Η αλήθεια να λέγεται ναι, υπάρχουν άπειρες αλήθειες και αυτό είναι υπέροχο. Οι αλήθειες είναι ελεύθερα δώρα που μας χαρίζονται καθημερινά μέσα από τη ζωή. Κάποιες τις αναγνωρίζουμε και άλλες όχι. Κάποιες μας πονάνε, κι άλλες μας ανακουφίζουν.

Κάποιες αποτελούν μαθήματα ζωής. Υπάρχουν αλήθειες που μας έμαθε η οικογένεια μας, αλήθειες που μας έμαθε το σχολείο και αλήθειες που μας μαθαίνει καθημερινά η ίδια η ζωή. Σκέφτηκα να σου γράψω όσες αλήθειες ανακάλυψα έως σήμερα και αφού κοντεύω να αλλάξω δεκαετία, είπα όχι. Ας μην φτιάξω μια λίστα με 30 αλήθειες. Πολύ κλισέ.

Καλύτερα να μιλήσω για τις 5 πιο τρανταχτές αλήθειες που βίωσα τα τελευταία χρόνια μου και που με σημάδεψαν για τα καλά αλλά και έως τα πατώματα. Αλήθειες που θα ήθελα να μη γνώριζα καν και που ταυτόχρονα ευγνωμονώ τη ζωή που εμφανίστηκαν στο δρόμο μου.

Αν δεν είσαι υπέρ του ρεαλισμού, μπορείς ευθύς αμέσως να αποχωρήσεις από το συγκεκριμένο κείμενο. Αν από την άλλη απολαμβάνεις τα όσα λέμε, τότε συνέχισε λίγο παρακάτω.

1. Το θέμα δεν είναι τι λες, αλλά τι κάνεις

Όλοι κάνουμε όνειρα και μάλιστα από παιδιά. Όλοι οραματιζόμαστε κάτι, από το πιο «μικρό»μέχρι το πιο «ακατόρθωτο». Μη μου το αρνηθείς πως η ακόλουθη σκέψη σου συνήθως μετά το όνειρο που οραματίζεσαι δεν είναι τα ρίσκα και οι συνέπειες που συνήθως θα χρειαστεί να επακολουθήσουν. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για όσα προβλήματα ψυχολογικής, συντροφικής, επαγγελματικής αλλά και ενδογενής φύσεως συνοδεύονται με τα όνειρα σου. Ξέρεις σε ποια αναφέρομαι, σε όλα εκείνα που βλέπεις μπροστά σου, τα «καλά» και τα «άσχημα» και συνήθως δεν κάνεις τίποτα για να πάψουν να μοιάζουν με εμπόδια ή με ένα εφόδιο για να αγγίξεις εκείνο το όνειρο που τόσο πολύ λαχταράς.

Ποια είναι η αλήθεια εδώ;

Η αλήθεια είναι πως ο Μωάμεθ πρέπει να πάει στο βουνό και όχι το βουνό στον Μωάμεθ. Και αφού δεν υπάρχουν μαγικά ραβδιά και νεράιδες τότε είναι καλύτερα να αναλάβεις τις ευχές σου και στην κάθε επόμενη σωστή ευκαιρία να τις εκμεταλλευτείς και να τις εκπληρώσεις όπως σου αξίζει. Για εκείνο το όνειρο. Για κάθε επόμενο.

2. Η αποτυχία είναι το κλειδί της επιτυχίας

Και ενώ δεν είμαι η πρώτη αλλά ούτε και η τελευταία που σου το υπενθυμίζει αυτό, σημαντικό είναι να υπογραμμίσουμε μαζί πως αν η ζωή δεν έχει τα πάνω και τα κάτω της, τότε αντικειμενικά δεν έχει και νοστιμάδα. Και δεν έχει νοστιμάδα γιατί χωρίς τα λάθη δεν πάμε πουθενά. Δεν πάμε καν στα σωστά. Είτε πρόκειται για μια φιλία, είτε πρόκειται για ένα οικογενειακό ζήτημα, είτε για μια σχέση, είτε για μια δουλειά.

Πως θα προχωρήσουμε σοφότεροι λοιπόν στο ταξίδι της ζωής αν δεν φάμε και λίγο τα μούτρα μας; «Μη φοβάσαι την αποτυχία» επαναλαμβάνω συνεχώς και εγώ στον εαυτό μου και μη νομίζεις, αυτό θα είναι πάντα το πρώτο βήμα για να μπορέσω να βγει η επόμενη μου μέρα.

3. Τα αντικείμενα δεν θα σε κάνουν ποτέ πιο ευτυχισμένο

Και καθώς σου γράφω αυτό, παράλληλα σκέφτομαι όλες εκείνες τις φορές που οι αγορές μου, μου άλλαξαν την διάθεση στο αμέσως επόμενο λεπτό. Ρούχα, τσάντες, sneakers, κοσμήματα είναι και εμένα οι μεγάλες μου αδυναμίες. Ίσως και εσένα. Και λοιπόν; Έλα να αναρωτηθούμε παρέα: Στο τέλος της ημέρας τι πραγματικά χρειαζόμαστε από όλα αυτά;

Σίγουρα κάποια είναι χρήσιμα και σίγουρα όσοι είναι φαν της μόδας έχουν έναν παραπάνω λόγο για να ενδιαφέρονται περισσότερο για όλα αυτά, αλλά να, πέραν του υπερκαταναλωτισμού που υπάρχει εκεί έξω και φυσικά της υπερπληροφόρησης για να αγοράζουμε χιλιάδες πράγματα που ίσως δεν χρειαζόμαστε, η αλήθεια εδώ είναι μια:

Όλα αυτά τα αντικείμενα δεν έχουν να κάνουν με εμάς και δεν μας καθορίζουν ως ανθρώπους. Τα ακριβά γούστα καλά κάνουν και παραμένουν ακριβά, όμως αν δεν μπορείς να τα ακολουθήσεις ή δεν θέλεις, καμία σχέση δεν έχει να κάνει με την προσωπικότητα ή τον χαρακτήρα σου. Κοινώς; Είσαι πολλά περισσότερα από μια εικόνα.

