Η οικειότητα είναι μια δύσκολη πρόκληση. Σήμερα, τα μυαλά μας είναι γεμάτα με κανόνες και φαντασιακές καταστάσεις για το πώς θα “έπρεπε” να είναι μια ερωτική σχέση. Αν ρωτήσεις τώρα τον εαυτό σου, πώς φαντάζεσαι εσύ την τέλεια ρομαντική κατάσταση, λογικά θα πεις λέξεις όπως θαυμασμός, ευτυχία, επικοιδομητικές διαφωνίες και old school ρομαντικές στιγμές.
Στην πραγματικότητα, κανείς δε θέλει να μιλήσει για άγαρμπες συμπεριφορές, για θυμό, για απρόβλεπτες στιγμές μεταξύ δυο ερωτευμένων. Το ειδύλλιο θέλουμε, και αυτό ακριβώς σκεφτόμαστε
Σε κάθε περίπτωση, οι άνθρωποι κουβαλάμε ένα συναισθηματικό φορτίο μπαίνοντας σε μια σχέση. Το δικό μας φορτίο. Οι επιπτώσεις του εμφανίζονται είτε το θέλουμε είτε όχι και οι τοξικές του συνέπειες επηρεάζουν αυτή τη νέα κατάσταση. Στο μεταξύ, αυτό είναι κάτι που δε μπορούμε να αποφύγουμε. Σε μια νέα ερωτική σχέση φέρνουμε όλο μας τον εαυτό. Και μέσα σε αυτόν υπάρχει και το τοξικό μας φορτίο.
Αυτό το φορτίο περιλαμβάνει σκέψεις, στιγμές, αδικίες και “πιστεύω” που μας έχουν δημιουργήσει προηγούμενες σχέσεις. Μέσα σε αυτές, περιλαμβάνονται και πληροφορίες που έχει εγκαταστήσει ο εγκέφαλός μας χωρίς την έγκρισή μας. Από κοινωνικά “ναι” και “όχι” μέχρι “πρέπει” που δεν αμφισβητήσαμε ποτέ. Αυτά είναι και που μας κάνουν λειτουργικούς ή μη λειτουργικούς στην καθημερινή ζωή.
Έχεις αναρωτηθεί αν εσύ η ίδια φέρνεις τοξικότητα στη σχέση σου; Και αν ναι, τι μπορείς να κάνεις για αυτό;
Αν κάνεις πραγματικά αυτή την ερώτηση στον εαυτό σου και αν την απαντήσεις σε 100% ειλικρινές mode, είσαι θαρραλέα. Όπως και να έχει, η απάντηση είναι μια: Ναι. Όλοι το κάνουμε, όλοι κάτι κουβαλάμε που μετατρέπεται σε τοξικό μετά από μερικές λάθος κινήσεις των σκέψεων, μέχρι να φτάσουν στο στόμα μας και να γίνουν λέξεις.
Μπορείς να τις ελέγξεις;
Η δυναμική αυτής της αλλαγής κρύβεται μέσα σου. Πόσο θάρρος έχεις να εντοπίσεις τις τοξικές συμπεριφορές σου; Όλες, όμως, χωρίς να αφήνεις τις δύσκολες για μετά; Πόσο άνετα νιώθεις με το να γίνεις ευάλωτη; Με το να εξηγήσεις στον σύντροφό σου πώς εντοπίζεις πράγματα που λες ή που κάνεις που εν δυνάμει θα μπορούσαν να προκαλέσουν κακό σε αυτό που χτίζετε μαζί; Δεν είναι αποτυχία να παραδεχτείς τα λάθη σου. Πρακτικά είναι επιτυχία, την οποία απολαμβάνεις μετά από ένα διάστημα και όχι εκείνη τη στιγμή.
Δεν είναι πλέον απαραίτητο (ελπίζουμε) στο 2020 να λέμε πως για τα κομμάτια της ψυχοσύνθεσής σου που δυσκολεύεσαι να εντοπίσεις ή να διορθώσεις, ένας ψυχολόγος μπορεί να σε συνοδεύσει σε αυτό το ταξίδι. Το δύσκολο βήμα είναι αυτό της συνειδητοποίησης άλλωστε. Και το έχεις ήδη πετύχει.
