Σήμερα το πρωί πριν φύγω για τη δουλειά είχα έναν καυγά μάνας-κόρης. Απ ´αυτούς που σε κάνουν να θυμώσεις, να σκεφτείς πολλά και να μην αλλάξεις τίποτα τελικά. Η γλυκύτατη πρόγονος, λοιπόν, ισχυριζόταν μετά παρρησίας (κληρονομικό γαρ) ότι κρατάω πολλά πράγματα για τον εαυτό μου. Με χαρακτήρισε κατ´ επιλογήν κρυψίνους και είχε δίκιο. Πολύ καιρό τώρα είχα μυστικά. Είτε είχαν να κάνουν με τη δουλειά μου, τα ερωτικά μου ή την υπερχρεωμένη πιστωτική της αδερφής μου, δεν της έλεγα τίποτα. Όχι ότι δε την εμπιστευόμουν. Απλά δεν είχα την ανάγκη να τα ´πω σε κάποιον, εκτός από τον εαυτό μου ή τον ενδιαφερόμενο.

Στο αμάξι για τη δουλειά, άρχισα να σκέφτομαι όλα εκείνα τα μικρά, μεγάλα, σημαντικά ή ασήμαντα πράγματα που κρατάς κατά καιρούς για ´σένα και το ευχαριστιέσαι. Πολλές φορές το κάνεις καθαρά για να κρύψεις την αλήθεια από τους άλλους κι αυτό είναι κάτι που κάποια στιγμή το κάνουμε όλοι, σε διαβεβαιώνω.  Άλλωστε η αλήθεια πρέπει να λέγεται με προϋποθέσεις και μετά από σκέψη- το έμαθες καλά από τότε που σου ότι είπαν ότι είσαι καλό κορίτσι αλλά σε βλέπουν σαν φίλη. Κλασσικό παράδειγμα σ’ εμάς τις γυναίκες οι αριθμοί. Ηλικία, κιλά, χρήματα. Άντε και το τρακάρισμα στο αυτοκίνητο.

Άλλες φορές κρατάς μυστικά απλώς γιατί νιώθεις πως είναι πολύ χαζά για να τα ´πεις στον οποιονδήποτε. Ποιός ο λόγος να ξέρει κανείς πως θες να παρατήσεις τη δουλειά σου για να γράφεις ποιητικές συλλογές στην Αμοργό ακούγοντας το κύμα; Πριν το κάνεις τουλάχιστον, κανένας. Σε νιώθω και σ’ αυτό.  Άσε που αυτά τα μυστικά αν τα ξέρεις μόνο εσύ έχουν άλλη μαγεία. Κάτι από εφηβικό ρομαντισμό των 90s και βάλε.

Τρίτη περίπτωση και σημαντική είναι γιατί κάποιος-φίλη, πρωτοξαδέρφη, συνάδερφος – σου έχει εμπιστευτεί το δικό του μυστικό και θέλεις να φανείς αντάξιος αυτής της επιλογής. Τότε, σαν σωστός εξομολογητής, δεν έχεις περιθώρια. Πρέπει να είσαι τάφος και να φιλήσεις και σταυρουδάκι άμα σου ζητηθεί. Όλα κι όλα. Ο όρκος πάνω απ ‘όλα.

Τι γίνεται, όμως, με τα μυστικά εκείνα που τα κρατάς για να μη διαταραχθούν οι ισορροπίες; Από φόβο μη μπλεχτείς σε καταστάσεις τρίτων ή για να προστατέψεις κάποιον; To ότι άκουσες δυο συναδέρφους να σκάβουν τον λάκκο της καινούργιας υπαλλήλου ή το ότι ο παιδικός σου φίλος που βγαίνετε όταν το αγόρι σου είναι κουρασμένο, ήταν κάποτε κάτι παραπάνω, ας πούμε.

Κατέληξα πως αυτά τα μυστικά είναι τα πιο δύσκολα. Θέλουν καλό χειρισμό για να γίνουν όπλο σου και στρατηγική για να μην γυρίσει εναντίον σου. Δε θέλουν τύψεις μα χωρούν μια ανεπαίσθητη ενοχή. Κι αυτό γιατί έχουν τη διπλή ιδιότητα να σε σώζουν από άβολες καταστάσεις αλλά και να σε μπλέξουν σ’ αυτές αν κάποια στιγμή αποκαλυφθούν. Είναι λιγάκι ύπουλα, βλέπεις, και δεν μπορείς να υπολογίσεις το βάρος τους από την αρχή. Σκέψου τα σαν την αντίθετη μα εξίσου ισχυρή δύναμη απ’ αυτή του κουτσομπολιού.

Πολλά πράγματα της καθημερινότητας τα κρύβεις απλώς για να γλιτώσεις την κατσάδα του αφεντικού σου ή τη ζήλια του καλού σου. Κάποια άλλα γιατί θέλεις να τα ξέρεις μόνο εσύ ή για να μη στεναχωρήσεις ή προδώσεις κάποιον τρίτο. Όποιος και να είναι ο λόγος, η συμβουλή είναι μία. Ποτέ μην απολογείσαι γι’ αυτά και γράψε και κανένα ημερολόγιο για να θυμάσαι. Έχουν πολύ γέλιο μετά από χρόνια! Σ’ αφήνω γιατί έχω ραντεβού κι έχω αργήσει! Δε σου λέω με ποιόν. Είναι Μυστικό..

Υ.Γ.: Με τη μάνα μου. Μ’ έχει πρήξει απ’ το πρωί να τα βρούμε.