Ασπρόμαυρες ταινίες, αξεπέραστες, αγαπημένες και χαραγμένες στη μνήμη μας. Μια παρακαταθήκη του παρελθόντος που αποτέλεσε έμπνευση για τις επόμενες γενιές. Σημερινοί σκηνοθέτες που επέλεξαν να παρουσιάσουν τις ταινίες τους σε ασπρόμαυρο φόντο. Έχουν σκοπό να μας μεταφέρουν σε μια άλλη εποχή.  Ιδιαίτερα για όσους αγαπούν τον ασπρόμαυρο κινηματογράφο αυτές οι ταινίες είναι μια πηγή έμπνευσης και νοσταλγίας. Αυτή η μεταφορά σε μία άλλη εποχή που συμβαίνει στις περισσότερες από αυτές τις ταινίες μας κάνει να ερωτευόμαστε ακόμα πιο πολύ τις παλιές ασπρόμαυρες ταινίες, αλλά και τις σύγχρονες.

Ψυχρός Πόλεμος (2018)

Στην επαρχιακή Πολωνία του 1949 ο μουσικοσυνθέτης Βίκτορ γνωρίζει τη νεαρή, δυναμική και φιλόδοξη τραγουδίστρια Ζούλα, την οποία ερωτεύεται. Στη σκιά του Ψυχρού Πολέμου και για τα επόμενα 15 χρόνια. Η παθιασμένη σχέση τους θα τους οδηγήσει στο Βερολίνο, στο Παρίσι, στο Σπλιτ και πίσω στην Πολωνία. Σταθμούς ενός αιώνιου και αδύνατου έρωτα. Μια ερωτική ιστορία που ταξιδεύει μέσα στο χρόνο σε μία ταινία που προβάλει προηγούμενες δεκαετίες. Όλα παραπέμπουν σε μία άλλη εποχή από τους διαλόγους έως τις ερμηνείες των ηθοποιών.

Control (2007)

Η ταινία αναφέρεται στη ζωή του τραγουδιστή των Joy Division.  Ο Ian Curtis,  ερμηνεύεται από τον ηθοποιό Anton Corbijn. Η απίστευτη ομοιότητα των δύο μας μεταφέρει ακριβώς στην εποχή, αλλά και στον τρόπο που έζησε ο τραγουδιστής. Ο Ian Curtis, μυθικός πλέον για την επίδρασή του στη σύγχρονη μουσική, έδωσε τέλος στη ζωή του το 1980. Δεν απεικονίζεται ως Θεός που εν σοφία εποίησε τα έργα του, αλλά σαν ένας άνθρωπος. Έχει βίαιες μεταπτώσεις και βαριές σιωπές. Στιγμές έμπνευσης και πλήρους κατατονίας, σκηνικής ενέργειας και υπαρξιακών αδιεξόδων. Η ζωή του ήταν ήταν βαρετή, γκρίζα, προαστιακή και ως τέτοια σκηνοθετήθηκε. Μια διαφορετική ασπρόμαυρη ταινία που συνδυάζει το σενάριο με το αποκαλυπτικό ασπρόμαυρο σκηνικό .

Ed Wood (1998)

Ο Τιμ Μπάρτον εμπνεύστηκε από το χειρότερο σκηνοθέτη όλων των εποχών τον Ed Wood και έφτιαξε ένα ακόμη διαμάντι για την ιστορία του κινηματογράφου. Ο Ed Wood, μέσα στην τρέλα του ήταν ένας απ’ τους λίγους ανθρώπους της showbiz που γύριζε ταινίες με πάθος και με μια συνεχή άρνηση του γεγονότος ότι στερείτο ταλέντου. Ο Johny Deep , ηθοποιός-φετίχ του Burton, βρίσκει στην αθωότητα-αφέλεια του Ed Wood τον κατάλληλο καμβά για να ζωγραφίσει έναν ακόμα χαρακτήρα, περισσότερο ονειροπόλο παιδί παρά ενήλικος. Όλο το παλιό Hollywood μέσα από μία ασπρόμαυρη ταινία και μία από τις καλύτερες δημιουργίες του σκηνοθέτη της.

