Ποιος: Gad,  Κώστας Αντωνιάδης

Πού: σε ένα μεγάλο μπαλκόνι με πολλά πειρατικά παιχνίδια, σπαθιά και πλιάτσικα από το μικρό Μάξιμο!

Προ(σ)καλέστηκε από : Dusk, Αυγή Πλατανίδη

Προ(σ)κάλεσε: Παναγιώτα Αλτανοπούλου (Late farewell)

Έστειλε: την πένα από την κιθάρα του

Ο Κώστας είναι ο καλύτερος συνομιλητής που θα μπορούσε να βρεθεί δίπλα σου ένα συννεφιασμένο απόγευμα. O frontman της μπάντας GAD, της πιο ενεργής μπάντας με  δισκογραφική συνέπεια, και ο δημιουργός του “Waves”, επιτυχίας που σάρωσε τα ραδιόφωνα. Μας μιλάει για την ελληνική μουσική πραγματικότητα, το καινούριο του project  «Gadless”, αλλά και για την παντοτινή του αγάπη, τους GAD.

He loves them just the way they are…

Σύστησέ μας τον Κώστα

Είμαι περισσότερο τραγουδιστής και συνθέτης, λιγότερο κιθαρίστας. Πολύ ρεαλιστής και αρκετά καταθλιπτικός μες στη μουσική μου, και στους GAD και στο GADLESS.

Ας ξεκινήσουμε από τους GAD

Σαν άτομα οι GAD είμαστε πολύ λίγο προβεβλημένοι, δηλαδή φάτσες από τους GAD δε γνωρίζει κανένας. Πάντα προβάλαμε τη δουλειά μας, τα τραγούδια μας. Και έχουν ακουστεί πολύ τα τραγούδια μας, ας πούμε το Waves ίσως είναι η μεγαλύτερη αγγλόφωνη ραδιοφωνική επιτυχία με διάρκεια χρόνου. Δε θέλαμε ποτέ να γίνουμε σταρ, θα θέλαμε όμως να χουμε περισσότερο βήμα.  Aντέξαμε πολλά χρόνια παρόλο που οι μπάντες διαλύονται εύκολα, και για οικονομικούς λόγους μην κρυβόμαστε, μακάρι να ταν όλες ενεργές και να άντεχαν.

Βοήθησε η δυναμική του Waves να δημιουργήσετε πιστό κοινό;

Τι γίνεται τώρα με το κοινό μας. Υπάρχουν οι οπαδοί του Waves, που ναι πάρα πολλοί, μετά υπάρχουν ελάχιστοι που ξέρουν τη μπάντα που λέει το Waves, και ακόμα πιο λίγοι ξέρουν εμάς σαν πρόσωπα. Βέβαια ήταν τόσο μεγάλη η δυναμική του Waves που αποτραβήχτηκαν από τα υπόλοιπα τραγούδια. Νομίζω ότι υπάρχει και ένα αντανακλαστικό ,όσο πιο μεγάλη η επιτυχία τόσο πιο μεγάλη η άρνηση να ακούσεις και τον υπόλοιπο δίσκο, τουλάχιστον εγώ αυτό παθάινω. Ζούμε σε μια εποχή γρήγορη, δεν υπάρχει χρόνος και τίποτα δε χαρίζεται. Επίσης εμείς δεν είχαμε ποτέ πίσω μας ένα κέντρο το οποίο να μας προβάλλει. Και ίσως και καλύτερα.Τα κέντρα αποφασίζουν για το τι είναι κουλ σε εισαγωγικά.  Και  οι συγκεκριμένες φυλλάδες βεβαίως.  Τα ραδιόφωνα όχι τόσο πλέον. Εμένα δε μου αρέσει να μου προσφέρουν έτοιμο αυτό που θα ακούσω, να μου το προωθούν. Θέλω να το ψάχνω και να το επιλέγω μόνος μου.

