Τέσσερις γάμοι, τέσσερα ζευγάρια, τέσσερις ιστορίες αγάπης.
Ο γάμος της Wed Planner #1
Μαρία – Τάσος
Σύμφωνα με την αριθμολογία της σχέσης μας, που κατά ένα περίεργο τρόπο εξακριβώνεται ακόμα και με τη γέννηση του γιου μας, η καταλληλότερη ημερομηνία για το γάμο ορίστηκε η 3η Ιουλίου του 2010.
Κάθε θαυμάστρια του Sex and the City θα θυμάται ότι «το νυφικό τα κάνει όλα». Έτσι, το πρώτο μέλημα ήταν το φόρεμα. Θα έδινε τον τόνο, το ύφος και το χαρακτηριστικό του γάμου μας. Αν δυσκολεύεστε να διαλέξετε, κατά τη γνώμη μου, πρέπει να απαντήσετε σε μια ερώτηση: «τι θα φορούσατε αν έπρεπε να παραστείτε σε βραβεία Oscar, με μεγάλες κιόλας πιθανότητες να το κερδίσετε;»
Καλεσμένοι, budget, τοποθεσία και γενική αίσθηση είναι τα πρώτα που έπρεπε να απαντηθούν. Τα υπόλοιπα ήταν εύκολα: φαγητό δίπλα στη θάλασσα, υπέροχα κουφέτα γιατί πάντα σου μένει η γεύση τους και λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά χωρίς να χρειάζεται να δώσεις μια περιουσία, ειδικά αν δεν την έχεις. Αν είχα τη δυνατότητα, θα επέλεγα καλύτερα και πιο αυστηρά την μουσική!
Ο Παραδοσιακός
Με τον Γιώργο είμαστε ζευγάρι 14 χρόνια. Στα 12 χρόνια έγινε ο γάμος και πραγματικά δε μπορούσα να φανταστώ πως ο γάμος θα μας φέρει ακόμη πιο κοντά και η αγάπη μας θα πολλαπλασιαστεί, θα μεγαλώσει κ θα δυναμώσει.
Πολιτικός #1
Ραφαέλλα – Γιώργος
Η διαδικασία του γάμου μου με τον Γιώργο ήταν σχετικά απλή, και σε πολύ στενό φιλικό κύκλο! Επιλέξαμε να παντρευτούμε με πολιτικό γάμο στο δημαρχείο της Πεύκης την Πέμπτη 1-11-2012. Ξυπνήσαμε λοιπόν εκείνη την ημέρα ντυθήκαμε όσο πιο απλά γινόταν και φύγαμε για το δημαρχείο. Μόλις φτάσαμε είδαμε πως ήταν οι φίλοι μας απ´έξω και μας περίμεναν, είχαμε αργήσει περίπου ένα δεκάλεπτο! Αυτό όπως καταλαβαίνετε ήταν η αρχή για διάφορα σχόλια του τύπου πάλι καλά που ήρθατε, σας περιμένουμε είκοσι λεπτά κλπ. Ανεβήκαμε στην αίθουσα με γέλια σαν να πηγαίναμε εκδρομή! Εκεί μπήκε ο αντιδήμαρχος και ξεκίνησε η όλη διαδικασία που δεν κράτησε παρά πάνω απο 10 λεπτά που όμως θα μας μείνουν αξέχαστα!
Πολιτικός #2
Ευαγγελία Shinno – Πέτρος
Έμεινα έγκυος και παντρευτήκαμε με πολιτικό γάμο, νωρίτερα απ’ όσο φανταζόμασταν και οι δυο! Παρόλο αυτά, ήταν μια απίστευτη εμπειρία!
Ήταν ημέρα Παρασκευή και 13. Εγώ στον 8ο μήνα έτοιμη να σκάσω και ο καλός μου, με το αλκοόλ να ρέει ακόμα μέσα του, μιας και το προηγούμενο βράδυ οι καλοί μας φίλοι, αποφάσισαν να μας κάνουν το λεγόμενο bachelor party.
