Το πρώτο ραντεβού γενικά για όλους μας, αποτελεί μια συνάντηση η οποία συμπεριλαμβάνει κυρίως άγχος, αμηχανία, ενθουσιασμό αλλά και αγωνία για το πως θα εξελιχθεί τόσο η συγκεκριμένη έξοδος, όσο και η σχέση αυτή ανάμεσα σε εμάς το άλλο άτομο.

Ένα άλλο συναίσθημα που λαμβάνουμε όμως αρκετά συχνά, τόσο στις φιλικές μας σχέσεις όσο και στις ερωτικές, είναι ο ανταγωνισμός και είναι κάτι που σκοτώνει κάθε είδους σχέση. Αυτό φυσικά συμβαίνει καθώς η ανταγωνιστική στάση προς το άλλο άτομο αντιβαίνει τους “κανόνες” μιας υγιούς σχέσης, με τους φίλους η με το ταίρι  μας.

Γιατί όμως συμβαίνει αυτό;

Ειδικά στα πρώτα ραντεβού, θέλουμε και έχουμε την τάση να μιλάμε για τον εαυτό μας αρκετά ώστε να μας γνωρίσει ο άλλος καλύτερα, και να δούμε πραγματικά αν αξίζει αυτή η σχέση να προχωρήσει περισσότερο, αλλά και αν  ταιριάζουμε ουσιαστικά και πρακτικά με τον συνομιλητή μας.

Πολύ συχνά όμως λαμβάνουμε μια συμπεριφορά κατά την οποία, ό,τι και να αναφέρουμε πως το έχουμε κάνει, ή έχουμε πάει ή έχουμε δει, ο συνομιλητής απαντάει βιαστικά και κάποιες φορές επιθετικά η με περιφρόνηση, πως το έχει κάνει και ο ίδιος, πριν από εμάς.

Με αυτό τον τρόπο θέλει να φανεί πως είναι πιο μπροστά από εσένα, καλύτερος και ανώτερος, πράγμα που κρύβει πολλές ανασφάλειες.

Η συνεχής επιδίωξη να δείχνεται με κάθε ευκαιρία ο συνομιλητής σου, κρύβει από πίσω μια ανασφάλεια και μια αέναη ανάγκη για να επιβεβαιώνεται η αξία του από τρίτα πρόσωπα. Αυτό έρχεται σε αντίθεση φυσικά με την ιδέα πως τα ζευγάρια ιδανικά είναι συνοδοιπόροι σε μια κοινή ζωή και καθημερινότητα, όπου ο καθένας προσπαθεί να κάνει καλύτερο τον άλλο, για αυτό και αν λάβεις τέτοια συμπεριφορά από τα πρώτα ραντεβού, σε έντονη συχνότητα, καλό είναι να τρέξεις μακριά.

Γνωρίζουμε νέους ανθρώπους και κάνουμε καινούριες σχέσεις ώστε να γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι μαζί τους, και να φροντίζουμε ο ένας τον άλλο, όχι να συγκρίνουμε τα επιτεύγματα και τις ζωές μας λες και είμαστε αντίπαλοι.

Αν ο συνομιλητής σου φέρεται έτσι, πιθανότατα έχει κάποιο απωθημένο είτε από προηγούμενη σχέση, είτε από ψυχολογικό τραύμα από τη νεαρότερη ηλικία του, και αυτό μόνο ένας ψυχολόγος μπορεί να το αλλάξει προς μια θετική κατεύθυνση, πάντα με την βοήθεια αυτού που έχει την ανασφάλεια.

Για αυτό να θυμάσαι, την αξία μας την ορίζουμε εμείς και μόνο εμείς και συνάπτουμε κάθε είδους σχέσεις με άλλους ανθρώπους για να ζούμε τη ζωή μας με παρέα, για να βγάζουν στην επιφάνεια τον καλύτερο μας εαυτό.

Αν παίρνουν τον ρόλο του αντιπάλου, του ανταγωνιστή, έχει χαθεί το νόημα καθώς ο μόνος πραγματικός μας ανταγωνιστής είναι ο εαυτός μας, όπου κάθε μέρα προσπαθούμε να γίνουμε καλύτερ@ από χτες.