Μετά από πολλά χρόνια επιδεικνύουσας, «φλύαρης» πολυτέλειας, με φαμφάρες και υπερβολές, όλα δείχνουν ότι οι νέες επιταγές τόσο στη μόδα, όσο και γενικότερα στον τρόπο ζωής υποδεικνύουν μια πολύ πιο «ήσυχη» προσέγγιση ή αλλιώς αυτό που έχει γίνει γνωστό ως «αθόρυβη πολυτέλεια».

Το πρόβλημα είναι ότι, ακριβώς εξαιτίας αυτής της διακριτικής υφής της, είναι δύσκολο να οριστεί ή ακόμη και να αναγνωριστεί.

Η «αθόρυβη πολυτέλεια» δεν έχει συγκεκριμένη μορφή. Είναι το The Row, τα Tove και Khaite ή η Phoebe Philo. Είναι πιο απαλή από τον μινιμαλισμό, αλλά πιο κομψή από το normcore. Είναι ένας συνδυασμός του στυλ των ώριμων πια αδελφών Olsen, με στοιχεία της Sienna Miller στο «Anatomy of a Scandal».

Είναι η Jennifer Aniston με ένα καλοραμμένο μαύρο φόρεμα ή η Amal Clooney με ένα κομψό κοστούμι, σε απλή γραμμή. Εν ολίγοις, είναι δύσκολο να προσδιοριστεί με λίγα λόγια, κάτι που αντανακλά και την αξία του: Τίποτα πραγματικά πολυτελές δεν κερδήθηκε ποτέ εύκολα.

Πρόσφατα, η δυσδιάκριτη αισθητική της «αθόρυβης πολυτέλειας» αποτυπώθηκε ικανοποιητικά σε δύο εικόνες: Αυτή του Greg με μια τραγελαφικά μεγάλη μπλούζα Burberry στη νέα σεζόν του «Succession» και τις στιλιστικές επιλογές της Gwyneth Paltrow στην πρόσφατη δικαστική διαμάχη που αντιμετώπισε. Στην πρώτη περίπτωση έχουμε μια ακατάλληλη, αδέξια χρήση μιας επωνυμίας, ενώ στη δεύτερη έχουμε το συνδυασμό ρούχων σχεδιαστών και απαλών κοσμημάτων, τοποθετημένων σε ένα λεπτεπίλεπτο δέρμα από την κορυφή ως τα νύχια, χωρίς τίποτα να αποκαλύπτει επιδεικτικά την υλική αξία του.

Ουσιαστικά, η «αθόρυβη πολυτέλεια» έχει πολλά κοινά χαρακτηριστικά με την «κλασική»: στοιχεία καλαίσθητα, ήσυχα, που δεν «φωνάζουν» την προέλευσή τους, αλλά επικοινωνούν με έναν αθόρυβο τρόπο την αναμφισβήτητα υψηλού επιπέδου αισθητική τους. Είναι κάτι σαν την ανάμειξη ενός εντυπωσιακά ακριβού παλτό με ένα φαρδύ, vintage τζιν. Έχει να κάνει με την ποιότητα έναντι της ποσότητας, το ενστικτώδες στυλ και την αυτοπεποίθηση να επενδύσεις σε κομμάτια διαχρονικής αξίας.

Εξετάζοντας κυριολεκτικά την κουλτούρα της «αθόρυβης πολυτέλειας», σίγουρα θα σκεφτούμε ότι απευθύνεται σε ανθρώπους με μια οικονομική δύναμη. Η ουσία της, ωστόσο, δεν έχει σε τίποτα να κάνει με το περιεχόμενο ενός πορτοφολιού.

Η «αθόρυβη πολυτέλεια» είναι, στην πραγματικότητα, μια ολόκληρη νοοτροπία για τη ζωή

Είναι η φροντίδα του εαυτού. Μια ρουτίνα περιποίησης της επιδερμίδας. Ένα όμορφο κούρεμα. Ένα κομψό μανικιούρ. Ένα υγιές, λαμπερό χαμόγελο. Η καθημερινή άσκηση για τη φροντίδα του σώματος. Ο διαλογισμός ή ένα ενδιαφέρον μυθιστόρημα. Οι στιγμές με τους φίλους. Άλλωστε, ο χρόνος είναι μια από τις μεγαλύτερες και πιο δύσκολες πολυτέλειες.

Αλλά πάνω απ’ όλα, είναι η σιγουριά για τον εαυτό σου. Τις ικανότητες και την αξία σου. Αυτή είναι η μεγαλύτερη πολυτέλεια όλων.

Είναι, τέλος, η επιστροφή προς την ομορφιά που κρύβει η απλότητα, σε κάθε πτυχή της ζωής. Κι αυτό δεν χρειάζεται να κοστίζει.