Τις περισσότερες φορές, η έλευση του καλοκαιριού φαντάζει σαν μια πραγματική λύτρωση. Ο κόσμος ξεκινά να φαντάζεται, να ονειρεύεται και να προσμονεί αυτά τα πρωινά που μυρίζουν δροσιά, μεσημεριανά γεύματα στις βεράντες, δέρμα που το φιλά ο ήλιος, βραδινά κοκτέιλ με τις ωραιότερες παρέες.

Όλα φαίνονται να είναι μια σταλιά καλύτερα, αφού πράγματι το φως του ηλίου οδηγεί σε μεγαλύτερη έκκριση της ορμόνης που ονομάζεται σεροτονίνη, υπεύθυνη για την καλή διάθεση. Τι συμβαίνει όμως αν ο ερχομός της “ωραιότερης” εποχής του χρόνου, δεν συνοδεύεται και από τα αντίστοιχα συναισθήματα;

Για μια ακόμη φορά, την πρωτοκαθεδρία στα αίτια αυτού του φαινομένου κρατούν τα social media

Αυτές οι δημοφιλείς ανά τον κόσμο πλατφόρμες όπου ο κάθε άνθρωπος “διαφημίζει” την υπέροχη, αψεγάδιαστη και αξιοζήλευτη ζωή του. Διακοπές στους δημοφιλέστερους καλοκαιρινούς προορισμούς, γεύματα σε πολυτελή εστιατόρια δίπλα στη θάλασσα, ακριβά ρούχα, αμάξια, αξεσουάρ. Και τέλος, η ιδανική σχέση. Ατελείωτες φωτογραφίες που μαρτυρούν μοναδικούς έρωτες, ρομαντικές στιγμές, ανιδιοτελή αγάπη. Ηλίου φαεινότερον λοιπόν, πως κάποιος ο οποίος στερείται όλων αυτών των “δυνατοτήτων”, αρχίζει να θεωρεί πως κάτι πάει λάθος με τον τρόπο που ζει το δικό του καλοκαίρι, φθινόπωρο, χειμώνα και εν τέλει τη ζωή του ολόκληρη.

Εξαιρουμένων των social media, υπάρχουν και άλλοι κοινωνικοί παράγοντες που οδηγούν κάποιον στο να μην απολαμβάνει κανείς μια συγκεκριμένη εποχή, όσο οι υπόλοιποι

Υπάρχει μια διάχυτη άποψη πως οι καλοκαιρινοί μήνες είναι γεμάτοι ξέφρενα πάρτι, καθημερινές εξόδους, ξενύχτια μέχρι πρωίας με μεγάλες παρέες. Σε αυτή την περίπτωση, ένας άνθρωπος με χαμηλότερη κοινωνικότητα και εξωστρέφεια, είναι πιθανό να οδηγηθεί σε απολογισμό των κοινωνικών και συναισθηματικών του σχέσεων. Εάν το αποτέλεσμα δεν είναι επιθυμητό για τον ίδιο ή κοινωνικά αποδεκτό, έχει μεγαλύτερες πιθανότητες να εμφανίσει σημάδια καλοκαιρινής μελαγχολίας.

Στο εργασιακό περιβάλλον ένα μεγάλο μέρος συναδέλφων απουσιάζει

Αποτέλεσμα αυτού, είναι πολλές φορές το άτομο να επωμίζεται περισσότερες ευθύνες και φόρτο εργασίας, το οποίο αρκετά συχνά δύναται να προκαλέσει επιπρόσθετο άγχος. Άμεση συνέπεια είναι ένα γενικευμένο αίσθημα ψυχικής και σωματικής κοπώσεως το οποίο πολλές φορές δύναται να παρεμποδίσει το άτομο από το να εμπλακεί σε συγκεκριμένες δραστηριότητες.

Έμφαση όμως πρέπει να δοθεί στις προσδοκίες που τρέφει ο καθένας σχετικά με το πως θα πρέπει να περάσει την καλοκαιρινή περίοδο. Αρκετοί είναι εκείνοι οι οποίοι όλο τον χειμώνα οργανώνουν νοερά και αναμένουν αγωνιωδώς την έλευση του καλοκαιριού. Στο μυαλό τους υπάρχουν υψηλές προσδοκίες που αφορούν είτε στον προορισμό των διακοπών, είτε στις παρέες τους. Συχνά μάλιστα, καλλιεργείται η ανάγκη και για εύρεση ενός ερωτικού συντρόφου (στην περίπτωση που δεν υπάρχει), αφού το καλοκαίρι για πολλούς ανθρώπους είναι συνώνυμο του ρομαντισμού. Ωστόσο, εάν τα σχέδια του καθενός δεν είναι δυνατό να πραγματοποιηθούν, είτε λόγω οικονομικών δυσκολιών, επαγγελματικών ή οικογενειακών υποχρεώσεων, ή έκτακτων αναγκών, δημιουργείται ένα έντονο συναίσθημα απογοήτευσης. Συχνά μάλιστα παρατηρούνται και περιπτώσεις κοινωνικής απομόνωσης και αποστασιοποίησης ως απάντηση στην “κατάρευση” σχεδίων.

Υπάρχουν και άτομα τα οποία είναι ιδιαιτέρως αυστηρά όταν κρίνουν τον εαυτό τους

Ακόμη και στην περίπτωση όπου όλες τους οι χειμερινές προσδοκίες πραγματοποιούνται και τα σχέδιά τους πετυχαίνουν, συνεχίζουν να αισθάνονται πως θα μπορούσαν να τα “έχουν πάει καλύτερα”. Για πολλούς, η καλοκαιρινή περίοδος και η επακόλουθη άδεια, είναι συνώνυμη με την λήξη μιας σεζόν, οπότε και μια καλή ευκαιρία για ανασκόπηση της χρονιάς. Εάν κανείς συνειδητοποιήσει πως δεν είναι ευχαριστημένος με το εργασιακό του πλαίσιο, την οικογενειακή του κατάσταση, το συναισθηματικό του κόσμο ή τα οικονομικά του, είναι πιο επιρρεπής στο να βυθιστεί σε μια αίσθηση ανεπάρκειας.

Καταλαβαίνει κανείς λοιπόν πως η καλοκαιρινή μελαγχολία δεν έχει να κάνει απαραίτητα με την ίδια την εποχή. Πάντοτε, άρα και σε αυτή την περίπτωση, πρέπει κανείς να αναλογιστεί το ρόλο της κοινωνίας, των στερεοτύπων και των προσωπικών του προσδοκιών. Με την αναζήτηση εσωτερικής δύναμης, ψυχικών αποθεμάτων και φυσικά, το γέμισμα αυτών, όλα μπορούν να γίνουν λίγο καλύτερα.