Αν θυμάμαι καλά, πρέπει να παντρευτήκαμε μέσα σε 10 λεπτά. Ο δήμαρχος να διαβάζει γρήγορα τους όρκους για το ζευγάρι, οι μισοί συγγενείς να κλαίνε, τα αδέλφια μου να σιγοψιθυρίζουν ‘επιτέλους την παντρέψαμε’ και οι άλλοι μισοί συγγενείς μιας και έχουν το ιαπωνικό γονίδιο, να βρίσκονται σε ρεσιτάλ φωτογραφιών. Οι βέρες δεν έλεγαν να μπουν, γιατί τα χέρια μου εμένα είχαν πρηστεί από την εγκυμοσύνη και του Πέτρου από την προπόνηση, ο δήμαρχος προσπαθούσε να γράψει το επίθετο του καλού μου, αλλά δεν τα κατάφερνε και ξαφνικά μέσα σε όλο αυτόν τον πανικό, ονομαστήκαμε αιώνιοι σύζυγοι! Φιληθήκαμε, μας χειροκρότησαν και περάσαμε στο πρωτόκολλο. Σουρεάλ ή όχι; Αυτό ήταν!! Πλέον είμαι η κυρία του κυρίου και έχουμε μια λατρεμένη κόρη! Και στα δικά σας! Φωτογραφίες: Νάσος Κόκκινος
Ο γάμος – πάρτυ
Μυρτώ – Αλέξανδρος
Δεν ήταν υποχρέωση, ήταν επιθυμία. Και όχι επιθυμία του ενός (ή τέλος πάντων της μίας όπως συνήθως) αλλά και των δύο μας. Ήταν ο δικός μας γάμος και θα τον κάναμε όπως ακριβώς θέλαμε… (εκτός από μία κολόνα στο – ξερό όπως αποδείχθηκε- κεφάλι του γαμπρού αλλά αυτό είναι άλλη κουβέντα)
Οι γονείς μας ήταν απλά καλεσμένοι και όχι αμέσως εμπλεκόμενοι, τόσο από δική τους διακριτικότητα όσο και από δική μας επιθυμία, και οι φίλοι μας – μάλλον – τόσο χαρούμενοι για εμάς που δεν σταμάτησαν να δίνουν την ενέργειά τους τόσο κατά το μυστήριο όσο και στο απίστευτο πάρτυ μετά.
Ο Χρήστος που τα έκανε όλα, ο Γιάννης που δεν έκανε τίποτα, ο Λεωνίδας με τις μουσικάρες, ο Σάββας με τα ποτά (238 mojito/λεπτό), οι – πρώην – συμπαίκτες μου που με ξεφτίλισαν με έναν ολόκληρο ορυζώνα, η Μαρία και η Μαίρη, η Σάσα, η Λήδα και όλοι οι υπόλοιποι ήταν οι πρωταγωνιστές. Κάπου εκεί ήμασταν και εμείς. Κομπάρσοι περισσότερο και απλοί θεατές της χαράς τους…
Δεν θυμάμαι τον μπουφέ και το μπαρ – δεν πρόλαβα να φάω (αν είναι δυνατόν!) – δεν θυμάμαι τα λουλούδια και τους στολισμούς, δεν θυμάμαι τίποτα από τα «περιφερειακά» της τελετής και του πάρτυ, θυμάμαι τα πολύ χαρούμενα πρόσωπα όλων μας και τα παγωμένα χαμόγελα της Μυρτούς και εμένα το ξημέρωμα που κατακουρασμένοι πέφταμε για ύπνο σε 2 μονά αντικριστά κρεβάτια στο πανέμορφο σπίτι της Μαρίας.
Κληρονομιά του μυστηρίου, οι κατά καιρούς αναμνήσεις των φίλων μας για τις μαγικές εκείνες στιγμές (καλά και η Έλλη λίγα χρόνια μετά προφανώς!)
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.