Ο Γιώργος έκανε πρωταθλητισμό στην ιππασία, αλλά ήξερε από πέντε χρονών τι είναι ο «Τάφος του Ινδού». Ο Γιώργος μεγάλωσε στο Κεφαλάρι της Κηφισιάς, αλλά έβρισκε τον εαυτό του στο χωριό Ίασμος της Ροδόπης. Ο Γιώργος έπαιξε αρχαία τραγωδία στην Επίδαυρο, αλλά ανέβηκε και στη σκηνή του J2US. Ποιος να του πει τι;

Μπορεί να ξύνει γόνατα και αγκώνες με μερικές από τις πιο γρήγορες μοτοσυκλέτες στην Ελλάδα στις πίστες αγώνων, ωστόσο δεν τρέχει ποτέ μέσα στην πόλη. Κάνει μπάνιο στη θάλασσα 20 Φεβρουαρίου. Έχει ποδοσφαιρικό δελτίο σε ομάδα που θα γινόταν επεισόδιο στην εκπομπή της ΕΡΤ3 “Village United”. Αγαπάει πολύ ότι τον κάνει να παράγει αδρεναλίνη και βρίσκεται σε φάση που βαρέθηκε να είναι single, θέλει όμως η νέα του κοπέλα –που θα είναι οπωσδήποτε Παναθηναϊκός- να μην του το κάνει εύκολο, γιατί για εκείνον, αποτελεί challenge να διεκδικεί.

Είναι ένα παιδί που ξέρει να ισορροπεί τις αντιθέσεις στη ζωή και δεν του αρέσει να γίνεται θύμα των στερεοτύπων που υπάρχουν παντού γύρω του. Δίνει τις απαντήσεις, όχι με σκέτο το πάθος που μπορεί να βρει κάποιος σε ένα αγόρι 27 χρονών, αλλά και με έναν τρόπο σκέψης που επεξεργάζεται τα δεδομένα θυμίζοντας την τεχνητή νοημοσύνη. Μπορεί να είναι ωραίος όσο ο James Dean, αλλά δεν είναι επαναστάτης χωρίς αιτία: Έχει τους λόγους του.

Κατάγεσαι από το χωριό Ίασμος το οποίο αγαπάς και επισκέπτεσαι πολύ συχνά. Ποιος είσαι όταν πας εκεί;

Στο χωριό μου είμαι ο Γιώργος, το δικό τους παιδί, δεν είμαι ο ηθοποιός που βλέπουν οι άνθρωποι στην Αθήνα. Εκεί ξεχνάω ότι έχω και μια άλλη ζωή που για κάποιο λόγο απασχολώ τη δημοσιότητα. Υπάρχει κάτι στο κλίμα της Θράκης, ο αέρας εκεί είναι διαφορετικός. Είμαι χωριατόπαιδο να ξέρεις, αυτό είναι κάτι που δεν το ξέρει ο κόσμος. Έχουμε κτήματα, δικά μας τσίπουρα, δικά μας κρασιά, έχουμε ζώα διάφορα, κότες, κουνέλια, παγώνια, χήνες, παράγουμε αμύγδαλα, οικολογικά προϊόντα, δουλεύω στα κτήματα και επειδή μεγαλώνω τα αμπέλια τώρα θέλω να δημιουργήσω και μια καινούρια ετικέτα κρασιού.

Πάω ακόμη και για κυνήγι, την επιτρεπόμενη σεζόν, με άδεια, με όλα τα απαραίτητα καινούρια application όπως είναι ο «Κένταυρος» που μας λέει που επιτρέπεται και που απαγορεύεται να κυνηγήσεις, πόσα θηράματα επιτρέπεται να χτυπήσει ο κάθε κυνηγός, ποιες είναι οι αποστάσεις που πρέπει να τηρούνται, ποια είναι τα μέτρα ασφαλείας, ποια τα φυσίγγια που επιτρέπονται, όλα πρέπει να είναι νόμιμα γιατί πρέπει να σέβεσαι τον τόπο που κυνηγάς. Tα τοπία είναι απίστευτα. Στο βουνό λέμε αλήθειες. Όταν βρίσκομαι σ αυτά τα μέρη εγώ κάνω την αυτοκριτική μου, σκέφτομαι τα σωστά μου, βρίσκω τα λάθη μου και οραματίζομαι. Το να πάω στο χωριό με γεμίζει ενέργεια, με αποφορτίζει ώστε να επιστρέψω στη δουλειά έτοιμος να ξαναπέσω full on στην υποκριτική.

