Ένα κείμενο αφιερωμένο σε όλους εκείνους τους ανθρώπους που έμαθαν να κάνουν μια γυναίκα ή έναν άνδρα να γελάει. Σε εκείνους που δεν δίστασαν να κατακτήσουν αυτόν ή αυτήν που διάλεξε η καρδιά τους με το μυαλό τους και ύστερα με την ομορφιά τους.

Γιατί τι είναι ‘αντικειμενικά’ όμορφο τελικά ρε παιδιά; Στα δικά μου μάτια είναι το χιούμορ. Κι ας είναι υποκειμενικό. Για μένα είναι ένα υπέρτατο συστατικό για να σε κάνει τελικά να ξεχωρίσεις. Δεν συμφωνείς;

Μe, my boyfriends and I

Ομολογώ πως κανένα κείμενο δεν θα είχε αξία αν δεν περιλάμβανε και λίγο από τις προσωπικές μας ιστορίες. Υπόσχομαι να μη σε βάλω στα βαθιά νερά του δικού μου παρελθόντος, αξίζει όμως να σου εξηγήσω τι ρόλο έπαιξαν οι δικές μου γνωριμίες μέχρι να συναντήσω το χιούμορ σε ανθρώπινη υπόσταση.

Από την εφηβική τρέλα, τους ανέντιμους χαρακτήρες, τα φιλιά και τα λόγια της μιας βραδιάς, τις όμορφες παρουσίες και τους καλά καμουφλαρισμένους ανθρώπους που γνώρισα, δεν άργησα να καταλάβω πως όλα αυτά ήταν όμορφα και άκρως ελκυστικά, καμία σχέση δεν είχαν όμως με αυτό που αναζητούσα στον έρωτα. Και αυτό που αναζητούσα λεγόταν χιούμορ. «Mε λένε χιούμορ και θα κάνω τα πάντα για να με ερωτευθείς όσο και εγώ» Kάπως έτσι θυμάμαι πως ξανά συστήθηκα στον έρωτα. Ξέχασα όσα ήξερα ή νόμιζα πως ήξερα μέχρι χθες.

Το χιούμορ ήρθε σχεδόν αθόρυβα, χωρίς μεγαλεπήβολα λόγια και τελικά κέρδισε την πρώτη θέση στη καρδιά μου.

Άνθρωποι με καλό χιούμορ, αυτομάτως και άνθρωποι με ακαταμάχητη γοητεία

Στην ενήλικη ζωή είχα την τύχη πλέον να το αντιληφθώ αυτό και επί προσωπικού. Την ίδια ώρα που το σύμπαν μου ψιθύριζε χαμηλόφωνα στα αυτιά: «Γελάει γιατί σε θέλει», «Γελάς και σε έχει ήδη κερδίσει».

Και κάπως έτσι το χιούμορ έφερε τον ρομαντισμό, την επικοινωνία, την ευχαρίστηση και την εμπιστοσύνη. Και κάπως έτσι οι άνθρωποι που άνετα θα μπορούσαν να είχαν λάβει θέση στη ζωή μου, δεν έλαβαν ποτέ γιατί δεν είχαν ιδέα από ερωτικές σχέσεις και κυρίως από αυθορμητισμό. Όπως και όλες οι προηγούμενες. Σήμερα θέλω να ελπίζω πως έμαθαν όπως και εγώ. Σήμερα θέλω να πιστεύω πως κατάφεραν να γίνουν εκείνοι που «κέρδισαν» αυτές που τους άξιζαν.

Η δύναμη του γέλιου είναι η υπερδύναμη της υπερδύναμης.

Και κάπου εδώ, έρχονται οι haters για να πουν: «Ναι καλά, αν οι άνθρωποι ερωτεύονταν τους άλλους με βάση το χιούμορ, τότε όλοι μας θα ερωτευόμασταν μόνο με την καρδιά μας και καθόλου με τα μάτια μας». Not. Προφανώς και δεν εννοώ αυτό. Προφανώς και δεν χρειάζεται να μπλέκουμε τις έννοιες. Προφανώς και δεν είμαστε όλες και όλοι ίδιοι. Το ζητούμενο είναι άλλο.

