Η στήλη Unlocked Voices “ξεκλειδώνει” τις αγαπημένες φωνές των αφηγητών της Jukebooks, της συνδρομητικής πλατφόρμας που παρέχει μια υπέροχη και τεράστια συλλογή από audiobooks των μεγαλύτερων Ελλήνων και ξένων συγγραφέων.*

Γεννήθηκε στο Παγκράτι. Σπούδασε Ιστορία Τέχνης και θέατρο. Έχει μια σκυλίτσα κι έναν γάτο. Από το 2000 εως σήμερα, εργάζεται σαν ηθοποιός. “Όλα αυτά τα χρόνια απασχολήθηκα σε κάθε τομέα που μπορεί να χρησιμοποιηθεί αυτή μου την ιδιότητα. Θέατρο, τηλεόραση, κινηματογράφος, αφήγηση τώρα στην Jukebooks. Παράλληλα ασχολούμαι με το σενάριο και είμαι «δασκάλα» σε δύο ερασιτεχνικές θεατρικές ομάδες. (Στο Σύνδεσμο Κεντρικιάδων και την Κεντρική Σκηνή του Δήμου Μαραθώνα).”

Τι σημαίνει για σένα η απόφασή σου να αφηγηθείς βιβλία;

Μια ακόμη ευκαιρία να ανακαλύψω κάτι καινούριο. Να βρω άλλον έναν τρόπο να εκφραστώ σαν ηθοποιός και να νιώσω δημιουργική. Πέρα από το γεγονός ότι ανακάλυψα βιβλία και συγγραφείς που δεν γνώριζα, μπήκα από «μια άλλη πόρτα» σε έναν κόσμο που πάντα αγαπούσα. Είναι από τα πιο σπουδαία πράγματα, να κάνεις μια δουλειά, που αντί να σε στρεσάρει… γίνεται το αγχολυτικό σου…

Πώς είναι η εμπειρία του να δανείζεις τη φωνή σου και να ντύνεις ένα αγαπημένο βιβλίο;

Έξω φασαρία, κίνηση, κόσμος… Μπαίνεις στο στούντιο. Μιλάς με τον ηχολήπτη σου (το έτερόν σου ήμισυ στη δουλειά), γελάς, απαντάς σε μια τελευταία κλίση στο κινητό, βάζεις το νεράκι σου, τακτοποιείς το μικρόφωνό σου, κλείνει η πόρτα ( και το κινητό) και…. Μπαίνεις σε έναν άλλο κόσμο. Ησυχία, ηρεμία, εσύ και το κείμενο… Χαίρομαι πραγματικά που έχω την ευκαιρία να γίνομαι το μέσο ανάμεσα στο συγγραφέα και τον ακροατή για να επικοινωνηθεί ένας ολόκληρος κόσμος. Ο κόσμος ενός βιβλίου. Τα λόγια ενός άλλου ανθρώπου…

Πως αλλάζουν τα συναισθήματά σου από την ακρόαση στην αφήγηση ενός βιβλίου;

Είτε ακούς, είτε αφηγείσαι ένα βιβλίο, ο αληθινός πρωταγωνιστής, είναι το κείμενο. Αυτό είναι που «μιλά». Και αφήνομαι να με πάρει μαζί του, είτε το «ακούω», είτε το αφηγούμαι. Εκείνο που αλλάζει είναι πως από τη θέση του αφηγητή, γίνεσαι με έναν τρόπο συνεργός. Είσαι «από μέσα». Το ζωντανεύεις όπως έναν ρόλο. «Σκηνοθετείς ένα παραμύθι για μεγάλους». Άρα γίνεται και για σένα κάτι σαν «παιδί σου».

Ποιες είναι οι δυσκολίες στο να μεταφέρεις το κλίμα ενός βιβλίου ηχητικά;

Οι ακροατές, δεν σε βλέπουν. Δεν μπορούν να δουν την έκφρασή σου… Μόνο σε ακούνε. Ο μόνος τρόπος για να «δουν» αυτά που λες, είναι μέσα από τη φωνή. Κι αυτό είναι μεγάλη πρόκληση. Ομολογώ ότι μέσα από τη δουλειά μου ως αφηγήτριας, ανακάλυψα περισσότερους τρόπους να χειρίζομαι τα ηχοχρώματα μου.

Υπάρχει κάποιο βιβλίο που ηχογράφησες για την JukeBooks και πραγματικά το απόλαυσες;

Όλα! Πραγματικά! Και δεν γίνεται διαφορετικά. Πώς θα σου μεταφέρει ο αφηγητής εικόνες, αν εκείνος πρώτα δεν τις «δει»… Τα απόλαυσα όλα! Αλλά αγάπησα την Άννα Καρένινα του Τολστόι! Ίσως γιατί «περάσαμε πολλές ώρες» μαζί… Με συγκλονίζει το γεγονός πώς όσο κι αν οι κοινωνικοπολιτικές συνθήκες αλλάζουν στο πέρασμα του χρόνου, η ψυχολογία του ανθρώπου, οι ανάγκες του, τα όνειρα, οι προσδοκίες, οι φόβοι και τα θέλω… μένουν ίδια. Γύρω από την Καρένινα υπάρχει αυτό το δίχτυ των συμβάσεων της εποχής… Και δεν είναι η μόνη που νιώθει πως δεν έχει επιλογές, ή που την έχουν πείσει πώς δεν έχει επιλογές. Είναι όλες οι γυναίκες του βιβλίου. Ο Τολστόι έγινε η φωνή τους… Αισθάνομαι πώς η Καρένινα, δεν αυτοκτονεί για τον εραστή της, αλλά από απόγνωση γιατί δεν ξέρει τί να κάνει τον εαυτό της πια. Η απόφασή της να πέσει στις ράγες δεν είναι «απόφαση». Είναι αποτέλεσμα του πανικού που δημιουργεί το εσωτερικό «κενό»… Η απόγνωση. Όχι μόνο η έλλειψη (του συντρόφου στην προκειμένη περίπτωση). Τεράστια κουβέντα.

Μία αφήγηση ντυμένη με τη φωνή σου αυτόματα δημιουργεί μία σύνδεση ανάμεσα σε σένα και τον ακροατή. Τι θα ήθελες να μοιραστείς με τους ακροατές; Τι θα ήθελες να ξέρουν για σένα και τις αφηγήσεις σου;

Ότι κάθε φορά που ξεκινώ ένα καινούριο βιβλίο, αισθάνομαι σαν παιδί που του δίνουν ένα δώρο και ανυπομονώ να το βγάλω από το κουτί του. Σαν να είμαι μπροστά σε μια πόρτα που θέλω να ανοίξω και να μπω μέσα. Σαν να στρώνω ένα τραπέζι για να φάμε όλοι μαζί και θέλω να το φροντίσω όσο περισσότερο γίνεται. Ελπίζω να καταφέρνω να βάζω τους ακροατές στον κόσμο που μπαίνω και να απολαμβάνουν όσο κι εγώ αυτή τη… να τολμήσω να πω μέθεξη;

Ποια στιγμή της ημέρας θα πατήσεις το play σ’ ένα βιβλίο της JukeBooks;

Νωρίς το απόγευμα. Με καφέ. Χαλάρωση.

φωτογραφία: Ραφαήλ Φωτόπουλος