Ανεξάρτητα από το πόση δουλειά κάνει κάποιος με τον εαυτό του και τις σχέσεις του, έχει την τάση, να νοιάζεται για τις απόψεις και τις σκέψεις των άλλων. Όταν διατηρείς μια σχέση και προχωράς στη συγκατοίκηση, ή ακόμη και στην δημιουργία “οικογένειας” (όπως ο καθένας την έχει στο μυαλό του) τότε καλείσαι να μιλήσεις στους δικούς σου ανθρώπους για το επόμενο μεγάλο βήμα στη σχέση σου και αυτή συχνά είναι μια αμήχανη στιγμή.

Ας ξεκαθαρίσουμε όμως, για ποιον λόγο σε ενδιαφέρουν οι σκέψεις των συγγενών και των μακροχρόνιων φίλων σου και ανησυχείς για την άποψή τους; Φοβάσαι ότι μπορεί να θεωρούν το επόμενο βήμα βιαστικό; Φοβάσαι ότι θα τους χάσεις από το πλευρό σου; Φοβάσαι ότι δεν εγκρίνουν τ@ σύντροφ@ σου για ένα τόσο μεγάλο βήμα; Βέβαια, από την άλλη, είναι λογικό όσο σίγουρ@ και να νιώθεις για το επόμενο βήμα, να θέλεις και την υποστήριξη των δικών σου ανθρώπων.

Μέσα σε όλες αυτές τις σκέψεις, συγκέντρωσα τρεις προτάσεις, που θα σε βοηθήσουν να διαχειριστείς το άγχος που προκύπτει από τις γνώμες και τις κριτικές των άλλων, για το επόμενο βήμα στη σχέση σου.

Επίτρεψέ τους να ανησυχούν

Δεν είναι ευχάριστο συναίσθημα, αλλά υπάρχει ελευθερία όταν αφήνεις συνειδητά τους ανθρώπους να σκέφτονται ό,τι θέλουν για εσένα και τη σχέση σου, ειδικά όταν νιώθεις σίγουρ@ για το επόμενο μεγάλο βήμα στη ζωή σου.

Αναγνωρίζοντας τη νοοτροπία τους και το ενδιαφέρον τους για εσένα, ενδεχομένως να μην γνωρίζουν επακριβώς τα όνειρα και τα συναισθήματά σου, επομένως μπορεί να σε βοηθήσει να αφήσεις χώρο για την άποψή τους.

Επίτρεψε στον εαυτό σου να νιώσει και τα θετικά αλλά και τα αρνητικά συναισθήματα

Μπορεί να είναι μια συναρπαστική στιγμή για τη σχέση με τ@ σύντροφό σου και παράλληλα μια απογοητευτική στιγμή για τη σχέση σου με κάποιον φίλο που κατακρίνει τις επιλογές σου. Το ένα δεν αναιρεί το άλλο. Φυσικά και ένα τέτοιο σενάριο θα σε αναστατώσει και θα σε γεμίσει με αρνητικά συναισθήματα.

Αλλά δίνοντας στον εαυτό σου την άδεια να νιώθει άσχημα, και δίνοντάς τους την άδεια να κρίνουν, στην πραγματικότητα θα κάνεις τον εαυτό σου να νοιάζεται λιγότερο αργά ή γρήγορα. Είναι μια πρακτική που στο τέλος μπορεί να γίνει η υπερδύναμή σου.

Κάνε μία ωμή και ειλικρινή συζήτηση με τους φίλους και τους συγγενείς σου

Αν αυτοί οι φίλοι/συγγενείς, είναι πραγματικά σημαντικοί για εσένα, μίλησέ τους. Κάνε μία ειλικρινή συζήτηση και εξέφρασέ τους ακριβώς τα πράγματα που συμβαίνουν και νιώθεις. Μπορείς να πεις ευθέως: “Αποφάσισα να συγκατοικήσω με τ@ν σύντροφό μου και ένιωθα πολύ αγχωμέν@, γιατί φοβόμουν πως δε θα ενέκρινες κάτι τέτοιο. Προφανώς δε χρειάζομαι την άδειά σου, αλλά η υποστήριξη και η εμπιστοσύνη σου σε μένα και σε εμάς θα σήμαινε πραγματικά πολλά για εμένα”.

Αντιμετώπισε αυτό το θέμα από μια θέση γνήσιας αγάπης για τους φίλους/συγγενείς σου, όχι από μια θέση ανάγκης να τους πείσεις ότι παίρνεις τη σωστή απόφαση. Ξέρεις ήδη ότι αυτή η κίνηση είναι σωστή για εσένα και τ@ σύντροφό σου. Το μόνο που θα κάνεις είναι να παραδεχτείς ταυτόχρονα την ανθρώπινη επιθυμία σου για την αγάπη και την υποστήριξή τους.

Είτε αλλάξουν τη στάση τους είτε όχι, θα βρεις ανακούφιση στην αντιμετώπιση του πολύ φυσικού μείγματος συναισθημάτων που προκύπτει όταν ξεκινάς μια μεγάλη αλλαγή. Ειδικά όταν είναι για καλό.