Υποψιάζομαι πως έχω απαντήσει στο ‘’τι κάνεις;’’ με το σκέτο απερίσκεπτο ‘’καλά’’ εκατομμύρια φορές στη ζωή μου. Είναι φορές που πραγματικά δεν εννοώ αυτό που απαντάω, το κάνω εντελώς βιαστικά και μηχανικά, εκείνη τη στιγμή ακόμα και αν δεν είμαι πραγματικά καλά δεν θα το πω. Κοιτώντας πίσω σε τέτοιες στιγμές μάλλον δεν βρίσκω τον λόγο να το εξηγήσω στους άλλους και μετά το μετανιώνω. Το ίδιο συμβαίνει και για όταν είμαι στ’ αλήθεια πολύ καλά.

say

Σου ακούγεται κάπως οικείο όλο αυτό;

Παρατηρώ τις συνεργάτιδες στο γραφείο και τις δικές τους απερίσκεπτες απαντήσεις. Βιαστικά ‘’όχι δεν χρειάζομαι βοήθεια’’, γρήγορα ‘’όλα εντάξει’’, αφηρημένα ‘’θα τα βγάλω πέρα, είμαι οκ’’ την ίδια στιγμή που ξέρω πως δεν είναι όλα εντάξει και πως δεν είναι ΟΚ όλα. Άλλες φορές θα συνέχιζα τη δουλειά και θα προχωρούσα την μέρα μου, αλλά σήμερα νομίζω πρέπει να σταθώ περισσότερο σ αυτό το σημείο. Γράφω μήνυμα σε μια φίλη με την ελπίδα πως ο γραπτός λόγος σου δίνει λίγα περισσότερα περιθώρια να πεις ‘’όχι μωρέ δεν είμαι καλά, είμαι με πυρετό’’. Μερικά λεπτά εκείνη μου απαντάει με το ‘’τρέχω, όλα καλά’’. ΔΕΝ ΒΓΑΖΕΙ ΝΟΗΜΑ ΑΝΘΡΩΠΟΙ αυτό που κάνουμε, το βλέπει και κανένας άλλος;!

Θα νιώσουμε όλοι τόσο καλύτερα αν μιλάμε για το πως αισθανόμαστε. Δεν εννοώ να αναλύεις τα προβλήματά σου σε όποιον σε ρωτάει εάν είσαι καλά από ευγένεια, αλλά μπορείς να το σκέφτεσαι λίγο καλύτερα πριν το πεις.

Οι άνθρωποι που ενδιαφέρονται πραγματικά για σένα θέλουν να ακούσουν εάν είσαι στ’ αλήθεια καλά. Και δεν μπορεί να είσαι πάντα καλά στην τελική, είσαι άνθρωπος με συναισθήματα και σκέψεις, χαζό είσαι να είσαι πάντα απλά καλά; Όχι, όχι οι άνθρωποι δεν είμαστε τόσο flat.

Δεν είναι κακό να είσαι χαρούμενος, δεν είναι κακό να είσαι αγχωμένος. Δεν θα βλάψεις κανέναν αν παραδεχτείς ότι σήμερα πιέζεσαι στη δουλειά και θα ήθελες απλά να πας μια βόλτα σ ένα πάρκο. Όπως δεν είναι κακό να παραδεχτείς ότι αυτή την εποχή ξυπνάς με πολύ κέφι για τον χειμώνα που έρχεται και για όσα καινούργια θα φέρει. Μην απαντάς σκέτο καλά στους ανθρώπους γύρω σου, είναι κρίμα να μην μοιραστείς μαζί τους τις αισιόδοξες ή τις ζορισμένες σκέψεις σου.

Υπάρχει ενα κρυμμένο μπόνους-δώρο σ αυτό το σημείο: Εαν είσαι πραγματικά καλά, σκέψου πως θα το συνειδητοποιείς ξανά και ξανά κάθε φορά που σε ρωτάνε.