Πως γνωρίστηκαν οι γονείς σου;

O μπαμπάς μου κατάγεται από το χωριό Ίασμος του νομού Ροδόπης. Η μαμά μου κατάγεται από την Πελοπόννησο, αλλά γεννήθηκε και πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής της στο Wisconsin των ΗΠΑ. Ο μπαμπάς μου είχε στη δεκαετία του 90 ένα πολύ γνωστό πιάνο μπαρ που λεγόταν No Name στο Πεδίον του Άρεως και η μαμά μου ήρθε τότε να δουλέψει στο μαγαζί. Ήταν το πρώτο μαγαζί που είχε εκείνη την εποχή 24ωρη άδεια λειτουργίας και τότε μάζευε όλο τον καλλιτεχνικό κόσμο, καθώς εκεί σύχναζαν οι ηθοποιοί όταν σχολούσαν τα θέατρα για φαγητό. H μαμά μου σήμερα είναι η καρδιά της Σχολής του Ιάσμου, η ήρεμη δύναμή του. Οι γονείς μου είναι ακόμη μαζί περισσότερα από τριάντα χρόνια και είναι πολύ αγαπημένοι.

Αν δεν είχες μεγαλώσει σε αυτό το περιβάλλον πιστεύεις ότι θα είχες γίνει και πάλι ηθοποιός;

Δεν ξέρω να σου το απαντήσω. Αυτό που ξέρω είναι ότι έγινα ηθοποιός επειδή μεγάλωσα σε αυτό τον χώρο και μου φαινόταν πολύ ενδιαφέρον όλο αυτό το ταξίδι της υποκριτικής, πως μπορεί ένας ηθοποιός να μεταμορφώνεται, να γνωρίζει πολιτισμούς, να κάνει ταξίδια στο χρόνο και να διεισδύει σε τόσους πολλούς κλάδους. Πρέπει να μπορέσεις να κατανοήσεις το ρόλο, να τον υποστηρίξεις και αυτή είναι μια σπουδαία διαδικασία την οποία έβρισκα ανέκαθεν πολύ ενδιαφέρουσα. Επειδή λοιπόν είμαι μέσα σε αυτό τον κόσμο από πολύ μικρή ηλικία δεν ξέρω τι μπορεί να είχε γίνει αν δε βρισκόμουν.

Αυτό που μπορώ να σου πω με σιγουριά είναι ότι δε μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να μην ασχολείται με τον μηχανοκίνητο αθλητισμό. Φέτος τρέχω στο Ράλι Ακρόπολις, στο Ράλι των Θεών. Έχω επίσης κερδίσει μερικούς από τους πιο καλούς οδηγούς μοτοσικλέτας της Ελλάδας με κάποιες από τις πιο γρήγορες μοτοσικλέτες της χώρας. Αυτό που θέλω να περάσω σα μήνυμα είναι να οδηγείτε με προσοχή για να είστε ασφαλείς και εσείς και οι υπόλοιποι γύρω σας. Αν θέλει κάποιος να ξεδώσει, να το κάνει στις πίστες. Υπάρχουν στην Ελλάδα, εκτονωθείτε εκεί. Όχι στους δρόμους της πόλης.

Πως και αποφάσισες να συμμετέχεις στο J2US; Δεν ήταν και ακριβώς αυτό που περιμέναμε από εσένα αφού σε είδαμε να παίζεις αρχαία τραγωδία.

