Πλατεια Σαριπολου – Λεμεσος 1955-2014
Αυτοκίνητα παλιά, από εκείνα τα πανέμορφα που λατρεύω σαραβαλάκια, και ποδήλατα με καλάθι μπροστά ώστε να χωράνε τα ψώνια που έπαιρναν για το σπίτι, παιδιά να παίζουν στους δρόμους αθώα τα αγαπημένα τους παιχνίδια. Αυτές οι εικόνες πηγαινοέρχονταν μπροστά σου ακούγοντας πάντα τις ατάκες: «εδώ το καλό κρέας», «εδώ το φρέσκο φρούτο», «πέρνα απ’το σπίτι κερνάω καφέ». Φυσικά ο ήχος από τα ζάρια του ταβλιού στα κεφενεία δεν έλειπε. Οι σακούλες με τα ψώνια πολλές αφού εκεί μπορούσες να βρεις ότι τραβά η ψυχή σου.
Το μπακάλικο του Ηρόδοτου, το μπακάλικο του Ξενή, το λαϊκό καφεκοπτείο που μόλις περνούσες από εκεί η μυρωδιά του καφέ σου έσπαγε τη μύτη, το καφενείο «Οι Τσολιάδες» αλλά και το παλαιό παντοπωλείο με τα φρέσκα φρούτα και την σειρά από κρεοπωλεία. Πιο κάτω το μαγειρείο που πηγαίνανε να τρώνε συνήθως αυτοί που έρχονταν από τα χωριά για να κάνουν τα ψώνια τους στη Σαριπόλου. Μα φυσικά δεν μπορώ να παραλείψω τα ωραία εκείνα κουρεία με τους μπαρμπέριδες με τα μεγάλα μουστάκια, να σε περιμένουν περήφανα με την άσπρη ποδιά τους και τα ... «εργαλεία» στο χέρι λες και πήγαινες στον οδοντίατρο. Και αν φεύγοντας είχε και λίγο αίμα σου στην ποδιά του, και τί έγινε βρε αδερφέ;
Όταν η μέρα όμως έπεφτε τα πράγματα ήταν λίγο διαφορετικά. Όχι τόσο αθώα όσο ήταν την ημέρα. Όταν οι τελευταίοι πελάτες έφευγαν, κλείδωναν οι ιδιοκτήτες τις πόρτες των καταστημάτων τους για να μετρήσουν τα λεφτά στο ταμείο με μεγάλο φόβο. Τα φώτα στους δρόμους πολύ λίγα, όσο που έβλεπε κανείς για να βρει τον δρόμο για το σπίτι. Μια γειτονιά που θα μπορούσε εύκολα να παίζει σε ταινία far west.
Η πρώτη φωτογραφία είναι του άγγλου μηχανικού στην κατασκευή του παλιού λιμανιού της Λεμεσού Barlow και δεν είναι του 1965 αλλά του 1955