Ο Οδυσσέας Χλωρίδης είναι 28 ετών και κατάγεται από τη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων και Marketing και αρχικά, ήθελε να ασχοληθεί με το πεδίο της διαφήμισης και της επικοινωνίας γενικότερα. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του κι ένα Erasmus, επισκέφτηκε το Μαρόκο, όπου εκεί ξεκίνησε το ταξίδι του στον κόσμο της φωτογραφίας.
Με μια ερασιτεχνική φωτογραφική μηχανή ξεκίνησε να βγάζει φωτογραφίες. Και τότε κατάλαβε τη δύναμη της εικόνας. Οι πρώτες του φωτογραφίες βραβεύτηκαν σε ένα διαγωνισμό και κάπως έτσι άλλαξε η κοσμοθεωρία του.
Οι φωτογραφίες του χαρακτηρίζονται από μια σκληρότητα και τρυφερότητα μαζί. Είναι ρεαλιστικές, αλλά κρύβουν μια τρυφερότητα, μια αλήθεια, που σε αιχμαλωτίζει. Όπως και το βλέμμα του άλλωστε.
Αυτό μαρτυρά και το φωτογραφικό υλικό από την επίσκεψή του στην εμπόλεμη Ουκρανία.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Από που λοιπόν, εμπνέεσαι Οδυσσέα;
Η προσωπική μου δουλειά επικεντρώνεται γύρω από τη φύση και τον άνθρωπο. Φύση εννοώντας τόσο τοπία όσο και άγρια πανίδα. Έχω συνεργαστεί και με τον Αρκτούρο, σε φωτογραφήσεις των άγριων λύκων και των αρκούδων του καταφυγίου. Τα τοπία όμως είναι η αδυναμία μου. Τον τελευταίο όμως καιρό, με ενδιαφέρει εξίσου και ο άνθρωπος. Πορτρέτα αλλά, με μια πιο documentary πτυχή. Με ενδιαφέρει να δείχνω την ιστορία του ανθρώπου, που φωτογραφίζω, να τον συνδέω με αυτή.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Ποιο είναι το πιο ωραίο πράγμα στη δουλειά σου;
Σίγουρα είναι η στιγμή του κλικ. Επίσης, είναι η αλληλεπίδραση με τους ανθρώπους, το πως συναναστρέφεσαι και συνδιαλέγεσαι μαζί τους. Το πιο δύσκολο είναι το μετά. Να επιλέξεις δηλαδή τις εικόνες, που θα παρουσιάσεις.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Πώς πήρες την απόφαση να κάνεις αυτό το ταξίδι στην Ουκρανία;
Ήταν τόσο προσωπική ανάγκη όσο κι επαγγελματικό ενδιαφέρον. Άλλωστε, το φωτορεπορτάζ με ενδιαφέρει πάρα πολύ. Mε βάση λοιπόν, και τη συνεργασία μου με το SOOC, ένα από τα μεγαλύτερα ελληνικά πρακτορεία, και την επικαιρότητα του πολέμου στην Ουκρανία το αποφάσισα αμέσως. Ωστόσο, η αναχώρησή μου συνέπεσε με την επίθεση στο Κίεβο. Επειδή όμως με “έτρωγε μέσα μου, το πήρα απόφαση και το έκανα. Επισκέφτηκα τη χώρα δύο φορές. Την πρώτη φορά, τέσσερις μέρες από την έναρξη του πολέμου, πήγα οδικώς με ένα φίλο μου-τρελός κι αυτός- στα σύνορα Ρουμανίας-Ουκρανίας. Μετά από λίγο καιρό, πήγα αεροπορικώς μέσω Ουκρανίας, μόνος μου αυτή τη φορά.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Ποιο ήταν το πρώτο συναίσθημα που ένιωσες μόλις έφτασες στην εμπόλεμη πια Ουκρανία;