Tabu (2012)

Το ρομάντζο εποχής είναι οπτικά συναρπαστικό, εμφατικό και μυθιστορηματικό, βοηθούμενο από τη μετατροπή της σε ασπρόμαυρη ταινία και την έλλειψη λόγου. Η Πιλάρ περνά τα πρώτα χρόνια της σύνταξης της, προσπαθώντας να διορθώσει τον κόσμο και φροντίζοντας για τις ενοχές των άλλων. Ένα πολύ δύσκολο έργο στις μέρες μας. Περισσότερο απ’ όλα την προβληματίζει η μοναξιά της γειτόνισσας της, Αουρόρα, μιας εκκεντρικής κι ευέξαπτης ογδοντάχρονης. Πηγαίνει στο καζίνο μόλις βρίσκει λίγα λεφτά και  μιλά συνεχώς για την κόρη της , τη Σάνσα. Η Αουρόρα θα ζητήσει κάτι περίεργο, και οι άλλες δύο γυναίκες θα ενώσουν τις δυνάμεις τους για να τη βοηθήσουν. Θέλει να συναντήσει έναν άντρα, τον Τζιανλούκα Βεντούρα. Πρόκειται για σημαντική στιγμή του Πορτογαλλικού κινηματογράφου .

https://www.youtube.com/watch?v=pvrXp5qvn5I

The Artist (2011)

Η πιο διάσημη ασπρόμαυρη ταινία του σύγχρονου κινηματογράφου. Μια γαλλική αισθηματική Film noir που πάντα θα κλέβει τις καρδιές μας. Το 1927 ο Τζορτζ Βαλεντίν είναι ο μεγαλύτερος σταρ του βωβού κινηματογράφου στο Χόλιγουντ. Γνωρίζει κι ερωτεύεται τη νεαρή χορεύτρια Πέπι Μίλερ, η οποία με τον ερχομό του θα δει την καριέρα της να απογειώνεται, ενώ η δική του παίρνει την κατιούσα. Ο σκηνοθέτης αντιγράφει δημιουργικά το βωβό παρελθόν του σινεμά κάνοντας αρκετές αναφορές σε ταινίες εκείνης της εποχής, αλλά και εισάγοντας πολλά καινούρια στοιχεία. Απέσπασε εξαιρετικές κριτικές ενώ έχει λάβει πολλά βραβεία και υποψηφιότητες. Βραβεύτηκε με τρεις Χρυσές Σφαίρες. Είχε 12 υποψηφιότητες για Bafta κερδίζοντας 7. Επίσης, απέσπασε και 5 Όσκαρ .

Η λίστα του Σίντλερ (1993)

Δεν είναι απλώς μια ταινία, αλλά εκπροσωπεί το ταξίδι στην καρδιά ενός εκπληκτικού ανθρώπου. Μετά την εισβολή των Γερμανών στην Πολωνία οι Εβραίοι οδηγούνται στο γκέτο της Κρακοβίας. Οι περιουσίες τους δημεύονται και αναγκάζονται να κυκλοφορούν φορώντας το άστρο του Δαβίδ. Τότε στην πόλη φτάνει ένας φιλόδοξος επιχειρηματίας, ο Όσκαρ Σίντλερ, ο οποίος αγοράζει ένα παλιό εργοστάσιο και προσλαμβάνει Εβραίους εργάτες να το λειτουργήσουν. Όταν λαμβάνεται η απόφαση όλοι οι Εβραίοι να οδηγηθούν στα κρεματόρια, ο Σίντλερ διεκδικεί με την περίφημη λίστα τους εργάτες του πίσω καταφέρνοντας να σώσει περισσότερες από χίλιες ανθρώπινες ζωές. Μια ακόμη εκπληκτική σκηνοθετική δημιουργία του Spielberg. Όντας ο ίδιος Εβραίος, δημιουργεί την πιο προσωπική του ταινία, για την οποία μάλιστα λέγεται ότι δε δέχτηκε να πληρωθεί.

In Search of a Midnight Kiss (2007)

Ο Γούιλσον δεν έχει κοπέλα, δεν έχει σχέδια για τη ζωή του και θέλει απλά να ξεχάσει όλα όσα συνέβησαν τον περασμένο χρόνο. Μέχρι που ο συγκάτοικός του Τζέικομπ βάζει ερωτική αγγελία στο ίντερνετ για να βγάλει το φίλο του από τη μιζέρια. Ανταποκρίνεται η Βίβιαν, η οποία θέλει απλά ο καινούργιος χρόνος να τη βρει με το σωστό άντρα ή με κάποιο άντρα. Η βόλτα που κάνουν στο κέντρο του Λος Άντζελες, μετά από ένα ευτράπελο πρώτο ραντεβού-ακρόαση, αποκαλύπτει τις επιρροές του δημιουργού της ταινίας Άλεξ Χόλτριτζ. Η εκπληκτική φωτογραφία δίνει μια αστική διάσταση ενός Λος Άντζελες που σπάνια βλέπουμε. 


Featured image : imdb.com