Εσύ και ο Νικήτας είστε δυο πολύ καλοί φίλοι. Πως γνωριστήκατε; Μιλήστε μας για την φιλία σας.

Νικόλας: Είμαστε τρεις κολλητοί και γνωριστήκαμε στην πρώτη γυμνασίο. Περισσότερο δεν κάναμε μάθημα, αλλά κοροϊδεύαμε τους καθηγητές και μετά το σχολείο παίζαμε μπάλα.

Νικήτας: Όταν είσαι μικρός δεν βάζεις στόχο να γίνεις φίλος με κάποιον απλώς συμβαίνει. Και μετά από καιρό συνειδητοποιήσαμε ότι περνούσαμε περισσότερο χρόνο μαζί παρά με τις οικογένειές μας.

Πότε καταλάβατε ότι είστε πραγματικοί φίλοι; Τι ήταν αυτό που σας έδεσε;

Νικόλας: Από την αρχή υπήρχε ένας μαγνητισμός και σταδιακά κάνοντας πολλή παρέα δεθήκαμε. Εξάλλου στην πρώτη γυμνασίου δεν μας ένοιαζαν πολλά πράγματα, ούτε καν οι γυναίκες.

Τι είναι αυτό που κάνει ο ένας και εκνευρίζει τον άλλο;

Νικήτας: Πολλές φορές ο Νικόλας κάνει focus σε πράγματα που δεν θα έπρεπε. Και όταν κολλήσει σε κάτι, χάνεται. Νικόλας: Ο Νικήτας παλαιότερα ακύρωνε την τελευταία στιγμή πράγματα που είχαμε κανονίσει. Για παράδειγμα έναν καφέ ή ακόμα και κάτι μεγαλύτερο. Επίσης, ορισμένες φορές χάνεται.

Νικήτας: Λόγω της δουλειάς μου που περιλαμβάνει στην ουσία ξενύχτια, υπάρχουν μέρες που έχω ρεπό και θέλω να κάτσω σπίτι και απλά να ξεκουραστώ.

Θυμάστε ένα αστείο περιστατικό σας;

Νικόλας: Ένα καλοκαίρι δουλεύαμε στην Πάρο και συνηθίζαμε να ξενυχτάμε και να πίνουμε μετά την δουλειά. Ένα από αυτά τα βράδια γυρνούσαμε με το μηχανάκι στο σπίτι όταν ξαφνικά είδαμε σε ένα χωράφι περίργα πλάσματα με κεφάλι κατσίκας και σώμα σκύλου να βόσκουν. Την επόμενη μέρα περιγράψαμε το περιστατικό στους δικούς μας και ενώ νομίζαμε ότι για όλα έφταιγε το αλκοόλ εκείνοι μας είπαν ότι πρόκειται για μια ράτσα σκύλου, το Λαγωνικό του Αφγανιστάν.

Θυμηθείτε έναν καυγά σας.

Νικήτας: Όταν ήμουν μικρότερος συνήθιζα να μην απαντάω στα πειράγματα του Νικόλα, με αποτέλεσμα μια μέρα να ξεσπάσω, να πιαστούμε στα χέρια και να μας χωρίσει ο Φώτης (ο τρίτος της παρέας).

Νικόλας: Εγώ θυμάμαι περισσότερο έναν καυγά επιβολής μεταξύ του Νικήτα και του Φώτη. Αναγκάστηκα να μπω στη μέση για να τους χωρίσω και έφαγα ξύλο.

Έχετε το ίδιο γούστο στις γυναίκες; Έχει προκύψει ποτέ καμία παρεξήγηση από αυτό;

Νικόλας: Δεν ξέρω αν έχουμε κοινό γούστο, αλλά εκτιμάμε και οι δυο το ωραίο. Έχει υπάρξει φορά που έχω κάνει κάτι με κάποια πρώην κοπέλα του Νικήτα, αλλά ευτυχώς δεν είχε εξελιχθεί σε κάτι παραπάνω. Βέβαια το είχα πει στον Νικήτα και δεν υπήρξε καμία παρεξήγηση.

Νικήτας: Θυμάμαι το συγκεκριμένο περιστατικό. Μπορεί υποσυνείδητα να το είχα σκεφτεί, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είχε επηρεάσει τη φιλία μας.

Ποια στιγμή νιώσατε ότι μοιράζεστε πράγματα;

Νικήτας: Όταν είχα χάσει κάποιον κοντινό μου άνθρωπο, ο Νικόλας και η οικογένειά του με βοήθησαν πολύ. Μου έδωσαν κίνητρα να «ανοιχτώ», να μιλήσω και να το μοιραστώ απόλυτα.

Πως σκέφτεστε ότι θα εξελιχθεί αυτή η φιλία;

Νικόλας: Γνωριζόμαστε ήδη σχεδόν είκοσι χρόνια, αλλά πιστεύω ότι στο μέλλον έχουμε να μοιραστούμε πολλά πράγματα και πιο ουσιαστικά. Η φιλία μας θα συνεχίσει να ωριμάζει.

Νικήτας: Είμαστε πολύ τυχεροί που έχουμε ο ένας τον άλλο. Η πραγματική φιλία συνεχίζεται μέχρι τα βαθιά γεράματα. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι θα μεγαλώνω χωρίς τον Νικόλα και τον Φώτη.

Ο Νικόλας Αγγελής πρωταγωνιστεί στη θεατρική παράσταση Φιλουμένα (Γάμος αλα Ιταλικά) σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη στο Εθνικό Θέατρο. Η συνέντευξη και η φωτογράφιση έγιναν στο καφέ Στυλ στου Ψυρρή.

Φωτογραφίες: Αποστόλης Αναστασόπουλος