Το ιντερνετικό ραδιόφωνο πώς σου φαίνεται;

Πολύ πιο απελευθερωμένο, ανεξάρτητο, ρομαντικό! Αν έχουν δέκα, είκοσι δυσκολίες στα fm, το ιντερνετικό έχει ακόμα περισσότερες αλλά η φάση είναι ότι από το ιντερνετικό δεν ζει κανείς.Εννοώ ότι δεν μπορεί να ναι η αποκλειστική δουλειά κάποιου ακριβώς επειδή δεν πληρώνει αρκετά. Έτσι είναι πιο ρομαντικό, βάζεις τη μουσική που γουστάρεις κι ας σε ακούσουν 3, 5, 10 άτομα. Στα fm είναι αλλιώς, κοιτάς και την ακροαματικότητα, συμβιβάζεσαι πολλές φορές. Μία ελπίδα βέβαια είναι που γίνονται κάποιοι σταθμοί αυτοδιαχειριζόμενοι όπως ο Nitro και ο Best, όπου ξέρεις ότι τώρα ασχολούνται άτομα που γουστάρουν μουσική. Εγώ προσωπικά στέλνω πολλά τραγούδια μας στα ραδιόφωνα πριν καν βγουν. Δε λέω όμως παρτο παίξτο. Είναι μεγάλη μου τιμή αν ο άλλος το παίξει επειδή του αρέσει αλλά ακόμη πιο μεγάλη να με πάρει και μου πει ξέρεις κάτι δεν μου αρεσε καθόλου. Αυτή είναι η ουσία.

Θεώρησες ποτέ ότι οι GAD ήταν υπερβολικά καλοί για την Ελλάδα;

Το πιστεύω ακόμα. Και πιστεύω ότι σε κάποια άλλη χώρα θα μας δίνονταν περισσότερες ευκαιρίες. Αλλά η μοίρα μας είναι αυτή και την αποδέχομαι με τα καλά και τα κακά της. Δεν το προσπαθήσαμε και ιδιαίτερα για εξωτερικό να σου πω την αλήθεια. Αν ήμασταν μικρότεροι ίσως το κάναμε, αλλά δε βοηθηθήκαμε κιόλας. Από μόνοι μας δε μπορούσαμε να κάνουμε πολλά πράγματα. Πόσα πια; Ασχολούμασταν με όλα. Επίσης πιστεύω ότι για να κάνει κάποιος έλληνας καριέρα στο εξωτερικό πρέπει να χει γίνει ήδη όνομα εδώ. Και εμείς δεν γίναμε ποτέ.

Mίλησέ μας για το Gadless

Ξεκίνησα αυτό το πρότζεκτ από τον προηγούμενο Οκτώβρη με σκοπό να βγάζω ένα δύο singles το χρόνο και κάποια στιγμή όταν θα στρώσει οικονομικά το πράγμα να το παρουσιάσω και live.  Έχω κομμάτια που δεν έχω προλάβει ακόμα να γράψω και είναι ένα πράγμα το οποίο θα κινείται σε αυτή την ακουστική φόρμουλα που ήταν και το dark sky, με μίνιμαλ στοιχεία. Ήθελα να κινηθώ σε διαφορετικά μονοπάτια,  οι GAD είναι μια alternative pop μπάντα, το Gadless είναι κάτι μεταξύ acoustic/alternative/country/indie/folk και τα λοιπά, ήθελα να δοκιμαστώ, να πειραματιστώ λίγο ακουστικά. Οι GAD βέβαια παραμένουν το νούμερο ένα στη ζωή μου. Δνε φαντάζομαι τη μουσική μου οντότητα χωρίς τους GAD γι αυτό διάλεξα και αυτό το όνομα, σαν λογοπαίγνιο, χωρίς τους GAD, δηλαδή ακόμα κι εκεί είναι ένα κομμάτι των GAD.

Στούντιο ή live;

Στούντιο! Πολύ ωραία περνάμε στα live αλλά δεν υπάρχει σύγκριση.  Στο στούντιο δημιουργείς, φαντάζεσαι, πλάθεις, χτίζεις αυτό που θες να παρουσιάσεις στον κόσμο. Είναι φανταστική φάση. Αυτός είναι ο οργασμός για μένα, η κορυφαία στιγμή, η σύνθεση και μετά η δημιουργία. Να τα ακούω και να ταξιδέυω να μαι αλλού, να λέω αυτό θέλω να δώσω στον κόσμο. Το live το βλέπω τελείως επαγγελματικό, θα βγούμε να τα πούμε να περάσουμε καλά κτλ. Δεν έχει δημιουργία. Έχει διεκπεραίωση.

Σχολίασε μας τις λέξεις πειραματισμός και ατμοσφαιρικότητα.

