Αύγουστος. Απόγευμα Κυριακής. Ερκοντίσιον στο φουλ, ρολά κατεβασμένα, ύπνος. Ψεύτικη δροσιά. Ψεύτικη νύχτα. Ψεύτικη αποκοπή από την πραγματικότητα. Ή έστω προσωρινή. Ηθελημένη και αναγκαία. Τι άλλο μπορεί να κάνει κάποιος άλλωστε ένα καυτό απόγευμα Κυριακής του Αυγούστου στην πόλη εκτός από το …

Το τέλος να κοιτάς. Αυτό να μετράς, αυτό να υπολογίζεις, αυτό να κρατάς. Γιατί είναι αυτό που θα βαρύνει την ζυγαριά στο τέλος. Το τέλος. Το τέλος. Τότε που κανείς δεν έχει ανάγκη να μοιάζει καλός, ευγενικός, συνεπής, άξιος …

Θυμάσαι; Πέρασαν πολλά χρόνια και ίσως να μην θυμάσαι. Εγώ όμως θυμάμαι, δεν ξέχασα. Αλλά έτσι δεν συμβαίνει πάντα; Όπως δεν φταίει μόνο ο ένας, έτσι καμιά φορά θυμάται μόνο ο ένας, κι είναι περίεργο αυτό. Κι εγώ θυμάμαι. Ήτανε καλοκαίρι. Και …

- Μάθε τι ώρα φεύγει. - Γιατί; - Θέλω να πάω να την βρω. Κι έμαθα. Πήρα την φίλη μου την Άννα, την ρώτησα τι ώρα φεύγει το ΚΤΕΛ, έμαθα και πήρα τον φίλο μου τον Γιάννη και …

Και έρχεται μια μέρα που ξαφνικά όλα μοιάζουν σαν να μην έχουν σημασία. Που δεν υπάρχει λόγος να σηκωθείς από το κρεβάτι, αλλά πρέπει να σηκωθείς. Ή θέλεις να σηκωθείς γιατί δεν υπάρχει και τίποτα αξιόλογο …

Ξέρεις γιατί είναι περίεργες οι λέξεις; Γιατί είναι πολλές. Τόσες πολλές για να πουν αυτό που πρέπει να πουν. Τόσες πολλές για να πουν αυτό που θέλεις να πεις. Τόσες πολλές για να πουν αυτό που νιώθεις να πεις. Πολλές …