Λίγο ο εγκλεισμός, λίγο η έλλειψη μιας δομημένης και οργανωμένης ζωής, λίγο τα νεύρα που σου προκαλεί το άγνωστο και το αδιέξοδο της εποχής, έρχεσαι και νιώθεις ένα βάρος κάπου, που δεν μπορείς να εξηγήσεις την ακριβή του θέση. Απλώς σε εξαντλεί.

Η συναισθηματική ή διανοητική κούραση δεν είναι μια καινούργια νόσος που ήρθε για να μείνει. Υπάρχει αιώνες και κάνει την εμφάνισή της όποτε «ζορίσει το πράγμα». Το παράδοξο είναι ότι επειδή η ψυχή σου δεν μπορεί να πονέσει- εκτός κι αν είσαι ποιητής- κι έτσι πονούν οι μύες, σαν αντίδραση του οργανισμού και του μυαλού σου. Το στρες και η υπερβολική σκέψη κάνουν το σώμα σου να μουδιάζει, να μαγκώνει και εν τέλει το εξαντλούν. Έρευνες σου λέει, έχουν αποδείξει ότι μετά από χρόνια συναισθηματική εξάντληση, το σώμα έχει έναν σωρό από αυτοάνοσες παθήσεις που τις παντρεύεσαι μια ζωή.

Αν το αντιμετωπίσεις εγκαίρως, θα κάνεις ένα τεράστιο δώρο στον οργανισμό σου

Η λύση στο πρόβλημα της εποχής είναι ένα χαρτί κι ένα μολύβι. Ναι το εννοώ. Πάρε ένα λευκό χαρτί και χώρισε το στη μέση με μια μεγάλη γραμμή. Στην αριστερή πλευρά του θα γράψεις όσα έχεις, ανανεώνοντας τα καθημερινά γιατί σίγουρα θα σου ξεφύγουν τα βασικά. Στη δεξιά θα σημειώσεις όσα σου λείπουν αυτή την περίοδο. Όσα θες κι όσα νομίζεις ότι όντως λείπουν από τη ζωή σου. Πρόσεξε όμως, το «τρικ» πιάνει αν σημειώσεις μόνο αυτά που πραγματικά σου λείπουν και όχι περιττές πολυτέλειες που δεν θα είχες ούτως ή άλλως. Αποδεδειγμένα η αριστερή στήλη θα γκρεμίσει όλη την υπόλοιπη μισή. Θα τη σβήσει. Θα την εκμηδενίσει. Αυτό το χαρτί κράτησε το κάπου που θα το βλέπεις συχνά. Ανανέωνέ το δε καθημερινά.

Το σώμα σου θα αρχίσει να αντιδρά θετικά, θα νιώσεις μια ανακούφιση και μια διέγερση. Ο οργανισμός αντιδρά στη συνειδητοποίηση ότι όσα έχει είναι αρκετά για να τον κάνουν ευτυχισμένο. Ότι η παροδική αποδιοργάνωση που αισθάνεται δεν είναι τίποτα μπροστά σε όσα έχει κατακτήσει με κόπο ως σήμερα. Και σου μιλάω δευτερευόντως για τα υλικά. Τα πιο σημαντικά σου είναι τα άλλα. Αυτά που δεν αγγίζεις, αλλά τα έχεις δικά σου, τα κέρδισες με την αξία σου και δεν στα παίρνει κανένας κορονοϊός.

Κάνε αυτή τη νοητή ζυγαριά και βάλε τα όλα μέσα. Μην αγνοήσεις τίποτα. Ειδικά τώρα που τα μικρά και ασήμαντα θα σου φανούν τόνοι αισιοδοξίας και δύναμης.

Και ύστερα από αυτό, βγες έξω για τρέξιμο. Ζεις στη χώρα του ήλιου και της βιταμίνης D. Εκμεταλλεύσου το.