Με έχουν κουράσει πάρα πολύ τα στερεότυπα και οι ταμπέλες: «Ο θεατρικός», «ο τηλεοπτικός», «ο ποιοτικός», «ο εμπορικός», «ο όμορφος», «ο άσχημος», «ο κοντός», «ο ψηλός» ο οτιδήποτε. Ένας ηθοποιός που έπαιξε στην Επίδαυρο και στο Ηρώδειο μπορεί να πάει και σε ένα πάρτι της ελληνικής τηλεόρασης που γίνεται κάθε Σάββατο βράδυ και απευθύνεται σε κάποιους ανθρώπους που πιθανόν είναι στο σπίτι τους και θέλουν μια όμορφη συντροφιά, μια ευχάριστη γιορτή – γιατί αυτό είναι το J2US- όπου ζευγάρια και άνθρωποι από διάφορους κλάδους κάνουν κάτι κοινό μέσω της μουσικής και του χορού με όλα αυτά τα φαντασμαγορικά σκηνικά και την υπερπαραγωγή της Barking Well. Προσπαθούμε κάθε Σάββατο να βγάλουμε όλη μας τη θετική ενέργεια, να παρτάρουμε, να ροκάρουμε, να περάσουμε καλά, να δημιουργήσουμε εικόνες και να το χαρούμε εμείς αλλά να το χαρεί και ο κόσμος. Γιατί όχι λοιπόν; Πόσο μάλλον αν το ζευγάρι που σου προτείνουν καλλιτεχνικά σε εκφράζει. Η Τάνια Μπρεάζου είναι ένα υπέροχο παιδί, ένα πολύ φωτεινό κορίτσι, γεμάτη χαρά, ζωντάνια και ξέρω ότι έχει μεγάλο σεβασμό για την τέχνη της, έχει χτίσει το όνομά της με κόπο, είναι ταλαντούχα και εμείς προσεγγίζουμε τη δουλειά μας με πολύ σεβασμό και έχουμε μια καλλιτεχνική πρόταση για τον τηλεθεατή. Γιατί ένας ηθοποιός της Επιδαύρου δε μπορεί να βρεθεί στο J2US; Δεν το καταλαβαίνω αυτό.

Θεωρώ ότι δηλώσεις σαν του Γιώργου Νταλάρα δεν έχουν καμία σχέση με την τέχνη. Θεωρώ ότι ο καλλιτέχνης πρέπει να μιλάει μόνο με την τέχνη του. Από εκεί και πέρα αν ο κάθε καλλιτέχνης θέλει να πει τις απόψεις του για τη ζωή εγώ δεν θα κρίνω κανέναν και δεν θα κατηγορήσω κανέναν. Η τέχνη όμως σε καμία περίπτωση δε φοράει παρωπίδες. Και σε καμία περίπτωση ένας καλλιτέχνης δεν πρέπει να έχει μπροστά του απαγορευτικές πινακίδες. Μ αρέσει ο καλλιτέχνης να μιλάει με τη δουλειά του και ότι δουλειά κι αν αναλαμβάνει να την κάνει με σεβασμό.

Από κει και πέρα οι απόψεις μας για τη ζωή πάντα θα διαφέρουν και σε ένα μεγάλο βαθμό ο καθένας θα έχει κατεύθυνση στον τρόπο που επιλέγει να ζει. Τι σχέση έχει όμως όλο αυτό στο τέλος της ημέρας με το τραγούδι που θα επιλέξει να τραγουδήσει, με την παράσταση που θα επιλέξει να συμμετέχει ή με την ταινία στην οποία θα πρωταγωνιστήσει; Δηλαδή ένα καλλιτέχνης του θεάτρου, σε ποια περιοχή πρέπει να μένει; Τί μουσική πρέπει να ακούει; Τι αυτοκίνητο πρέπει να οδηγεί; Ποιο πρέπει να είναι το αγαπημένο του χρώμα; Ποιο πρέπει να είναι το αγαπημένο του φαγητό; Πρέπει να είναι straight ή gay; Κάνω όλες αυτές τις ερωτήσεις για να καταλάβω γιατί ας πούμε δεν πρέπει να κάνει μια διαφήμιση, ή γιατί πρέπει να κάνει το ένα ή δεν πρέπει να κάνει το άλλο. Τι είναι όλα αυτά τα πρέπει; Γαμώτο ας τελειώσει αυτό κάποια στιγμή! Από τη στιγμή που σε εκφράζει κάτι σαν καλλιτέχνη, να το κάνεις. Αν νιώθεις καλά να κάνεις κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτό το οποίο σε έχουν συνηθίσει, να το κάνεις.

