Υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων σε αυτόν τον κόσμο (εκτός από τους κυνικούς και τους αθεράπευτα ρομαντικούς): εκείνοι που δεν νοιάζονται για το τι σκέφτονται οι άλλοι γι’ αυτούς και εκείνοι που νοιάζονται αρκετά. Αν όχι πάρα πολύ. Κι όσο δε μου αρέσει να το παραδέχομαι, πολύ πιο συχνά απ’ όσο θα ήθελα πέφτω στην παγίδα του να κατατάσσω τον εαυτό μου στην κατηγορία νούμερο δύο. Και φαντάζομαι πως δεν είμαι η μόνη.

Όσο παρανοϊκό κι αν ακούγεται, αυτή είναι η ζωή ενός ιδεαλιστή. Ή κάποιο μέρος της. Ιδεαλιστής λέγεται εκείνος που έχει ιδανικά τα οποία είναι πολύ δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να πραγματοποιηθούν. Είναι εκείνος που θέλει (και προσπαθεί) να δημιουργήσει έναν καλύτερο κόσμο αντί να δεχτεί αυτόν που ήδη έχει με τα καλά του και τα κακά του. Γιατί σ’ έναν ιδανικό κόσμο κανείς δεν θα ασχολούνταν με το αν είσαι πολύ μαζεμένος ή πολύ βαρετός ή πολύ δειλός. Σ’ έναν ιδανικό κόσμο θα είχες την δουλειά των ονείρων σου, το σπίτι, την οικογένεια και τον άντρα. Κι όσο υπάρχουν άνθρωποι που το πιστεύουν αυτό (καλησπέρα παιδιά) ο κόσμος έχει μερικές ελπίδες να γίνει καλύτερος. Ή μήπως χειρότερος; Γιατί το να είσαι ιδεαλιστής έρχεται με τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά του.

Και ξεκινάμε από τα χειρότερα, γιατί οι ιδεαλιστές βλέπουμε μόνο τον δρόμο προς τα πάνω.

• Η αγάπη πονάει. Ή η έλλειψη αυτής. Οι περισσότεροι ιδεαλιστές έχουν μπει και έχουν βγει από σχέσεις που δεν έχει προλάβει κανείς να δημιουργήσει. Με άλλα λόγια, δεν έχει προλάβει να υπάρξει κάποια σχέση μέσα σε όλο αυτό. Γιατί το αγόρι/κορίτσι θα είναι πάντα κάτι λιγότερο από αυτό που ήλπιζες να είναι. Γιατί το έχεις φτιάξει έτσι στο κεφάλι σου, σα να ταιριάζετε πολύ, και τελικά ταίριαζες με την ιδέα του να είσαι με κάποιον που θα ταιριάζεις πολύ. Και μετά φοβάσαι να δώσεις ευκαιρίες στους υπόλοιπους για να μην τους πληγώσεις και μετά πιστέψουν πως δεν είσαι αυτό που πραγματικά δείχνεις. Αλλά είσαι.
• Η υπερανάλυση είναι το δεύτερο όνομά σου. Από το αν το αφεντικό σου παρξηγήθηκε με το σχόλιο που έκανες  (-Καλημέρα, πως πάει; -Εεε, ξέρεις τώρα, σκατά. Εσύ; -Κι εγώ. -Λογικό), μέχρι το αν προσπαθείς πολύ φορώντας το συγκεκριμένο σύνολο μια Παρασκευή για ποτό. Για να μην μιλήσουμε για τις φορές που υπεραναλύεις τα της προσωπικής σου ζωής. Δε θα θελες.
• Είναι δύσκολο να αφήνεις τα πράγματα(ή τους ανθρώπους) πίσω σου. Όταν αντιμετωπίζεις μια όχικαιτοσοτελεια κατάσταση, είναι δύσκολο να το πάρεις απόφαση, να μαζέψεις τα κομμάτια σου και να φύγεις. Γιατί πάντα καταλήγεις να υπεραναλύεις (τι λέγαμε;) τα γεγονότα και να αρνείσαι να πιστέψεις πως κάτι στην ζωή σου μπορεί να πάει τόσο σκατά. Όμως, “Not everything is rainbows and unicorns.”
• Είσαι ο πιο σκληρός κριτής του εαυτού σου. Γιατί τα standards σου είναι πάρα πολύ υψηλά και είναι επόμενο να μην ευχαριστιέσαι τίποτα στην τελική. Έτσι, σταματάς να έχεις αυτοπεποίθηση, γιατί περιμένεις πάρα πολλά από εσένα και είναι απολύτως φυσιολογικό κάποιες φορές να αποτυγχάνεις.

Και όσο πάει ανεβαίνουμε και στα πλεονεκτήματα των ιδεαλιστών.

• Καταλήγεις με το καλύτερο γιατί δεν συμβιβάζεσαι. Όταν καταλήξεις κάπου. Γιατί δουλεύεις πολύ και για το καλύτερο, είτε αυτό αφορά τον εαυτό σου, είτε την δουλειά σου. Κι έτσι, καταλήγεις να έχεις το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Ακόμη και στις σχέσεις σου, τα υψηλά standards σου θα σε αφήσουν να καταλήξεις με εκείνον που θα θέλεις πραγματικά και όχι να συμβιβαστείς με κάποιον απλώς για να μην είσαι μόνος σου.
• Σε νοιάζουν πολύ οι γύρω σου. Να είναι καλά, να είναι ευτυχισμένοι. Όταν βλέπεις πως κάποιος έχει κάποιο πρόβλημα, σπεύδεις να τον βοηθήσεις, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει πως πρέπει η ίδια να γίνεις χίλια κομμάτια. Και γρήγορα.
• Έχεις τους καλύτερους φίλους. Κάτι σου συνειδητοποιείς όσο μεγαλώνεις. Γιατί τότε μένεις με λίγους αλλά καλούς, κι εσύ έχεις τους καλύτερους. Εκείνους που θα τρέξουν για σένα, γιατί εσύ τρέχεις γι’ αυτούς. Εκείνους που θα σε κεράσουν όσα ποτά αξίζει ο χωρισμός σου και θα είναι εκεί για να γνωρίσουν το νέο σου αγόρι. Μα πάνω απ’ όλα εκείνους που θέλουν να σε βλέπουν να πετυχαίνεις.
• Ονειρεύεσαι πολύ και μετά λίγο. Δεν φοβάσαι να στοχεύσεις ψηλά γιατί στο μυαλό σου υπάρχουν πάρα πολλές πιθανότητες που σε θέλουν να κάνεις πραγματικότητα το όνειρό σου. Είτε στην προσωπική σου ζωή, είτε στην επαγγελματική. Ο Dr. Seuss όμως, το είπε καλύτερα απ’ όλους μας: “Oh, the places you’ll go!”