Καλωσήρθες στο εβδομαδιαίο σου edutaiment άρθρο Can you Not? Αν είναι η πρώτη σου φορά εδώ, θα σου πω με λίγα λόγια ότι αυτά τα άρθρα είναι μεν χιουμοριστικά, δε αληθινά, και άκρως σημαντικά. 

Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. ΜΗΝ μου λες πώς να κάνω τη δουλειά μου. Δεν πέρασα εγώ βδομάδες εκπαίδευσης σαν Rookie, και ήμουν το στραβάδι (cultural reference, big thumbs up αν το ξες) για να μου λες εσύ ότι ξες καλύτερα από εμένα. Σε τι αναφέρομαι; Θα σου πω. Όταν σου βάλω κάλτσες με ψάρι στην ίδια σακούλα, τότε, και μόνον τότε έχεις δικαίωμα να με δασκαλέψεις ως προς τι να βάζω στις σακούλες. Μιας και μιλάμε για σακούλες, ΜΗΝ μου αλλάζεις τα περιεχόμενα τους. Έβαλα ό,τι έβαλα εκεί μέσα πρώτον για να μην το κάνεις εσύ, και δεύτερον γιατί ξέρω. Ειλικρινά με το που σε δω να το κάνεις, αυτομάτως παραιτούμαι από το να στα βάζω σε σακούλες. Και ένα quick side note, τις σακούλες που έχω ανοιχτές δίπλα μου, τις άνοιξα για δική μου διευκόλυνση, όχι δική σου. Αν νομίζεις ότι με βοηθάς όταν τις παίρνεις για να βάλεις τα πράγματα σου γελιέσαι. Καλύτερα άσε εμένα, ή άνοιξε καμία καινούρια σακούλα. Θες να πληρώσεις και θέλω να πληρωθώ. Ε, άσε με βρε μάνα μου να κάνω τη δουλεία μου. Δεν καταλαβαίνω τους πελάτες που δεν με αφήνουν με τίποτα να αγγίξω την πιστωτική τους κάρτα. Αρχικά φίλτατε ανυπόμονε, που μόλις έχωσες την πιστωτική σου σε ένα μηχάνημα που ΔΕΝ πήρε ακόμα εντολή να ανοίξει, μην περιμένεις να μην κολλήσει το σύστημα. Χάσιμο χρόνου είναι. Don’t worry, αν ήξερα πως να σου χακάρω την πιστωτική, δεν θα ήμουν ταμίας θα ήμουν εκατομμυριούχος. Θέλω να καταλάβεις ότι όταν έχω ανοιχτό λογαριασμό δεν μπορώ ούτε το ταμείο να σου ανοίξω για να σου κάνω ψιλά, ούτε να ξεκινήσω να χτυπάω τα δικά σου ψώνια, ούτε να πεταχτώ απέναντι για να σου φέρω καφέ. Patience is a virtue, και η ευγένεια ακόμα μεγαλύτερη. Επίσης, μην μου παραπονιέσαι να κάνω πιο γρήγορα επειδή είσαι ο τελευταίος στην ουρά, αποφάσισες να μην πάρεις καλαθάκι, και τώρα κρατάς όλα σου τα ψώνια. Για τα μικροπράγματα που με ενοχλούν θα μπορούσα να μιλάω για ώρες. Η μεγαλύτερη όμως γαϊδουριά, είναι όταν ξες πως κλείνουμε στις 9, έρχεσαι 8:57, ή ακόμα καλύτερα 9, ΚΑΙ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΤΟ ΠΑΣΟ ΣΟΥ ΡΕ ΑΘΕΟΦΟΒΕ. Δηλαδή εγώ τι πρέπει να κάνω; Να δουλέψω 12ωρο επειδή εσύ δεν έχεις συναίσθηση του χρόνου (ή ανθρωπιάς;). Ονειρεύομαι τη μέρα που θα φτάσεις στο ταμείο μου 9:01 και θα σου πω, τρελέ μου σχόλασα, γεια τα λέμε αύριο. Εντάξει μην με παρεξηγείτε. Έχω κατανόηση για αυτούς που έρχονται τελευταία στιγμή. Μπορεί κάτι να έτυχε. Άλλα τουλάχιστον αυτοί, ξέρουν τι θέλουν, συνήθως θέλουν ένα, δύο το πολύ πράγματα και κάνουν ΓΡΗΓΟΡΑ, όχι ένα καρότσι γεμάτο πράγματα για apocalypse. Ελπίζω τα λόγια μου να βρουν το δρόμο τους στη συνείδησή σου, και να βοηθήσεις κι εσύ να γίνει αυτός ο κόσμος ένα καλύτερο μέρος για τoυς επαγγελματίες που συναντάμε κάθε μέρα.