Κανείς δεν πρέπει να σου το απαγορεύει αυτό. Κι ας με κρίνει το κοινό. Το να μην αρέσω δεν με ενοχλεί. Σε αυτό που διαφωνώ είναι ότι πρέπει να νιώθω περιορισμένος μέσα σε στεγανά. Δεν καταλαβαίνω ποιον ενοχλώ αν κάνω κάτι που με εκφράζει και είχα τους λόγους μου να κάνω.

Τι συμβαίνει με τον Παναθηναϊκό φέτος Γιώργο; Πως τα βλέπεις τα πράγματα;

Ουσιαστικά αυτό που είπε ο Φατίχ Τερίμ ήταν ότι θέλει τον Παναθηναϊκό πιο επιθετικό, γιατί στην πραγματικότητα ήμασταν βασισμένοι σε ένα παιχνίδι που ξεκινούσε από την εστία μας και είχε μια φλύαρη κατοχή της μπάλας χωρίς να βλέπεις γκολ. To ζητούμενο ήταν η ομάδα να μην στηρίζεται μόνο στον Ιωαννίδη και να βγάλει αντίδραση από το κέντρο και μέχρι την αντίπαλη εστία. Κατάφερε σύντομα να κάνει έναν Παναθηναϊκό πιο επιθετικό, αλλά βλέπω ότι έχει χαθεί η σταθερότητα της ομάδας, είμαστε επικίνδυνοι αμυντικά και ενώ είχαμε την πιο σπουδαία άμυνα από όλες τις ομάδες, βλέπω ότι όποια αντεπίθεση δεχόμαστε τρώμε και γκολ. Ελπίζω να μπορέσει να δουλέψει και αυτό το κομμάτι ο Τερίμ. Παρόλα αυτά στις χαρές και στις λύπες μαζί λένε και είτε πάρουμε το Πρωτάθλημα είτε όχι εμείς θα είμαστε εκεί και θα κλαίμε για την ομάδα μας. Εγώ ανήκω σε αυτή την κατηγορία των παιδιών που μεγάλωσαν στη Λεωφόρο, αγαπάω και πονάω τον Παναθηναϊκό με όλη μου την καρδιά.

Πως σου φάνηκε η απόφαση της αλλαγής προπονητή σαν κεραυνός εν αιθρία μέσα στις γιορτές;

Μου βγάζει μια αχαριστία απέναντι σε έναν άνθρωπο που ανέστησε τον Παναθηναϊκό από τις στάχτες του, μας έκανε να επιστρέψουμε στα γήπεδα, να πιστεύουμε πάλι σε κάτι, να φωνάζουμε συνθήματα που είχαμε ξεχάσει- παίζει να βουρκώσω κιόλας τώρα να ξέρεις-, Ιβάν σε ευχαριστούμε. Εμείς οφείλουμε να είμαστε δίπλα στην ομάδα μας και να τη στηρίζουμε ότι κι αν γίνει. Ωστόσο ο Παναθηναϊκός βρίσκεται εδώ που είναι σήμερα όχι λόγω του Τερίμ αλλά λόγω του Γιοβάνοβιτς. Δε μπορώ όμως να σου πω ότι η ομάδα μου έσβησε από τη στιγμή που έχασε ένα είδωλο, έναν άνθρωπο που αγαπήσαμε τόσο πολύ όλοι οι Παναθηναϊκοί και σεβαστήκαμε τόσο πολύ. Ο Παναθηναϊκός ήταν, είναι και θα είναι η ομάδα μας κι εμείς θα συνεχίσουμε να την αγαπάμε. Είναι δυνατόν να μη χαρούμε το Πρωτάθλημα; Ή ας είμαστε ρεαλιστές αυτή τη στιγμή θεωρώ πιο πιθανό το Κύπελλο; Aυτοί είναι οι στόχοι του Παναθηναϊκού ούτως ή άλλως ειδικά μετά το περσινό που κάποιοι φρόντισαν να γίνουν φοβερά πράγματα για να στερήσουν από τον Παναθηναϊκό το Πρωτάθλημα, όπως να κοντύνουν κάποια δοκάρια…

