Πατάει ο Μάιος το πόδι του και εδώ στη Βόρεια Ελλάδα έχουμε το συνήθειο να τρέχουμε στη Χαλκιδική με το που βγει λιγάκι ο ήλιος. Φέτος δεν βγήκε *γελάει σατανικά*. Όλα τα beach bars έχουν opening parties με αποτέλεσμα το κοινωνικό σχόλιο της πόλης να περιστρέφεται γύρω από το σε πoιό θα παραστεί η εκάστοτε προσωπικότητα-μαϊντανός, λες και έχουμε λύσει όλα τα υπόλοιπα και ξαφνικά μας έμεινε η Πρωτομαγιά αμανάτι στο πως θα την γεμίσουμε.
Τι και αν τρέχανε στις παραλίες με τα δερμάτινα και τα μπουφάν, τι και αν τα καμπανάκια στα μπιτσόμπαρα δεν τα χτυπούσαν στο ντελίριο του χορού αλλά τα κουνούσε μανιωδώς ο αέρας, η Χαλκιδική είναι Χαλκιδική και επιβάλλεται μέσα στην υγρασία να πιάσεις το Μάη ανεβάζοντας instagram φωτογραφία με το μαγιό σου. Μη βιαστείς να αναφωνήσεις yolo γιατί η αλήθεια είναι πως έχουμε δυο βδομάδες που ξεκινήσαμε σολάριουμ και αποτριχώσεις, δώσαμε 100 ευρώ σε πέντε γραμμές που λέγεται «μαγιό» και δεν έχουμε σκοπό να τα αφήσουμε αχρησιμοποίητα μέσα στις βαλίτσες μας, ακόμα και αν οι φίλες μας, μας περιμένουν με μπουρνούζια να μας φασκιώσουν. Και στη τελική ποια είσαι εσύ (εμένα λένε, κάπως το έχω γυρίσει σε φανταστικό διάλογο) που μας σχολιάζεις γιατί προφανέστατα μας ζηλεύεις. Νομίζω θα απαντούσα κάθε πράγμα στο καιρό του και θα έφευγα *drops mic*. Αποστομωτική όπως πάντα. Αυτή η παράνοια λογικά στα Γρεβενά ή στη Κοζάνη δεν υφίσταται αλλά στη Θεσσαλονίκη αντιμετωπίζουμε τους παροξυσμούς του φαίνεσθε, που ΝΑΙ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ, από 1 Μαΐου, παρέα με την έναρξη της εξής ερώτησης: «Το καλοκαίρι τι θα κάνουμε/κάνετε;». Ίσως με το «τι θα κάνετε Πρωτοχρονιά;» είναι οι δυο πιο εκνευριστικές και αγχωτικές ως προς τον προγραμματισμό ερωτήσεις. Σιγά-σιγά σου τριβελίζει το μυαλό μέχρι να φτάσεις σε σημείο απογοήτευσης είτε γιατί δεν έχεις κανονίσει τίποτα απολύτως, είτε γιατί σκέφτεσαι πως μέχρι να φτάσουν οι διακοπές, πρέπει πρώτα να τελειώσεις από δουλειά ή διάβασμα, θέλοντας τουλάχιστον δυο μήνες ακόμη και σε πιάνει η απελπισία (=κάποιοι καταλήγουμε να τραγουδάμε ΜΑΡΤΑΚΗ «θέλω επειγόντως διακοπές»). Αν βέβαια τολμήσεις να πεις διστακτικά ότι θα κάνεις «τα γνωστά», θα εισπράξεις αντίδραση τύπου «είσαι πολύ boring και κοινός». Γκλουπ. Εμείς οι άνθρωποι του προγράμματος αν και θέλουμε τα πάντα να είναι οργανωμένα στεκόμαστε αδύναμοι όταν μας πιέζουν οι άλλοι ως προς αυτό. Ουσιαστικά το μυαλό μας από μόνο του αγχώνεται, γιατί αυτοί μια ερώτηση κάνουν. Μπαίνουμε όμως στη λογική ότι είναι καλοκαίρι και πρέπει να κάνουμε κάτι εντυπωσιακό, αντί να καθόμαστε στα ίδια όπως όλο το χειμώνα και τα προηγούμενα καλοκαίρια. Αφού δεν ξέρεις από 1 Μαΐου το πρόγραμμα σου να τι να κάνεις. Σε φίλους σου μη διστάσεις με βλέμμα αλά Ντενέρις Ταργκάριαν, έτοιμη να καλέσει τους δράκους της, να καλέσεις τους δράκους. Στους άλλους, τους γνωστούς, κοίτα τους με θάρρος και θράσος και πες ότι κανόνισες ταξίδι στην Ασία, Ταϋλάνδη-Καμπότζη-Βιετνάμ-Λάος που είναι της μόδας και θα εξαφανιστείς όλους τους καλοκαιρινούς μήνες. Μη δώσεις λεπτομέρειες άσε ένα μυστήριο και πες τους να αναμένουν να χαζέψουν τις φωτογραφίες σου μέσω διαδικτύου…και ας τους να περιμένουν. Τι θα κάνεις λοιπόν φέτος το καλοκαίρι; Pic source: twitter.com
