Processed with VSCOcam with e4 preset Processed with VSCOcam with a6 preset

Πρίν 8 μήνες ο σύζυγός μου και εγώ πήραμε μια απόφαση ζωής να πουλήσουμε τα πάντα και ζήσουμε μια περιπέτεια ταξιδεύοντας στον κόσμο με τα 2 παιδιά μας. Τότε, η κόρη μου Dorothy ήταν σχεδόν 3 ετών και ο γιος μου Manilla, μόλις ενός.  Ελπίζω αυτό το κείμενο να μη δώσει την εντύπωση επίδειξης ή αλαζονείας. Υπάρχουν πολλά πράγματα που χάνουν τα παιδιά μου επειδή δεν έχουν μόνιμη κατοικία και τη σταθερότητα που αυτή τους παρέχει. Το γνωρίζω πολύ καλά. Όπως κάθε μητέρα, αναρωτιέμαι συνεχώς αν κάνω το σωστό πράγμα για την οικογένεια μου. Στην προσπάθεια μου να είμαι πιο θετική και αισιόδοξη, θα μοιραστώ μερικά απο τα στοιχεία που παρατηρώ στα παιδιά μου και με κάνουν να νιώθω οτι κάνω καλή δουλειά. Εάν σκέφτεστε να ταξιδέψετε με τα παιδιά σας, ελπίζω να πάρετε μερικές ιδέες απο τις εμπειρίες μας!

Ορίστε τα 6 πράγματα που έχουν αποκτήσει τα παιδιά μου απο τα ταξίδια μας:

  1. Αγάπη και σεβασμό προς τα ζώα και τη φύση.

Έχουμε δει και έρθει σε επαφή με σκύλους, γουρούνια, δελφίνια, φάλαινες, καρχαρίες, σαλάχια, καγκουρό, κοάλα, γαιδουράκια, μαιμούδες, βατράχια, σαύρες και ελέφαντες. Και το καλύτερο; Κανένα απο αυτά δεν ήταν σε ζωολογικό κήπο! Και τα 2 παιδιά μου αγαπούν τα ζώα. Ο Manilla θέλει να τα πλησιάζει λίγο περισσότερο απο ότι η Dorothy, αλλά και οι 2 ενθουσιάζονται κάθε φορά που βλέπουν ένα γκέκο (είδος σαύρας) στον τοίχο. Κάτι που συμβαίνει συχνά. Μερικές απο τις καλύτερες στιγμές ήταν το χοροπηδητό με ενα πλήθος καγκουρό στην Αυστραλία και η κολύμβηση με ενα γκρούπ απο καρχαρίες στις Μπαχάμες!

Ο κόσμος είναι ένα όμορφο μέρος. Υπάρχουν τόσα πολλά να δεις και να μάθεις. Ταξιδεύοντας, τα παιδιά μας έχουν την ευλογία να ζήσουν απο πρώτο χέρι πολλές απο τις όμορφες δημιουργίες του Θεού.

  1. Πως να σταθείς στον κόσμο.

Με στεναχωρεί που τα παιδιά μου στερούνται την επαφή με τους φίλους και ξαδέρφια τους πίσω στην πατρίδα. Η κόρη μου αποζητά την κοινωνική σχέση και αλληλεπίδραση και ξέρει οτι δεν θα κάνει φίλους αν δεν τολμήσει. Έπρεπε να της διδάξουμε πώς να παίρνει πρωτοβουλίες, να τολμάει, να ειναι εξωστρεφής και ανοιχτή σε όλους. Αν η Dorothy δει ενα κοριτσάκι κάτω των 11 ετων, θα πάει αμέσως να ρωτήσει το όνομα της και να τη καλέσει να παίξουν. Αυτό με κάνει τόσο χαρούμενη.

  1. Θάρρος.

Είμαι εντυπωσιασμένη από το θάρρος των παιδιών μας. Δεν ήταν αρχικά έτσι, αλλά και οι 2 γίνονται όλο και πιο ανοιχτοί  σε άγνωστες καταστάσεις. Κολυμπούν στο βαθύ μπλέ ωκεανό, μαζεύουν κάβουρες στην παραλία και δοκιμάζουν νέα φαγητά όπως το δελφινόψαρο και τη γαρίδα.

  1. Πως να ζήσεις με λιγότερα.

Ποτέ δεν ξέρεις πόσα δεν χρειάζεσαι πραγματικά μέχρι να χρειαστεί να τα κουβαλήσεις ταξιδεύοντας στον κόσμο. Οι αποσκευές της οικογένειάς μου ζυγίζουν 88 κιλά. Έχουμε 3 βαλίτσες, 2 χειραποσκευές και 3 τσάντες με τα προσωπικά μας αντικείμενα. Συνεχώς μειώνουμε τα κιλά και μαθαίνουμε πώς να ζήσουμε με λιγότερα. Με τα παιδιά αυτό σημαίνει όχι καροτσάκια, όχι ειδικές θέσεις για το αμάξι, όχι βιβλία και ελάχιστα παιχνίδια. Η κόρη μου έχει ένα σακίδιο με μαρκαδόρους, πλαστελίνη και τις πριγκίπισσες της. Ο γιος μου εχει 3 μπάλες. Αγαπούν αυτά που έχουν και παίζουν μαζί τους καθημερινά. Ενθουσιάζονται όταν βρίσκουν και παίζουν με νέα παιχνίδια όταν έχουν την ευκαιρία, αλλά χαίρομαι που δεν τα κουβαλώ μαζί μου.

  1. Ανεκτικότητα και αποδοχή.

Με κάνει πολύ χαρούμενη που τα παιδιά μας δεν κοιτάζουν περίεργα ανθρώπους διαφορετικής φυλής, θρησκείας, γλώσσας ή τρόπου ζωής. Αρχικά ήμουν αγχωμένη σχετικά με το αν θα αντιδρούσαν τα παιδιά μου  διαφορετικά σε ανθρώπους που δεν μοιάζουν με εμάς. Χαίρομαι όταν ο Manilla κοιτάξει παιχνιδιάρικα μια μεγάλη κυρία ή όταν η Dorothy παίζει με οποιοδήποτε παίξει μαζί της!

Την προηγούμενη εβδομάδα, ενα κοριτσάκι 2 ετών απο την Ιταλία, τοπλες, πήγε στο Manilla και τον φίλησε στο στόμα. Εκείνος πάγωσε κυριολεκτικά. Θα το μετανιώσεις αυτό όταν μεγαλώσεις  Manilla!

  1. Oλιγάρκεια

Τα παιδιά μας μπορούν τώρα να κοιμηθούν οπουδήποτε, να παίξουν σχεδόν με οτιδήποτε και τουλάχιστον, είναι πρόθυμοι  να δοκιμάσουν κάθε φαγητό. Προσπαθούμε να διατηρήσουμε ένα είδος ρουτίνας και προγραμματίζουμε την κάθε μέρα, αλλά για να είμαι ειλικρινής σπάνια συμβαίνει αυτό. Τα παιδιά τα πηγαίνουν πολύ καλά, ακολουθούν τις καταστάσεις που θα έρθουν και κρατούν τα προβλήματα στο ελάχιστο.

Ευχαριστώ που μου επιτρέψατε να μοιραστώ μερικά πράγματα για την οικογένειά μου. Ξέρω οτι ήταν τρομακτικό για εμάς να κάνουμε αυτό το βήμα αλλά κοιτώντας πίσω, είμαι πολύ ευγνώμων που το κάναμε.

Κείμενο: Jessica Gee 

Μετάφραση: Δήμητρα Καρατζά από το συνεργαζόμενο site darlingmagazine.org