Οι φίλοι είναι αναμφισβήτητα μεγάλο και σημαντικό κομμάτι της ζωής μας. Σε αυτούς γυρνάμε στα δύσκολα, από εκείνους ζητάμε συμβουλές και μαζί τους χτίζουμε αναμνήσεις.

Ας μιλήσουμε για τις φιλίες που ξεκίνησαν όταν ήμασταν ακόμα παιδιά. Εκείνες τις φιλίες που θυμούνται ακόμα τα άθλια συνολάκια με τα οποία μας έντυναν μικρά, με ποι@ δώσαμε το πρώτο μας φιλί και αναγνωρίζουν τα γράμματα μας από τα σχολικά μας τετράδια.

Μερικοί ίσως σταθούμε τυχεροί και καταφέρουμε να κρατήσουμε τις παιδικές μας φιλίες για πάντα, σε όλα τα στάδια της ζωής μας, εκεί όπου το ”Ασπασία + Ευτυχία = B.F.F.E” που γράφαμε στα θρανία γίνεται πραγματικότητα, αλλά αυτό το πλάνο δεν είναι πάντα βιώσιμο. Με κάποιες παιδικές φιλίες αντί να προχωράμε μπροστά μένουμε πίσω.

Καθώς μεγαλώνουμε εξελισσόμαστε και αλλάζουμε και μαζί με εμάς οι προτεραιότητες μας, τα θέλω και οι απόψεις μας. Κάποιες φορές αυτή η εξέλιξη δεν γίνεται στον ίδιο χρόνο με τον φίλ@ μας είτε παίρνει μια άλλη κατεύθυνση και αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό και ανθρώπινο.

Κάποιους ανθρώπους μπορεί να τους αγαπάμε πολύ αλλά να μην λειτουργεί η σχέση μας πια.

Μερικές φορές οι παιδικοί φίλοι μας βλέπουν σαν να είμαστε παγωμένοι στον χρόνο χωρίς να αποδέχονται τις αλλαγές που συμβαίνουν στην προσωπικότητα και στην καθημερινότητα μας, ειδικά αν αυτές έρχονται σε αντίθεση με το ποιοι ήμασταν παλιά.

Οι φιλίες που αξίζει να κρατάμε είναι αυτές που μας στηρίζουν με έναν θετικό και ισορροπημένο τρόπο, που αποδέχονται τις αλλαγές μας και παρατηρούν την εξέλιξη μας.

Είναι πιο δύσκολο να χτίζουμε καινούριες φιλίες στην ενήλικη μας ζωή και ίσως να κρατάμε τις παιδικές μας φιλίες από συνήθεια, συμβιβασμό και ανάγκη. Είναι σίγουρα επώδυνο να πάρουμε την απόφαση να βγάλουμε κάποιον φιλ@ από τη ζωή μας και να βρούμε τρόπο να γεμίσουμε το κενό του.

Ίσως να μοιάζει με το να χάνουμε ένα κομμάτι του παλιού μας εαυτού, αλλά το να γνωρίζουμε κάποιον πολλά χρόνια δεν είναι πάντα αρκετό για να κρατηθεί μια φιλία ζωντανή και υγιής. Με κάποιες από αυτές τις φιλίες όμως ίσως θα ήταν προτιμότερο να χαθούμε και να πάρει ο καθένας τον δρόμο που τον εξυπηρετεί καλύτερα. Σίγουρα θα μοιραζόμαστε για πάντα όλες τις κοινές αναμνήσεις που δημιουργήσαμε ανά τα χρόνια και αυτές θα φτάνουν.

Είναι σίγουρα σπουδαίο να έχουμε έναν άνθρωπο που μας ξέρει από τα παιδικά μας χρόνια, είναι πολύτιμο να βαδίζουμε παράλληλα τη ζωή μας και είναι ανεκτίμητη η αξία της εμπιστοσύνης του.

Θα λέμε ακόμα τα ίδια inside jokes τριάντα χρόνια από τώρα. Μια φιλία που δεν λέγεται πια παιδική, αλλά ζωής!