4. Δεν υπάρχει χρονοδιάγραμμα στη ζωή

Τι μήπως είσαι και εσύ καμία ψυχαναγκαστική ή κανένας control freak που τα θέλει όλα να πηγαίνουν ρολόι; Κρατάς σημειώσεις, ατζέντα και post it χαρτάκια όπου βρεθείς και όπου σταθείς; Άν ναι, συμπάσχω και θέλω να σου πως ότι δεν είσαι ο μόνος ή η μόνη.

Σε αλλά νέα, τα πιο σημαντικά μας θέλω να σου πω αυτό: Σε έχουν μεγαλώσει μάλλον με την πεποίθηση πως μέχρι τα 30 σου θα πρέπει να έχεις κατασταλάξει επαγγελματικά και κυρίως να βρεις μια σταθερή δουλειά. Θα πρέπει να ξέρεις που πατάς και που βρίσκεσαι. Να είσαι ανεξάρτητος, συναισθηματικά ισορροπημένος. Να έχεις μια σχέση σοβαρή και ένα mindset κοινό με τον σύντροφο σου, γιατί τα χρόνια περνάνε και κάπως έτσι θα πρέπει να κάνετε κάποια στιγμή και εσείς τη δική σας οικογένεια. Σου ακούγεται πολύ κλισέ; Κι όμως δεν είναι.

Η πλειοψηφία των ανθρώπων που γνωρίζεις ή που απλά βλέπεις ταυτίζεται με ακριβώς αυτή την πεποίθηση. Και πολύ καλά κάνει αν με ρωτάς, το ερώτημα όμως είναι τι λόγο έχεις εσύ να ενσωματώσεις τη δική σου αλήθεια μέσα στη δική τους;

Τι λόγο έχεις να κάνεις όλα όσα κάνουν οι άλλοι μόνο και μόνο για να μπορέσεις να χωρέσεις σε μερικά στερεότυπα και σε ορισμένα καλούπια; Not. Ένα τεράστιο not σε οτιδήποτε δεν εκφράζει τις πραγματικές σου επιθυμίες.

Μήπως ξέρεις και από τώρα τι θα κάνεις το ερχόμενο καλοκαίρι; Έχεις βγάλει πλάνο και για τα φετινά Χριστούγεννα; Σε κάνει να νιώθεις όμορφα όλο αυτό; Αν ναι, συνέχισε το.

Αν όχι, τότε σκέψου γιατί πραγματικά το κάνεις. Αυτό που θέλω να σου πω είναι ότι δεν είσαι ρομπότ αλλά άνθρωπος. Δεν ενεργοποίησε μέσα από μια πρίζα αλλά μέσα από τα συναισθήματα σου. Σε κάνουν να νιώθεις αυθόρμητα όλα όσα κάνεις; Αν ναι, τότε ελεύθερα συνέχισε το έργο σου και φυσικά σε σένα προσωπικά, ζητώ συγγνώμη για τη συγκεκριμένη ενόχληση.

5. Δεν αλλάζουν όλα και αυτό είναι ΟΚ

Τι; Μήπως ζεις ακόμα σε εκείνο το ροζ συννεφάκι με τον ήλιο που αχνοφαίνεται πάντα από πίσω του; Μα δεν είναι υπέροχο μέρος; Έχω ζήσει και εγώ εκεί για αρκετό καιρό και ομολογώ η ελπίδα πέθαινε πάντα τελευταία. Τι κρίμα όμως που μεγάλωσα και έμαθα. Ή μάλλον ευτυχώς πες καλύτερα.

Ευτυχώς γιατί μια από τις μεγαλύτερες αλήθειες της ζωής μου είναι ότι τελικά δεν είναι όλα στο χέρι μας. Κάποτε πίστευα ότι οι άνθρωποι αλλάζουν και κυρίως οι συμπεριφορές τους. Πλέον ξέρω ότι αυτό δεν συμβαίνει πάντα και κυρίως ότι είναι εντάξει που δεν συμβαίνει.

Όσο πιο σύντομα το ανακαλύψεις και εσύ, πίστεψε με πως όλα θα γίνουν αυτομάτως πιο εύκολα και κυρίως πιο καθαρά. Θα φύγουν και τα ροζ συννεφάκια και όλα. Δια μαγείας θα δεις πως επιτέλους θα πάψεις να περιμένεις, να ελπίζεις ή να απαιτείς. Μα πως;

Όταν συμβεί αυτό, θα παρατηρήσεις πως οι προσδοκίες θα προέρχονται κυρίως μέσα από εσένα και αυτό αλήθεια πες μου τώρα, δεν είναι μια από τις πιο υπέροχες αλήθειες που άκουσες σήμερα;

Κλείνοντας, θέλω να ζητήσω προκαταβολικά μια συγγνώμη εάν αισθάνεσαι πως επεμβαίνω στις δικές σου αλήθειες. Αναγνωρίζω πως δεν είναι όλα και για όλους τα ίδια. Για τον καθένα μας άλλωστε, το ροζ συννεφάκι φεύγει και ξανά επιστρέφει με άλλον τρόπο, σε άλλο χρόνο και φυσικά πάντα με αλλιώτικο τρόπο.