Έχεις ξεκινήσει ποτέ να πας για τρέξιμο μόνο για να συνειδητοποιήσεις ότι τα ακουστικά σου ή το κινητό σου έχουν ξεμείνει από μπαταρία και να εγκαταλείψεις εντελώς την ιδέα; Όλοι το έχουμε πάθει.

Έχουμε συνηθίσει να τρέχουμε ακούγοντας δυνατή μουσική ή κάποιο podcast. Και φυσικά, αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μην διανοούμαστε πώς θα τρέξουμε χωρίς κάποιο ηχητικό background να μας κρατάει συντροφιά.

Αλλά αν ψάχνεις τρόπους και συμβουλές να γίνεις καλύτερος δρομέας μάλλον πρέπει να αφήσεις τα ακουστικά στο σπίτι.

Σύμφωνα με μια έρευνα του από το Runner’s World, το 61% των ανθρώπων ακούει κάτι ενώ τρέχει. Έτσι οι «σιωπηλοί δρομείς» ανήκουν στη μειονότητα. Γιατί όμως το να τρέχεις στην απόλυτη ησυχία μπορεί να σε κάνει μελλοντικά καλύτερο δρομέα;

Βελτιώνει την ψυχική σου δύναμη

Το τρέξιμο είναι τόσο ψυχική όσο και σωματική μάχη, γι’ αυτό και απαιτεί τόση εξάσκηση. Η Elle, δρομέας από το Liverpool, δηλώνει πως άρχισε να τρέχει ανταγωνιστικά τα τελευταία χρόνια και σταμάτησε να ακούει μουσική για να βελτιώσει τη νοοτροπία της στο τρέξιμο. «Έχω μάθει ότι η διανοητική ικανότητα μπορεί μερικές φορές να είναι πιο ισχυρή από τη δύναμη στα πόδια σου και, για μένα, πρέπει να τρέχω χωρίς μουσική για να έχω αυτή τη δύναμη και τη συγκέντρωση», λέει.

Τη βοηθά επίσης όταν πρόκειται για αγωνιστικό τρέξιμο: «Μην με παρεξηγείτε – όταν αγωνίζεστε και ακούτε μια βαριά ανάσα πίσω σας, μπορεί να είναι απογοητευτικό. Αλλά σας βοηθά επίσης να συνειδητοποιήσετε ότι κάποιος είναι κοντά σας και μπορεί να σας ωθήσει να επιταχύνετε περισσότερο».

Η Lucy, δρομέας από το Suffolk, συμφωνεί, εξηγώντας ότι τρέχει χωρίς μουσική μετά από ένα διάλειμμα από το τρέξιμο, όπως την περίοδο των Χριστουγέννων ή όταν προπονείται για έναν δύσκολο αγώνα. «Με κάνει να συνειδητοποιώ περισσότερο την αναπνοή μου, ώστε να μπορώ να συγκεντρωθώ στο να την έχω υπό έλεγχο. Βρίσκω την έντονη μουσική στα αυτιά μου αγχωτική».

Αυξάνεται η κοινωνικότητά σου

Το τρέξιμο με έναν φίλο, συγγενή ή σε έναν άτυπο αγώνα, όπως το Parkrun, είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να παρακινήσεις τον εαυτό σου και αυτό είναι δύσκολο να το κάνεις φορώντας με ακουστικά. Η Ally σταμάτησε να ακούει μουσική ενώ έτρεχε και όπως δήλωσε: «Είχα μεγαλύτερη επίγνωση των ανθρώπων γύρω μου».

Η Elle άρχισε επίσης να απολαμβάνει περισσότερο το τρέξιμο όταν έτρεχε αγώνες με άλλους ανθρώπους χωρίς μουσική. «Άρχισα να τρέχω για τον ημιμαραθώνιο αλλά επέλεξα να μην ακούω μουσική κατά τη διάρκεια αυτών των διαδρομών, καθώς αυτοί ήταν πιο κοινωνικοί αγώνες, τρέξιμο με την οικογένεια».

Το τρέξιμο με άλλα άτομα είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να αλλάξεις τη ρουτίνα σου και ενδεχομένως να αυξήσεις την ταχύτητά σου. Εάν ενδιαφέρεσαι να τρέξεις και αγώνες ανταγωνιστικά, συχνά δεν επιτρέπεται να ακούς μουσική, επομένως είναι καλό να το συνηθίσεις από νωρίς.

Μπορεί να βελτιώσει τον ρυθμό και τον έλεγχο της αναπνοής σου

Ο έλεγχος της αναπνοής είναι ένα κρίσιμο κομμάτι του τρεξίματος, αλλά μπορεί να είναι δύσκολο να το διαχειριστείς εάν δεν μπορείς να ακούσεις την αναπνοή σου πάνω από τη μουσική. Η Lucy λέει ότι αυτό είναι ένα από τα κύρια οφέλη του αθόρυβου τρεξίματος για εκείνη: «Μπορώ να συγκεντρωθώ στον ρυθμό μου και την αναπνοή χωρίς την απόσπαση της προσοχής ενός podcast ή μουσικής στα αυτιά μου. Αν νιώθω ότι έχω τον έλεγχο όταν τρέχω, είναι πιο πιθανό να απολαύσω το τρέξιμο».

Η Elle συμφωνεί ότι το τρέξιμο στη σιωπή μπορεί όχι μόνο να σε βοηθήσει να εστιάσεις στην αναπνοή σου αλλά και στη σύνδεση μυαλού-σώματος. «Με το να μην ακούω μουσική, νιώθω ακόμη πιο συγκεντρωμένη, έχοντας πλήρη επίγνωση του σώματός μου και των ποδιών μου», λέει.

Μπορεί να αυξήσει την ενσυνειδητότητά σου

Το τρέξιμο ίσως να μην είναι αυτό που φαντάζεσαι όταν ακούς τη λέξη ενσυνειδητότητα, αλλά το τρέξιμο στη σιωπή μπορεί να είναι μια μορφή διαλογισμού.

«Το τρέξιμο είναι η μόνη φορά που δεν μπορώ να σκεφτώ, απλώς αφήνω το μυαλό μου να ηρεμήσει για λίγο. Με τη μουσική ή ένα podcast, αυτό ήταν απλώς ένας άλλος περισπασμός», λέει η Ally. Ενώ το τρέξιμο με μουσική μπορεί να είναι ξεκούραστο από μόνο του, ίσως σε κάνει να νιώθεις αδιαφορία και όχι επίγνωση, κάτι που μπορεί να μην είναι τόσο ικανοποιητικό για όλους μακροπρόθεσμα.

«Όταν τρέχω χωρίς μουσική, μπορώ να επεξεργαστώ ό,τι χρειάζομαι για να πετύχω εκείνη την ημέρα ή έχω ήδη πετύχει εκείνη την ημέρα. Εξετάζω σενάρια που συνέβησαν εκείνη την ημέρα και τα αναλύω σε μικροσκοπικά κομμάτια και όλα φαίνονται πιο ξεκάθαρα», συμφωνεί η Elle. «Συχνά νιώθω ότι το μυαλό μου πηγαίνει στο τρέξιμο και τα πόδια μου είναι εκεί για να με μεταφέρουν».

ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΑ: Ατμοσφαιρική ρύπανση και άσκηση: τι διαφορά έχει ένας περίπατος στην πόλη από έναν περίπατο στη φύση;