είναι μειονέκτημα.

Στην πραγματικότητα θέλει πάρα πολύ μεγάλο θάρρος- και θράσος- για να παραδεχθείς ότι δεν νιώθεις καλά και θέλει ακόμα μεγαλύτερη δύναμη και γενναιότητα για να βρεις τον τρόπο να το διορθώσεις.

Δεν μας καθιστά αδύναμους το να μιλάμε για τις ψυχολογικές  προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε, αντιθέτως μας καθιστά τόσο δυνατούς που μπορούμε να αντιμετωπίσουμε κατά πρόσωπο τον ίδιο μας τον εαυτό και να λύσουμε κάθε δυσκολία.

Πώς όμως να μιλήσεις στους φίλους σου και στους πιο κοντινούς σου ανθρώπους για τα θέματα που αντιμετωπίζεις όταν έχεις διδαχθεί να τα βλέπεις ο ίδιος σαν αδυναμίες;

Το να ανοιχτείς μπορεί να είναι τρομακτικό, αλλά είναι επίσης απίστευτα σημαντικό. Πώς να είσαι λοιπόν ειλικρινής για τα συναισθήματα σου όταν οι φίλοι σου σε ρωτούν πώς είσαι;

Σύμφωνα με την Anna Williamson, ο νούμερο ένα λόγος για τον οποίο δυσκολευόμαστε τόσο πολύ να παραδεχτούμε ότι δεν είμαστε καλά είναι επειδή αυτό απαιτεί από εμάς να είμαστε ευάλωτοι.

«Είναι τόσο βαθιά προσωπικό το να ανοιχτούμε και να πούμε πώς νιώθουμε πραγματικά».

«Όταν δεν είμαστε καλά, είναι ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα που μπορούμε να κάνουμε για να το παραδεχτούμε, επομένως πρέπει να εμπιστευόμαστε το άτομο με το οποίο μοιραζόμαστε αυτές τις πληροφορίες».

Και συνεχίζει λέγοντας: «Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν λανθασμένα ότι το να είσαι ειλικρινής με τα συναισθήματά σου είναι σημάδι αδυναμίας, ενώ στην πραγματικότητα είναι το εντελώς αντίθετο. Είναι σημάδι γενναιότητας και δύναμης το να μπορείς να μοιραστείς προσωπικές ανησυχίες και φόβους».

Πότε πρέπει να μοιραστείς με τα αγαπημένα σου πρόσωπα τα συναισθήματά σου;

Αν και δεν χρειάζεται να το σκεφτείς υπερβολικά όταν αποφασίζεις να ανοιχτείς για το πώς αισθάνεσαι, η Anna Williamson συνιστά να έχεις υπόψιν σου το timing.

«Το timing είναι σημαντικό για τέτοιου είδους αποκαλύψεις. Επίλεξε την κατάλληλη στιγμή ώστε το άτομο που θέλεις να σε βοηθήσει και να σε ακούσει να είναι πλήρως διαθέσιμο και να μπορεί να σου δώσει την προσοχή που χρειάζεσαι. Το να ξεφορτώνεσαι μια μεγάλη ανησυχία τη λάθος στιγμή, για παράδειγμα, όταν κάποιος είναι απασχολημένος ή αγχωμένος, μπορεί να έχει τα αντίθετα αποτελέσματα και να φανεί εγωιστικό».

Αν από την άλλη αν γνωρίζεις εσύ ότι ένας από τους φίλους σου δυσκολεύεται ιδιαίτερα να ανοιχτεί, η Anna Williamson συνιστά επίσης να μοιραστείς πρώτα τις σκέψεις και τα συναισθήματά σου εσύ, καθώς αυτό θα τον βοηθήσει να αισθανθεί πιο άνετα και θα τον ενθαρρύνει να αρχίσει να μιλάει.

«Συχνά αντικατοπτρίζουμε ο ένας τη συμπεριφορά του άλλου, επομένως το να είμαστε ανοιχτοί και ειλικρινείς για το πώς νιώθουμε μπορεί να λειτουργήσει ενθαρρυντικά για να ακολουθήσουν και τα αγαπημένα μας πρόσωπα.»