Τα βλέπεις παντού. Στους όχι και τόσο πολυσύχναστους δρόμους, στους θερινούς κινηματογράφους, στα θέατρα, στη βιβλιοθήκη, στο συνοικιακό καφέ. Ή όχι και τόσο παντού. Δε θα τα δεις ποτέ σε πολυσύχναστα και grande μέρη, ούτε κυριλέ μαγαζιά, ούτε και θα ακούσεις να μιλούν πολλοί γι’ αυτά.

Τα ρετρό κορίτσια έχουν το δικό τους στυλ. Δεν επηρεάζονται άμεσα από κανενός είδους μόδα, αλλά επιλέγουν αυτά τι θα ενσωματώσουν στο δικό τους στυλ. Αγαπούν τις περασμένες δεκαετίες και εύχονται να είχαν γεννηθεί πολύ νωρίτερα. Λατρεύουν τις μουσικές του ’60 και του ’70, τα vintage ρούχα, τις ασπρόμαυρες ταινίες, τα παλιά αντικείμενα. Ξεφυλλίζουν συχνά άλμπουμ των γονιών τους, κάνουν συλλογή από περιοδικά που δεν κυκλοφορούν πια και διακοσμούν το χώρο τους με ρετρό αισθητική.

Τα ρετρό κορίτσια είναι συναισθηματικά και ονειροπόλα. Διαβάζουν βιβλία και μπαίνουν στη θέση της ηρωίδας σαν να του ζουν πραγματικά. Περιμένουν πως και πως τα καλοκαίρια, γιατί νιώθουν πιο ελεύθερα, με τα μαλλιά αλατισμένα και λιτά, χωρίς ίχνος μακιγιάζ και αέρινα φορέματα. Κάνουν διακοπές σε νησιά της άγονης γραμμής και σε μικρά, γραφικά χωριά της Ευρώπης. Το χειμώνα πίνουν αχνιστό καφέ και κοιτάζουν με ελπίδα τη θέα από τα παράθυρα

Τα ρετρό κορίτσια ταυτίζονται με την Amelie και φοβούνται τον έρωτα, παρ’όλο που τον περιμένουν με ανυπομονησία. Κι όταν τον βρουν, ρίχνονται σε αυτόν με πάθος και δίνουν όλο τους το είναι, γνωρίζοντας ότι αργά ή γρήγορα θα «φάνε» τα μούτρα τους.

Τα ρετρό κορίτσια βρίσκονται σε συνεχή αναζήτηση. Δεν καθησυχάζονται με τίποτα και ψάχνουν συνεχώς πράγματα που θα γεμίσουν το κενό τους. Δε γνωρίζουν ότι αυτό το κενό είναι που τα κάνει τόσο ξεχωριστά. Δε γνωρίζουν τη δύναμή τους και τη φλόγα που αποπνέουν.

Τα ρετρό κορίτσια είναι σπάνια και όμορφα από όλες τις απόψεις. Μπορεί κι εσύ να είσαι ένα από αυτά.