Πειραματισμός μπορεί να χει και αρνητικό πρόσημο. Δηλαδή να είναι εντυπωσιασμός. Ο πειραματισμός πρέπει να έχει λόγο για τον οποίο υφίσταται και να χει και ένα τέλος. Δεν μπορείς να πειραματίζεσαι αιώνια. Πρέπει να πειραματίζεσαι για συγκεκριμένα πράγματα, σε συγκεκριμένο χρόνο και για συγκεκριμένες στιγμές. Η ατμοσφαιρικότητα είναι μαγεία. Να καθηλώνεις τον άλλο. Και πιστεύω ότι κάποιες στιγμές το χουμε καταφέρει αυτό για το κοινό μας, στα live ειδικά.

Τι επιδιώκεις περισσότερο;

Περισσότερο την ατμοσφαιρικότητα παρά τον πειραματισμό. Είμαι λίγο συντηρητικός σε αυτά τα πράγματα γενικότερα, με τη λέξη πειραματισμός είμαι λίγο μαζεμένος, θέλω να υπάρχει μια πειθαρχία. Και στο συγκρότημα είμαι η μάνα του λόχου. (γέλια). Θα τα κάνω όλα εγώ, θα τους ξυπνήσω, θα βγάλω τα εισιτήρια, θα φέρω νεράκια.  Σε κάθε σχήμα πρέπει να υπάρχει κάποιος που να φροντίζει για όλα αυτά.

Η έμπνευση;

Η έμπνευση έρχεται και φέυγει. Υπάρχουν φορές που γράφω σερί και δεν προλαβαίνω και άλλες που στερεύω και γράφω φόλες. Είναι βασανιστικό, άσχημο. Παιχνίδια του μυαλού. Θέλω να γράφω όταν είμαι καλά. Δε μπορώ να κάτσω να γράψω όταν είμαι στις μαύρες μου.

Το soundtrack της ζωής σου μέχρι τώρα;

Το Moulin Rouge, αναμφισβήτητα. Και τα κομμάτια του Ryan Adams.

Αγαπημένος στίχος

Απο ένα δικό μας: We broke each other’s heart, let’s do this from the start. Μέσα σε αυτό το στίχο κρύβονται όλα.  Ποτέ κανένα νόμισμα δεν έχει μία όψη ποτέ κανένα συνάισθημα δεν είναι μονο γλυκό. Τόσο όμορφα και τόσο άσχημα μαζί, όλα. Τέλος και αρχή.

Αγαπημένη γωνιά του σπιτιού σου

Ο καναπές που κάθομαι και ακούω μουσική.

Πρώτο πράγμα μετά από ένα live

Mπύρααα. Μπύρα και να κοιτάξω στα μάτια τα παιδιά. Έτσι θα καταλάβω αν πήγαν όλα καλά, θα ανακουφιστώ. Κοιταζόμαστε και συνεννοούμαστε μετά από τόσα χρόνια, δεν μιλάμε καν.

Κάτι που δεν ξέρουμε για σένα

Πολλά (γέλια). Είμαι πολύ δύσκολος άνθρωπος. Όσο κοινωνικός φαίνομαι, άλλο τόσο δύσκολος είμαι. Όχι δύστροπος, δύσκολος. Στις απόψεις, στη συνεργασία.

Επόμενα σχέδια/πλάνα

Με Gadless θέλω να μπω στούντιο και να χτίζω την μπάντα σιγά σιγά.  Με GAD έχουμε έτοιμο ένα single που θα κυκλοφορήσει τον Οκτώβρη. Και στούντιο. Για live ακόμα δεν ξέρουμε, αλλά αν κάνουμε θα προσπαθήσουμε να είναι περιφέρεια, δεν μου αρέσει η λέξη επαρχία. Γιάννενα βασικά που είναι το μεγαλύτερο και πιο πιστό κοινό μας. Όταν παίξαμε την πρώτη φορά στα Γιάννενα, ήταν πολύ στη μόδα η αγγλική ποπ και είχαμε τρομερή ανταπόκριση. Κάναμε και πολύ καλές φιλίες. Υπάρχουν και σταθμοί που μας παίζουν φανατικά. Και επειδή δεν μας βλέπουν συχνά γίνεται χαμός.

 

Φωτογραφίες: Γεωργία Πονηράκου