Δεν είναι πολλά χρόνια πριν που το αρσενικό πρότυπο ή τουλάχιστον αυτό που επικρατούσε έναντι άλλων ήταν γεμάτο μυς που μαρτυρούσαν πολύ ιδρώτα ή ήταν έτοιμοι για μάχη αν κάποιος έθιγε την αντρική τους τιμή.

Σήμερα, μια εποχή που έχουν αρχίσει να γίνονται βήματα προς την ρήξη των στερεοτύπων, τα επιθυμητά χαρακτηριστικά επαναπροσδιορίζονται ή ακόμη πιο εύστοχα αποενοχοποιούνται.

Αγόρια πιο συναισθηματικά, πιο εύθραυστα, αγόρια που πέφτουν στα γόνατα και κλαίνε, όχι με την επιφανειακή ρομαντική έννοια, αλλά με τη ρεαλιστική, αγόρια που δεν πασχίζουν να κολλήσουν να χωρέσουν στα κουτάκια που τους επιβάλλει η κοινωνία, αυτά είναι τα ερωτεύσιμα αγόρια του σήμερα και τα παρακάτω ονόματα αποτελούν σίγουρα μια ξεκάθαρη εκπροσώπηση τους.

Timothee Chalamet

 
View this post on Instagram
 

A post shared by Timothée Chalamet (@tchalamet)

Ήταν άνοιξη του 2018, όταν όλοι στριμωχνόμασταν σε μια σκοτεινή αίθουσα να δούμε τη νέα ταινία του Luca Guadagnino, Call me by your name, με θέμα τον τρυφερό καλοκαιρινό έρωτα δύο αντρών με φόντο την επαρχία της Ιταλίας, μια ταινία ύμνος στο πως είναι να ερωτεύεσαι πρώτη φορά, τότε που είναι όλα πρωτόγνωρα.

Ο βαθιά συναισθηματικός ρόλος του Chalamet ως δεκαεπτάχρονου Elliot, ήταν αρκετός, σε συνδυασμό με τις κοντινές του εμφανίσεις σε ταινίες διάσημων σκηνοθετών, όπως της Greta Gerwig (Ladybird, Little Women) και του Woody Allen (A rainy day in New York), για να αρχίσουμε να ψάχνουμε περισσότερο ποιο είναι αυτό το νέο πρόσωπο με τις εξαιρετικές υποκριτικές ικανότητες και την αναγεννησιακή ομορφιά.

Ακολούθησαν τολμηρές εμφανίσεις στο κόκκινο χαλί, με πάντα αντισυμβατικά outfits, κάθε φορά όλο και πιο σέξι, αποκορύφωμα αυτών η περσινή κατακόκκινη, εξώπλατη εμφάνιση στο φεστιβάλ Βενετίας, και τολμηρά εξώφυλλα όπως αυτό της Vogue, που μας έκαναν να τα δημοσιεύουμε παραθέτοντας ξελιγωμένα emoji. Προχθές πάντως ανακοινώθηκε πως είναι το νέο πρόσωπο της Channel για το άρωμα της και εμείς από εκείνη τη στιγμή δυσκολευόμαστε να αφήσουμε το κινητό.

Paul Mescal

Το όνομα του ακούστηκε πολύ τους τελευταίους μήνες, μετά την εμφάνιση του στο Aftersun, μια ταινία που ξέρει καλά πως να ξύνει πληγές και να σε χτυπάει σε σημεία που δεν το περιμένεις, ρόλος που του χάρισε και την πρώτη του οσκαρική υποψηφιότητα.

Η πρώτη μας γνωριμία όμως με αυτό το μυστήριο και κάπως μελαγχολικό αγόρι από την Ιρλανδία δεν ήταν εκεί. Ήταν στα μέσα καραντίνας, τότε που όλοι ψάχναμε διακαώς ένα καταφύγιο -που αλλού- στην τέχνη. Θα μπορούσα να μιλάω ώρες για το Normal People και για τον τρόπο που σε ρουφάει και σε κάνει να γίνεσαι ένα με τους πρωταγωνιστές του.

Ο Mescal εκεί έδωσε σάρκα και οστά, στον Cornell, ένας χαρισματικό και περίπλοκο χαρακτήρα, ο οποίος συχνά παλεύει να ισορροπήσει ανάμεσα στην αυτοπεποίθηση και την ευθραυστότητα του, δύο έννοιες που συμπορεύονται και εναλλάσσονται. Δεν υπάρχει τίποτα πιο γοητευτικό από έναν άνθρωπο που δεν φοβάται να είναι ευάλωτος, που παλεύει ανάμεσα στην ταπεινότητα και την ανασφάλεια, να εκφράζει το σκοτάδι του και παλεύει να βγει προς το φως, μα κυρίως που αναγνωρίζει ότι το να δείχνεις τα συναισθήματα σου δεν είναι αδυναμία, αλλά δύναμη.

Ο Mescal μέχρι στιγμής έχει καταπιαστεί με ρόλους που σκιαγραφούν πολύ καλά την παραπάνω προσωπικότητα, με επικείμενο βήμα του μια παραλλαγή της “Carmen” σε μια πιο indie εκδοχή. Και εμείς αδημονούμε να δούμε αν τα μουσικά του ταλέντα θα μας ανταμείψουν.

Grian Chatten

Οκ, θα μου πείτε τι δουλειά έχει εδώ αυτό το όνομα. Όταν ανακοινώθηκε η εμφάνιση των Fontains D.C. στην Ελλάδα το προηγούμενο καλοκαίρι, ξεκινήσαμε τουλάχιστον δύο μήνες πριν εξάσκηση για το fangirling που θα ακολουθούσε.

Όντως, σαν εναλλακτική Ρουβίτσα, εκείνο το απόγευμα του Ιουλίου με βρήκε σχεδόν κολλημένη στο κάγκελο της σκηνής του Release, να έρχομαι αντιμέτωπη για μια ακόμη φορά με τη συνειδητοποίηση του πως μπορεί να συνυπάρχει η μουσική σου τρέλα για μια μπάντα μαζί με το γεγονός ότι δε μπορείς να ξεκολλήσεις τα μάτια σου από τον lead singer. Ο Chatten με μια πρώτη, επιφανειακή ματιά είναι ξεκάθαρα το τοξικό, συναισθηματικά μη διαθέσιμο αγόρι που θα σου ραγίσει την καρδιά.

Με μια δεύτερη ίσως είναι ακόμη αυτό (δεν έχουμε την τύχη/ ατυχία να το γνωρίζουμε προσωπικά), όμως είναι και ένα αγόρι που έχει γράψει μερικούς από τους πιο ενδοσκοπικούς και συναισθηματικούς στίχους των τελευταίων ετών, οι οποίοι θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ακόμη και ποιητικοί.

“Όταν θα κάνω την κίνηση μου, θα το ξέρεις” τραγουδάει τελευταία σε μία από τις πρόσφατες σόλο κυκλοφορίες του και μας κάνει να αναρωτιόμαστε βασανιστικά πως θα ήταν αυτό.