Εσύ έχεις παίξει μπάλα;

Ναι, έχω δελτίο, στον Μέγα Αλέξανδρο Ιάσμου στην ομάδα του χωριού μου. Έχω παίξει και β τοπικό και α τοπικό, η θέση μου είναι να παίζω δεξί χαφ. ‘Οποτε πάω πάνω κάνω προπονήσεις και είχα και συμμετοχές φέτος. Είμαστε σε πορεία ανόδου για α’ τοπικό του χρόνου. Δεν έχω παράπονο πάντα έρχονται όλοι οι παίκτες, οι προπονητές και οι παράγοντες να βγουν φωτογραφίες με το «Νικηφόρο» του «Σασμού» και στις κερκίδες είτε στα εντός παιχνίδια είτε στις αντίπαλες έδρες έχω πάντα fans. Δηλαδή εγώ είμαι αυτός που δεν τρώει ποτέ μπινελίκι και μαλακία να κάνω πάντα με χειροκροτάνε.

Tι ετοιμάζεις επαγγελματικά στο προσεχές μέλλον;

Έχω δυο τηλεοπτικές προτάσεις. Είναι και οι δυο πολύ αξιόλογες, χαίρομαι πάρα πολύ και για τις δυο συζητήσεις που έκανα με δυο διαφορετικά κανάλια και δυο διαφορετικούς σκηνοθέτες που τους εκτιμώ πάρα πολύ. Επιλέγω την πρόταση που μου έγινε πρώτη σε σειρά, όχι επειδή το συζητήσαμε νωρίτερα, αλλά επειδή ο άνθρωπος που πολύ σύντομα θα ανακοινώσουμε ότι θα συνεργαστούμε και πάλι τηλεοπτικά, του χρωστάω ένα τεράστιο καλλιτεχνικό ευχαριστώ, τον σέβομαι πάρα πολύ και είναι ο άνθρωπος που μου έδωσε τη μεγαλύτερη καλλιτεχνική ευκαιρία μέχρι σήμερα, ένας άνθρωπος που εγώ θα είμαι δίπλα του και θα τον στηρίζω ότι κι αν συμβεί, κι ότι κι αν λένε, κι ότι κι αν ακούγεται εγώ θα είμαι εκεί και θα του δείχνω τον ίδιο σεβασμό και την ίδια αγάπη που δείχνει κι αυτός στους ηθοποιούς του αλλά και στις δουλειές του.

Ποιο είναι το relationship status σου αυτή την περίοδο;

Eίμαι single εδώ και πολύ καιρό και βαρέθηκα, έχει αρχίσει να με ενοχλεί πλέον η μοναξιά. Βγήκα από μια πολύ μεγάλη σχέση εδώ και πολύ καιρό. Όταν βγήκα από τη σχέση μου τότε, είχα μεγάλη ανάγκη να μείνω μόνος μου, να ηρεμήσω, να χαλαρώσω, να πάρω χρόνο με τον εαυτό μου κι όλα αυτά που θεωρώ αναγκαία να συμβαίνουν όταν χωρίζει κάποιος μετά από μια μακροχρόνια σχέση. Πλέον έχει αρχίσει σιγά σιγά η μοναξιά να είναι λίγο ενοχλητική. Υπάρχουν στιγμές που θέλεις έναν άνθρωπο να μοιραστείς και τη χαρά σου και τις επιτυχίες σου αλλά και τις δύσκολες στιγμές. Θέλεις ένα στήριγμα, μια παρέα, θέλεις να κάνεις και πλάκα και για μένα είναι πάρα πολύ σημαντικό η κοπέλα σου να είναι και το φιλαράκι σου, να γελάτε, να διασκεδάζετε, να πηγαίνετε κανένα γήπεδο, να είναι οπωσδήποτε- Παναθηναϊκός άντε να συμβιβαστώ μέχρι να υποστηρίζει την ομάδα της ΑΕΚ, όμως μέχρι εκεί.

