Αλήθεια έχετε σκεφτεί αν γουστάρετε αληθινά ή απλά ανέχεστε;

«Και τι θέλει τώρα αυτός σε ένα καθώς πρέπει site;» θα αναρωτηθείτε, εσείς οι φανατικοί, οι πιστοί, οι… ερωτευμένοι με τούτη την ιστοσελίδα! Και ποιος σας είπε ότι θα πάρετε απάντηση; Και ποιος είπε ότι θα πρέπει και να λογοδοτήσω για την εμφάνισή μου! Το «έτσι γουστάρω» αν το ψάξετε, είναι η πιο όμορφη έκφραση που υπάρχει στον κόσμο. Και το «γουστάρω» σκέτο, η συγκλονιστικότερη λέξη στον πλανήτη! Σταθείτε μπροστά σε έναν καθρέφτη κοιτάχτε τον τύπο ή την τύπισσα απέναντί σας και πείτε καμιά δεκαριά φορές «Γουστάρω»! Θα βοηθήσει να καταλάβετε την αξία της λέξης. Μπορεί εύκολα να το πεις, δύσκολα θα το νιώσεις. Γιατί είναι απίστευτα τρομερό συναίσθημα να γουστάρεις κάτι. Ό,τι και να ‘ναι αυτό. Έμψυχο ή άψυχο! Ορατό ή αόρατο. Υπαρκτό ή ανύπαρκτο! Κι εγώ λοιπόν γουστάρω αυτή την στιγμή να γράψω εδώ και γράφω. Τόσο απλά, τόσο ψυχρά, τόσο προκλητικά… Υποσχέθηκα στον εαυτό μου, ότι κάθε φορά που θα γουστάρω να γράψω εδώ, θα ασχολούμαι και με ένα θέμα που θα μου ‘χει «κάτσει» στραβά. Με ένα θέμα που θα γουστάρω(νάτο πάλι) να το μοιραστώ μαζί σας. Δεν έχω να προτείνω εγώ κάτι. Δεν έχω να σας στείλω να πάτε να φάτε καλά , ούτε θα σας πω τι να φορέσετε ανάλογα με τις ανάγκες της μόδας. Και φακές να φάτε θρεπτικές είναι. Και ένα κουρελιασμένο παντελόνι να βάλετε, μοδάτους/ες θα σας χαρακτηρίσουν. Οπότε; Τι σας καίει; Κι ούτε θα αρχίσω να «ξεσκονίζω» με στυλ «όπως είπε η αγαπημένη τάδε και τόνισε κι ο αγαπημένος δείνα». Δεν ξέρω κανέναν και καμία. Και κόφτε αυτή την έκφραση «αγαπημένος». Την ξεφτίλισαν, όσοι τη χρησιμοποιούν περισσότερο και από χαρτί τουαλέτας! Ήμαρτον πια… Με δυο λόγια «δεν την γουστάρω αυτή τη λέξη!» Πάμε τώρα, να χωρίσουμε ζευγάρια:  Κλείστε τα μάτια, σκεφτείτε αυτόν ή αυτή που είναι μαζί σας. Το κάνατε; Ωραία. Βγαίνει το «γουστάρω» εύκολα από τον εγκέφαλο; Βέβαια, αν η σχέση σας είναι μιας εβδομάδας μπορεί να βγαίνει και για πλάκα. Είναι κι αυτός ο γελοίος ο χρόνος, που κάνει τα δικά του παιχνίδια. Αν δεν τον «γουστάρεις», αν δεν παθιάζεσαι, έχει τελειώσει. Και τούμπαλιν. Είναι «έγκλημα» να αφήνεις τον χρόνο να κυλάει και να ζεις με ψευτιές. Διογκώνεις μια άσχημη κατάσταση και μέρα με τη μέρα, γεμίζεις μίσος και οργή. Μα δεν το καταλαβαίνεις. Θα το συλλάβεις μετά από καιρό, όταν θα ‘ναι αργά. Το «θέλω» δεν αρκεί. Το «γουστάρω» είναι η κορύφωση. Και όσο πιο έντονα το αισθάνεσαι, τόσο πιο δυνατός είσαι μέσα σου. Και μην στέκεστε στις σχέσεις μόνο. Απλά τα έγραψα τα παραπάνω, για να σας ιντριγκάρω και λίγο. Βρε ένα παγωτό, το τρώτε γιατί πρέπει ή γιατί το γουστάρετε; Εντάξει, υπάρχουν και οι βουλιμικοί. Άλλη φορά θα γράψω για την απέχθειά μου στους λάτρεις των κιλών! Αν γουστάρω… Το ‘παμε αυτό. Σκεφτείτε ο καθένας και η καθεμιά τι πραγματικά γουστάρει. Από μια καραμέλα, μέχρι μια τρελή έξοδο. Ένα ταξίδι, έναν έρωτα(γιατί γελάτε; Όλα μέσα στη ζωή είναι). Βέβαια το «γουστάρω» έχει τον αντίπαλό του. Την ίδια λέξη με την άρνηση «Δε» μπροστά. Και πάντα υπάρχουν πράγματα που ΔΕΝ γουστάρουμε. Ανάλογα… Ας πούμε εγώ αυτό το… πράγμα με τα γένια που κέρδισε στην Eurovision δεν το γουστάρω. Συγγνώμη αν υπάρχουν και αναγνώστες «άλλου είδους», αλλά εγώ τα μούσια τα συνήθισα στους παπάδες και σε εμάς τους άνδρες ως μόδα. Το ότι βγήκε το αγόρι, η κοπελιά, το… ενδιάμεσο τέλος πάντων, με φόρεμα και τρίχες, πάει στην κατηγορία ΔΕ γουστάρω! Όμως «αυτή, αυτός, αυτό» γούσταρε. Όπως και οι από  κάτω που κούναγαν σημαίες. Είδατε πως είναι οι διαφορές που λέγαμε; Σας ζάλισα, απλά να σας ταρακουνήσω γούσταρα, δεν έγραψα για κάτι σπέσιαλ. Την επόμενη φορά όμως, θα το κάνω. Αν… ΥΓ. Ωραίο θέμα με το πιτζαμάκι, αρκεί να βγαίνει εύκολα… Όχι το θέμα.
Ο Παντελής Διαμαντόπουλος είναι αθλητικός συντάκτης! Συνεχίζει να παίζει ποδόσφαιρο στα γήπεδα του Πειραιά, αλλά δεν αρνήθηκε να …παίξει και λίγο μπάλα με την δική μας παρέα! Θα γράφει πάντα, αυτά που δεν περιμένουμε να διαβάσουμε εδώ πέρα. Ε σε ένα όμορφο “χωριό” σαν το δικό μας, ας υπάρχει κι ο τρελούτσικος…