Όλοι έχουμε μέρες που απλά δεν θέλουμε να δουλέψουμε. Νιώθουμε ότι δουλεύουμε χωρίς κίνητρο, χωρίς έμπνευση και ίσως να είμαστε λίγο burned out. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να αναγνωρίσεις είναι ότι δεν είσαι μόν@. Στην πραγματικότητα, μια μελέτη του Gallup διαπίστωσε ότι μόνο το 15% των εργαζομένων αισθάνονται αφοσιωμένοι στη δουλειά τους. Πριν ασχοληθούμε πραγματικά με αυτό, ας καθορίσουμε ένα πράγμα. Υπάρχει μια τεράστια διαφορά ανάμεσα στο να λες κάτι σαν, “δεν θέλω να δουλέψω σήμερα” και “δεν θέλω να δουλέψω καθόλου πια”.

Έχω χάσει το νόημα του ρόλου μου

Είναι πιο εύκολο από ό,τι νομίζεις να ξεφύγεις από αυτό που κάνεις. Ίσως η πανδημία άλλαξε δραματικά τον ρόλο σου. Αυτό μπορεί να συμβεί όταν η δουλειά σου αρχίζει να χάνει τα όρια της, και δεν μπορείς να σκεφτείς σωστά. Αυτό μπορεί επίσης να συμβεί όταν έχεις περάσει πολλά χρόνια σε μια συγκεκριμένη εταιρεία ή σε έναν συγκεκριμένο ρόλο. Αυτή είναι η κατάλληλη στιγμή για να σου υπενθυμίσουμε ένα σημαντικό πράγμα: η καριέρα σου δεν είναι ολόκληρη η ζωή σου. Η καριέρα σου είναι κάτι που πρέπει να χτίζεις βήμα – βήμα και να είσαι περήφαν@ για αυτό. Παραμένει να είναι μέρος της ζωής σου, όχι το σύνολο της.

Πέτυχα τον στόχο μου και τώρα δε νιώθω τίποτα

Βάζεις μεγάλους στόχους; Τέλεια! Τους πετυχαίνεις; Ακόμα καλύτερα! Το να κάθεσαι στον απόηχο των επιτευγμάτων σου υποτίθεται ότι είναι απίστευτο. Υποτίθεται ότι είναι “η στιγμή”. Υποτίθεται ότι πρέπει να καυχιέσαι, να συλλέγεις επαίνους και να νιώθεις απολύτως παντοδύναμ@. Τι συμβαίνει, λοιπόν, όταν πετυχαίνεις τον στόχο σου και μοιάζει περισσότερο με ένα χτύπημα; Ζούμε σε έναν πολιτισμό όπου νιώθουμε ότι πρέπει πάντα να προσπαθούμε για το επόμενο μεγάλο πράγμα. Δουλεύουμε σκληρά για να το αποκτήσουμε, δεν νιώθουμε τίποτα και επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία. Αυτή είναι η στιγμή που βρισκόμαστε χαμένοι.

Μισώ τη δουλειά μου και όλους τους συναδέλφους μου

Αν μισείς τα πάντα στη δουλειά σου, δεν είσαι μόν@. Είναι φρικτό να είσαι κολλημέν@ σε ένα χώρο εργασίας και να αισθάνεσαι ανίκαν@ να κινηθείς. Ωστόσο, πολλοί άνθρωποι βρίσκονται σε θέσεις όπου δεν μπορούν να παραιτηθούν – ακόμα κι αν είναι προφανές ότι θα έπρεπε. Εδώ είναι το θέμα. Είναι εύκολο για εμάς να φωνάξουμε, «Παράτα τη δουλειά σου! Θα σου σώσει τη ζωή!» Η αλήθεια είναι ότι ο καθένας ζει διαφορετικές καταστάσεις. Ο καθένας έχει διαφορετικούς λόγους για τους οποίους μπορεί να έχει κολλήσει σε μια δουλειά που μισεί απόλυτα, ή να κάθεται δίπλα σε συναδέλφους και προϊσταμένους που μπορεί να τ@ν περιφρονούν.

Έχω χάσει όλη μου την έμπνευση

Μπορεί να έχεις χάσει την έμπνευση για διάφορους λόγους, οπότε ας εστιάσουμε στο γιατί. Ακολουθούν μερικές ερωτήσεις που πρέπει να κάνεις στον εαυτό σου για να καταλάβεις γιατί η “δεξαμενή” έμπνευσής σου έχει στερέψει από νερό: Πότε ήταν η τελευταία μέρα διακοπών που πήγα και στην οποία αποσυνδέθηκα πραγματικά; Αναγνωρίζομαι επαρκώς; Έχω βιώσει κάποια εξέλιξη τους τελευταίους έξι μήνες; Το τελευταίο έτος; Η δουλειά μου εξακολουθεί να ευθυγραμμίζεται με τις αξίες μου; Χρειάζομαι περισσότερη υποστήριξη; Χρειάζομαι πιο απαιτητική δουλειά; Πρέπει, ως ομάδα, να αλλάξουμε τον τρόπο που κάνουμε τα πράγματα; Η έμπνευση έρχεται και φεύγει – έτσι ακριβώς είναι! Ωστόσο, εάν αισθάνεσαι μια απώλεια έμπνευσης που μοιάζει περισσότερο με προειδοποιητικό σημάδι, ξέρεις ότι είναι κάτι περισσότερο από μια … φάση που θα περάσει.

Είμαι burned out

Αν έχεις “καεί”, το ξέρεις. Μια κοινή παρανόηση σχετικά με την εξουθένωση είναι ότι συμβαίνει μόνο σε όσους από εμάς εργάζονται σε δουλειές με υψηλό στρες. Το burnout είναι μια πραγματική διάγνωση που αναγνωρίζεται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Στην πραγματικότητα, μελέτες έχουν δείξει ότι το 77% των εργαζομένων αισθάνονται εξαντλημένοι στην τρέχουσα εργασία τους.

Δεν θέλω να επιστρέψω στο γραφείο

Εάν εργάζεσαι εξ αποστάσεως για μεγάλο χρονικό διάστημα και επιτέλους βρήκες το groove σου, σίγουρα δεν είσαι μόν@. Το εργατικό δυναμικό άλλαξε καθώς πολλοί εργαζόμενοι στράφηκαν στην εξ αποστάσεως εργασία λόγω έλλειψης άλλων επιλογών το 2020. Η προσδοκία ότι όλοι θα πρέπει να γυρίσουν on site έχει προκαλέσει σύγχυση και αυξημένη δυσαρέσκεια. Και πως να μην έχει συμβεί αυτό, όταν η επιστροφή στα γραφεία ήρθε την στιγμή που βολεύτηκε ο κόσμος με τη remote εκδοχή;