Η Carmen Mazarrasa σχεδιάζει όμορφα σπίτια. Προσεγμένα χαλιά, βαμμένα κεραμικά και μοντέρνα έπιπλα. Ένας τοίχος φιλοξενεί έναν Rothko, ένας άλλος έναν Matisse. Όλα αυτά τα φτιάχνει, μάλλον με κόπο, στο χέρι.

Η κοσμηματοπώλης που έγινε miniaturist φιλοξενήθηκε στο Covetereur και διηγήθηκε το ταξίδι της στον κόσμο της μινιατούρας.

«Κάθε φορά που έχω λίγο χρόνο, ένα διάλειμμα ανάμεσα στη δουλειά ή στις διακοπές, πάντα επέστρεφα σε αυτόν τον κόσμο», λέει η Mazarrasa. Πριν από περίπου τρία χρόνια, παράτησε τη δουλειά της στην επιχείρηση κοσμημάτων, επέστρεψε στο σπίτι των γονιών της στην ισπανική ύπαιθρο και επικεντρώθηκε στον κόσμο της μινιατούρας.

Τα μικροσκοπικά σπίτια της επιτρέπουν να εκπληρώσει τα πιο τρελά σχεδιαστικά της όνειρα. «Απλώς το καταφέρνεις» λέει. Όταν πρόκειται για τις μικροσκοπικές λεπτομέρειες, το παρελθόν της στα κοσμήματα μπαίνει -σε μεγάλο βαθμό- στο παιχνίδι, εντάσσοντας τα στη διακόσμηση.

Οι ώρες εργασίας της Mazarrasa είναι εκείνες που οι υπόλοιποι κοιμόμαστε. «Δεν χρειάζεται να φας ή να βγάλεις βόλτα τον σκύλο ή να φροντίσεις να μαγειρέψεις», λέει. «Είναι οι ώρες που μπορείς πραγματικά να κάνεις τον κόσμο να σταματήσει».

H διαδικασία περιλαμβάνει πολλά ξυλουργικά εργαλεία, μέταλλα, λεπτά σύρματα, συγκόλληση και ζωγραφική. Υπάρχει γυαλί, πλαστικό και ρητίνες, λίγος γύψος, κεραμικά. Υπάρχουν μερικά κεντήματα, κάποια ζωγραφική σε υφάσματα, τυπογραφία και ψηφιακή εκτύπωση. Τα σύρματα πρέπει να λυγίσουν σωστά, τα υφάσματα να κάνουν τις σωστές πτυχώσεις πριν κολλήσουν σε μία επιφάνεια. Οι πόρτες και τα παράθυρα να στερεωθούν καλά.

Κι ενώ τα σπίτια μινιατούρες δεν έχουν υδραυλικά -ακόμα- έχουν ρεύμα. Οι μικροσκοπικές λάμπες τους μπορούν να ανάψουν και να φωτίσουν κανονικά τα δωμάτια.

Η Mazarassa εξηγεί ότι δουλεύει με σεβασμό στο ρεαλισμό. «Δεν είναι ότι θέλω να μοιάζει με κάτι συγκεκριμένα. Ανοίγω το ντουλάπι και σκέφτομαι τι θα ήταν σε αυτό το ντουλάπι; Λοιπόν, χρειάζονται κάποια είδη καθαρισμού».

Αντίστοιχα, πορτοφόλια κρέμονται από τις πλάτες της καρέκλας, ένα κουτί σοκολατάκια -μερικώς- χρησιμοποιημένο στο τραπεζάκι του καφέ. Λουλούδια στα βάζα.

Δεν υπάρχουν ποτέ κάτοικοι μέσα στο σπίτι της, αν και συχνά φαίνεται σαν να ήταν εκεί. «Υπάρχουν ίχνη ανθρώπων», λέει. Είναι το σημείο που δεν ξέρεις αν θέλεις να νιώσεις ένα αίσθημα απουσίας ή να ένα αίσθημα σιγουριάς πως σίγουρα κάποιος θα επιστρέψει στο σπίτι σύντομα.