Αθηναίες ή Θεσσαλονικιές; Ποια κορίτσια προτιμάς;

Noμίζω πως υπάρχουν διαφορές. Τα κορίτσια της Βόρειας Ελλάδας έχουν έναν άλλον αέρα. Είναι πολύ όμορφες γυναίκες. Έχουν αγάπη για την οικογένεια και δείχνουν τη φροντίδα στο σύντροφό τους. Αυτό που δεν μου αρέσει είναι ότι δίνουν τεράστια σημασία στην εξωτερική τους εμφάνιση και στην εικόνα τους που πολλές φορές δεν ταιριάζει με τις περιστάσεις. Εγώ είμαι παιδί που γουστάρω την απλότητα, το casual look γιατί βρίσκω πως το simplicity στην καθημερινότητα φέρνει μια ηρεμία. Από κει και πέρα όταν είναι να υπερβάλλουμε θα το κάνουμε όπως ακριβώς του πρέπει.

Πως φλερτάρεις; Μέσω social media ή προτιμάς την προσωπική επαφή;

Εμένα με εντυπωσιάζουν οι κοπέλες που έχουν έναν αυθορμητισμό, μια τρέλα, δεν διστάζουν να βγουν από το comfort zone τους και γενικά με εντυπωσιάζουν οι γυναίκες που οι τρελές μου σκέψεις και ιδέες δεν είναι αρκετά τρελές για εκείνες. Πάντα έχω μια τρελή πρόταση του στυλ «Να σου πω ξυπνήσαμε τώρα, βαριέμαι, πάμε να μπούμε τώρα σε ένα αεροπλάνο και να πάμε εκεί;» Αν μου απαντήσεις «Όχι γιατί δεν είχα προετοιμαστεί και πως θα το οργανώσουμε τώρα αυτό» με έχεις ξενερώσει. Αν μου απαντήσεις «Ναι πάμε» θα σε ερωτευτώ όσο τίποτα. Συνεπώς επειδή εγώ είμαι yolo θα πρέπει να μπορεί να το ακολουθήσει αυτό.

Βαριέμαι πάρα πολύ να γνωρίζω κορίτσια από τα social media, πλήττω θανάσιμα. Θέλω να φλερτάρω real life, να διεκδικήσω, να μη μου το κάνει εύκολο, να με βάλει στη διαδικασία να βρω τον τρόπο να παλέψω γι αυτήν, να γίνω εφευρετικός και να μπορέσω να δημιουργήσω μια συνθήκη και μια ιστορία για να έχουμε να τη θυμόμαστε. Αν δεν προσπαθήσω, χάνεται ο ρόλος του κυνηγού και του άντρα που πρέπει να αποδείξει ότι «ξέρεις μ ενδιαφέρεις όντως και φαντάζομαι πράγματα για εμάς, έχω όμορφες σκέψεις και θέλω να μοιραστούμε ωραίες, ποιοτικές στιγμές και να φτιάξουμε μια δικιά μας ιστορία αγάπης». Ξέρω ότι δεν υπάρχει πια αυτό και οι γυναίκες μας τα κάνουν όλα πολύ εύκολα. Ας περάσει αυτό το μήνυμα «Κορίτσια σταματήστε να το κάνετε τόσο εύκολο στα αγόρια». Μπορεί να είναι η εποχή βέβαια, ίσως να φταίνε και τα αγόρια, να μην κατηγορούμε μόνο τις κοπέλες. Ίσως τα αγόρια πλέον δε μπαίνουν στη διαδικασία να κουραστούν. Μπορεί αυτό που σου περιέγραψα πιο πάνω να υπάρχει μόνο στο δικό μου μυαλό, ωστόσο εγώ αρνούμαι να αποδεχθώ ότι έχει χαθεί ο ρομαντισμός