Το ζητούμενο είναι πως κινείται και πως καταφέρνει να σε κινεί ένας άνθρωπος μέσα στον ‘χώρο’. Είτε σωματικά, είτε εγκεφαλικά, είτε ψυχικά. Το ζητούμενο δεν είναι αν κατάφερε να σε εντυπωσιάσει με την φωτογραφία που ανέβασε, ούτε και μια εξαιρετικά όμορφη παρουσία είναι τελικά ικανή για να νικήσει τη δύναμη του χιούμορ. Αν φυσικά τη διαθέτεις.

Αλήθεια, τι σχέση έχεις αναπτύξει με το χιούμορ;

Αν νομίζεις πως δεν είναι δα και κάτι τόσο σημαντικό, έχε υπόψη σου πως το λιγότερο που μπορεί να σου προσφέρει είναι να σε κάνει να ανταπεξέλθεις και να σταθείς στην όποια περίσταση. Στη καλύτερη περίπτωση, είναι αδύνατο να λάβεις τον τίτλο ενός κομπλεξικού ανθρώπου ενώ με το πέρας του χρόνου και όσο εκείνη ή εκείνος θα σε γνωρίζει καλύτερα, θα γίνεις το πρόσωπο που τελικά θα θέλει να κάνει και να οραματίζεται μαζί σου ένα κοινό μέλλον.

Ο πιο ‘ζηλευτός’ άνθρωπος

Εδώ που φτάσαμε νομίζω πως δεν χρειάζεται να μαντέψεις σε ποιον αναφέρομαι. Ας πω λοιπόν σε ποιον δεν αναφέρομαι.

Ένας πανέμορφος και ένας επιτυχημένος επαγγελματικά άνθρωπος σίγουρα δεν είναι ο πιο ζηλευτός του πλανήτη. Γιατί ο πρώτος είναι πρωτίστως ερωτευμένος με τον εαυτό του, ο δεύτερος με τον τραπεζικό του λογαριασμό και ο τρίτος με τη δουλειά του. Εκτός κι αν συνδυάζονται όλα τα παραπάνω στο ίδιο πρόσωπο. Εκτός κι αν έχει και χιούμορ. Εκτός κι αν είναι αυτός που έχει ως πρώτη και βασική του δουλειά να κάνει τον/την αγαπημένη του να γελάει με στόχο να γελάει και ο ίδιος ή η ίδια με τη χαρά που κατάφερε να προκαλέσει. Γιατί δεν συμβιβάζεται έτσι εύκολα. Γιατί για εκείνον ή για εκείνη, απόλαυση είναι η κοινή μοιρασιά και ένα γέλιο που δεν βγήκε ποτέ βεβιασμένα. Κατάλαβες;

Kατάλαβες πως δεν πρόκειται περί ρομαντισμού μόνο;

Αν και ζω για τον ρομαντισμό (σχεδόν πεθαίνω), αν έχεις υπάρξει με έναν άνθρωπο που γνωρίσατε από κοινού τι πάει να πει να έχετε χημεία στο χιούμορ, τότε με καταλαβαίνεις. Αν όχι, ψάξε να βρεις μια τέτοια προσωπικότητα και τότε σίγουρα θα με καταλάβεις!

«Και με εμάς που δεν έχουμε χιούμορ, τι γίνεται;»

Όλα καλά και ψυχραιμία είναι η απάντηση. Απλά προσπάθησε στα υπόλοιπα να δίνεις το καλύτερο δυνατό του εαυτού σου. Να είσαι ειλικρινής και να μην ξεχνάς ότι και εσύ ζητάς όσα θα έπρεπε και ο ίδιος ή η ίδια να προσφέρεις. Τι να κάνουμε δεν γεννηθήκαμε όλοι μας με χιούμορ άρα αυτομάτως δεν είμαστε και τέλειοι. Τι εννοείς δεν είναι συνώνυμο της τελειότητας το χιούμορ; Αποκλείεται! Και με επιχειρήματα να μας πείσεις, απλά δεν γίνεται. Πάντα θα υπάρχει λίγο χιούμορ στην επόμενη γωνία. Άσε που τελικά δεν είναι λίγοι όσοι εκεί έξω γνωρίζουν από πρώτο χέρι τι πάει να πει να κάνεις τους άλλους να χαμογελάνε με την ψυχή τους.

Συνεχίστε λοιπόν, είτε είστε λίγοι είτε πολλοί! Συνεχίστε να αυτοσαρκάζεστε και να ρισκάρετε τον αυθορμητισμό σας έναντι σε εκείνους που προσποιούνται, ετοιμάζοντας την επόμενη “φιλτραρισμένη” εικόνα τους!