Σημερινό θέμα του Cover Letter ένα τραγούδι που χαρακτήρισε μουσικά μια ολόκληρη γενιά, την “Generation X” σύμφωνα με το δημιουργό του. Αυτός δεν είναι άλλος από τον Kurt Cobain, επικεφαλής της σημαντικότερης μπάντας της grunge σκηνής, των Nirvana και το τραγούδι είναι το εμβληματικό Smells like teen spirit. Κυκλοφόρησε το 1991, στο δεύτερο album των Nirvana με τίτλο “Nevermind”. Nirvana Το τραγούδι καταγράφηκε ως ένας ύμνος της εφηβικής επαναστατικότητας χάρη στην έντασή του, στη μεταλλική φωνή του Cobain, το χαρακτηριστικό video clip στο σχολικό περιβάλλον, ωστόσο κανείς δεν μπορεί να ερμηνεύσει με κάποια σχετική ασφάλεια τους στίχους. Επιπλέον, το πρώτο διάστημα τη κυκλοφορίας του τραγουδιού λόγω της απουσίας των στίχων στο ένθετο του album, αλλά και του χαρακτηριστικού τρόπου ερμηνείας, οι περισσότεροι δεν μπορούσαν να αντιληφθούν όλα τα λόγια. Αυτό όμως που αποσαφηνίστηκε με το πέρασμα του χρόνου ήταν η προέλευση του τίτλου. Η φράση “Kurt smells like teen spirit” γράφτηκε στον τοίχο του Cobain από την τότε φίλη του, Kathleen Hanna, τραγουδίστρια του group Bikini Κill. Tο teen spirit δεν ήταν παρά το άρωμα που φορούσε η  Tobi Vail, έτερο μέλος των Bikini Kill, με την οποία επίσης έβγαινε ο δημιουργός. Μια σκηνή ζηλοτυπίας λοιπόν, που παρερμηνεύτηκε κατά το δοκούν από τον Kurt Cobain, τροφοδότησε την έμπνευση για τον τίτλο ενός εκ των σημαντικότερων κομματιών της grunge-rock. Σημαντικότερη διασκευή του κομματιού είναι αυτή της Patti Smith από το “Twelve”, ένα δίσκο που κυκλοφόρησε το 2007 και περιείχε διασκευές. Το άστρο της ιέρειας της rock έδωσε μια εξαιρετική ακουστική εκτέλεση, πλήρως ενσωματωμένη στο πληθωρικό και ξεχωριστό της ύφος. Ανάλογη περίπτωση αποτελεί η εκδοχή της Tori Amos σε μια ιδιαίτερη ατμοσφαιρική – πιάνο εκτέλεση, η οποία ωστόσο δεν έτυχε της αποδοχής του Kurt Cobain. Το κομμάτι βρίσκεται στο “Crucify” EP της από το 1992. Αρκετά ενδιαφέρουσα είναι η περίπτωση του Robert Glasper Experiment και η απόπειρα διασκευής του κομματιού με μια electro-jazz προσέγγιση μέσα από τη δισκογραφική δουλειά “Black Radio” του 2012. Για το τέλος, η εντυπωσιακή instrumental διασκευή του κροατικού ντουέτου 2Cellos από το ομώνυμο cd του 2011. Οι δύο τσελίστες, σε όλες τις μέχρι τώρα δουλειές τους, ενώνουν πολύ εύστοχα τον – όχι και τόσο ανορθόδοξο τελικά – συνδυασμό της κλασικής με την ροκ μουσική.