Το Instagram ήρθε στη ζωή μας το 2010, και εννιά χρόνια μετά συνεχίζει να αποτελεί ένα από τα βασικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης, που οι περισσότεροι άνθρωποι διαθέτουν. Βασικό στοιχείο της πλατφόρμας αποτελεί η φωτογραφία. To Instagram, αν μη τι άλλο, βοήθησε πολλούς επαγγελματίες και καλλιτέχνες στην ανάδειξη της δουλειάς τους. Τοποθέτησε δυνατές εικόνες στις τσέπες μας, και γέμισε την καθημερινότητά μας με χρώμα, κίνηση, αποφθέγματα που, έστω για μια στιγμή, μας κάνουν να νιώθουμε πως όλα θα πάνε καλά, και με έμπνευση. Το scrolling είναι από τις αγαπημένες σου συνήθειες κάθε πρωί με το που ξυπνάς, κάθε βράδυ πριν αποκοιμηθείς, στην αναμονή των δημόσιων υπηρεσιών – αυτή η μάστιγα – και, παρόλο που συχνά το κάνεις σχεδόν μηχανικά, ωστόσο πόσες φορές έχεις σταματήσει για να θαυμάσεις μια εικόνα, να την κάνεις save, και να αναζητήσεις έμπνευση σε αυτήν, όταν τη χρειαστείς; Σίγουρα πολλές.
Σαν millennial που σέβεται τον εαυτό του, αποφάσισα να συγκεντρώσω εδώ posts στο Instagram που με ενέπνευσαν, τα αποθήκευσα, και έτσι θα συνεχίσουν να εμπνέουν.
https://www.instagram.com/p/BwHBti2lAGg/Το Παρίσι είναι πάντα μια καλή ιδέα, και η Μονμάρτη ο πυρήνας της. Ταξίδια, βόλτες, βλέμμα ψηλά, ουρανός και στη μέση ένα άγαλμα, από αυτά που σταματάς, παρατηρείς και χαμογελάς γλυκά.
https://www.instagram.com/p/BwJ6Of7lp4U/Τα γλυπτά είναι στο δρόμο για να σου τραβούν την προσοχή. Για να σου πουν μια ιστορία. Καμία φορά όμως σκέφτομαι πως τον ίδιο σκοπό εξυπηρετούν και οι άνθρωποι που περιμένουν το μετρό ή το τρένο ή ο ένας τον άλλον έχοντας δώσει ραντεβού. Κι εσύ προσπαθείς να καταλάβεις τι συζητούν, τι σκέφτονται, τι σημαίνει ο ένας για τον άλλον.
Όμως, επειδή και τα εγχώρια ταξίδια έχουν μεγάλη αξία, κι επειδή Πάσχα πλησιάζει, και η Κέρκυρα είναι the place to be κάθε Πάσχα, με τα πλακόστρωτά της, με τα ανοιχτά παράθυρα, και τις γειτόνισσες που συζητούν απλώνοντας τη μπουγάδα, με τα μπότια, με τα χρώματα και της μυρωδιές της, άξιζε και αυτή η φωτογραφία μία θέση στη λίστα. Γιατί μας ταξίδεψε.
https://www.instagram.com/p/BwVurmDhD6f/Κι ενώ το scrolling καλά κρατεί, να το quote για το οποίο έγινε αναφορά στον πρόλογο. Κι η αλήθεια είναι, πως το ιδανικό από το πραγματικό, ίσως τελικά να μην απέχουν πολύ. Ίσως, να είναι μια πράξη που τα χωρίζει. Ένα «ναι» ή ένα «όχι», μια στιγμή ηρεμίας, ή μια πράξη θάρρους.
Ωραία, ναι, εντάξει, παραδέξου. Δεν ήταν ο Πύργος του Άιφελ το πρώτο πράγμα που πρόσεξες σε αυτήν τη φωτογραφία. Ούτε το καρουζέλ. Ήταν το γλυκό. Και, το Instagram, νομίζω περισσότερο από κάθε άλλο social media ενισχύει την πείνα σου σε μεγάλο βαθμό. Αλλά ενισχύει και τη δημιουργικότητά σου στην κουζίνα. That’s a win – win situation.
Το γεγονός ότι η δημιουργικότητά σου αυξάνεται, θα χαροποιήσει ιδιαίτερα και τους φίλους σου. Δηλαδή, ποιος θα σου έλεγε «όχι», αν του προσέφερες ένα μπισκότο, με γλάσο, και τη λέξη “Love”, σαν αυτό της Lauren;
Εν τω μεταξύ, αφού εσύ έχεις ψήσει τα μπισκότα σου, έχεις φωτογραφίσει τα πιο όμορφα, τα έχεις ποστάρει στο account σου για να μας βασανίσεις, υπάρχουν και οι yogis που ανεβάζουν κάτι τέτοια και σε γεμίζουν ενοχές. Αλλά, η ζωή είναι μικρή, και δε χωράνε ενοχές. Χωράει μόνο έμπνευση. Και όνειρα. Για καλοκαιρινές εξορμήσεις και ταξίδια και παιχνίδια στη θάλασσα.
Όσο είσαι ακόμα στην πόλη, όμως, εκείνα τα κυριακάτικα απογεύματα που αδειοδοτείς τον εαυτό σου να παίξει, και να απομακρυνθεί από τα προβλήματα της καθημερινότητας. Στέκεσαι μπροστά από τον καθρέφτη, δοκιμάζεις διάφορα, βάζεις χρώματα παντού και δημιουργείς ένα προσωπικό statement. Κρατώντας τη βάση σου ουδέτερη με ένα διαφανές gloss στα χείλη, μπορείς να χρησιμοποιήσεις όποιο χρώμα θες στα μάτια, δίνοντας ένταση και κάνοντας το make – up μια άκρως προσωπική σου υπόθεση.Ξέρω, ότι ακολουθείς και τους αγαπημένους σου σχεδιαστές. Αυτός είναι ένας ακόμη τρόπος να πάρεις ιδέες, και να εμπνευστείς. Πουκάμισο, μαντήλι, καπέλο, κρίκοι, συμπληρώνεις, απορρίπτεις, προσθέτεις, αφαιρείς, κάνεις αυτό που βλέπεις δικό σου και το προσαρμόζεις. Ουδέτερα χρώματα και στο background το πιο ωραίο μπλε.
Κι επειδή είσαι ακόμη στην πόλη, κι επειδή κυκλοφορείς, και βλέπεις κι η urban αισθητική κάποιες φορές σε κατακλύζει, και γεμίζεις εικόνες, ψάχνεις τους αγαπημένους σου καλλιτέχνες που βλέπεις δημιουργίες τους στους δρόμους και τους κάνεις follow. Και μετά δίνουν χρώμα και νόημα σε κάθε σου στιγμή. Κυρίως νόημα και λύσεις. Αλήθεια, πότε ήταν η τελευταία φορά που έκανες βουτιά στο συναίσθημα;