Το πρώτο πράγμα που αισθάνεσαι είναι ένα σοκ. Σοκ από την τεράστια εισροή ανθρώπων, που έφταναν συνέχεια στα σύνορα. Επίσης, είναι τρομακτική η πρώτη φορά που ακούς τις σειρήνες. Μετά από δύο με τρεις φορές όμως το συνηθίζεις, αλλά όπως και να έχει σε ξενίζει.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Ποια γεύση σου άφησε αυτή η εμπειρία;
Είναι θλιβερό να μιλάς με τους ανθρώπους και να βλέπεις αυτό το μετέωρο στο βλέμμα τους. Αυτή την αβεβαιότητα, που δεν ξέρουν πώς θα είναι το μέλλον τους. Είναι δύσκολο να βλέπεις ανθρώπους, που λίγες μέρες πριν είχαν τη ζωή τους, τη δουλειά τους, το σπίτι τους και τώρα δεν έχουν τίποτα σταθερό, έχουν εγκαταλείψει τα πάντα κι απλά περιμένουν.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Οι φωτογραφίες σου τι νόημα δίνουν σε μια τέτοια κατάσταση;
Ο στόχος είναι να περάσουν αυτό το συναίσθημα. Να νιώθει ο θεατής αυτό το δράμα, αλλά με πιο ουσιώδη κι έντονο τρόπο. Το σημαντικό όμως σε αυτό είναι ότι πίσω από τις εικόνες δεν υπάρχει μόνο το άσχημο. Υπάρχουν και ιστορίες ηρωισμού, μεγαλοπρέπειας και μεγαλοψυχίας. Αυτές τις ιστορίες εγώ θέλω να επικοινωνήσω περισσότερο. Για παράδειγμα, ήταν συγκλονιστικό να βλέπεις την αλληλεγγύη και τη βοήθεια των Ρουμάνων.
Το πόσο πρόσφεραν άνθρωποι όλων των ηλικιών, ανεξαρτήτου επαγγέλματος, σε πλήθη κόσμου, άγνωστου σε αυτούς. Είναι πλεονέκτημα να βλέπεις το καλό των ανθρώπων.
Είμαστε πιο πολύ καλοί παρά κακοί εντέλει. Στα χειρότερα υπάρχουν και τα καλύτερα. Κι αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Τι να περιμένουμε από σένα Οδυσσέα Χλωρίδη;
Αυτή τη στιγμή με βρίσκεις στο Ρέικιαβικ στην Ισλανδία. Συμμετέχω σε ένα πρόγραμμα συγχρηματοδοτούμενο από το Erasmus Plus, όπου συνεργάζομαι με μια εταιρία hostel εδώ, αλλά η οποία ανήκει σε ένα παγκόσμιο οργανισμό hostel. Η θέση μoυ αυτή τη στιγμή είναι υβριδική, γιατί εργάζομαι ως φωτογράφος, αλλά αξιοποιώ και τις γνώσεις που έχω πάνω στο Marketing.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Παράλληλα, ετοιμάζω μια έκθεση εδώ στην Ισλανδία, τρέχω το site μου και έχω σκοπό έως του χρόνου να εκδώσω ένα βιβλίο με ένα ιδιαίτερο project. Επίσης, αξιοποιώ τον ελεύθερο χρόνο μου εδώ, φωτογραφίζοντας κυρίως ζώα -παράδειγμα χτες, φωτογράφιζα φάλαινες- κι ότι μπορώ να αξιοποιήσω από το Ισλανδικό τοπίο, ενώ έχω εστιάσει και στο κοινωνικό κομμάτι. Αναζητώ ανθρώπους με ιστορίες, χωρίς να περιορίζομαι στη θεματολογία.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Ο πολυπράγμων και πολυμήχανος Οδυσσέας ξεκίνησε το δικό του ταξίδι, μια μοναδική περιπέτεια στον κόσμο, που μας την μεταφέρει μέσα από τη δική του ματιά, όπως αυτή αποτυπώνεται στις φωτογραφίες του.
Εμείς να σου ευχηθούμε Οδυσσέα καλά και δημιουργικά ταξίδια.
