Είδα περισσότερα από δέκα άρθρα στα οποία η Ella Emhoff, η κόρη του συζύγου της Kamala Harris, Douglas Emhoff, αναφέρεται στον τίτλο ως “θετή” κόρη της αντιπροέδρου της Αμερικής.

Δεν ξέρω αν το επίθετο ‘θετή’ μπαίνει ασταμάτητα και επαναμβανόμενα μπροστά στο ουσιαστικό ‘κόρη’ επειδή δεν βρέθηκε κάποιος πιο δόκιμος όρος για τη μετάφραση του ‘stepdaughter’, αλλά θεωρώ πως ο χαρακτηρισμός ‘θετή’ θα μπορούσε να αλλάξει και να αναμορφωθεί αν μπολιαστεί με μπόλικη αγάπη και να ανθίσει, να γίνει πιο σύγχρονος και πιο ελκυστικός, αποτάσσοντας από πάνω του την όποια έννοια ‘απομάκρυνσης’ εμπεριέχει. Με το να βρίσκεται εκεί, είτε κατά λάθος είτε επίτηδες ,το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: Τονίζει ότι η Ella και η Kamala έγιναν μητέρα και κόρη όχι από γέννα, αλλά από κάποιον άλλο τρόπο λιγότερο σημαντικό και περισσότερο ψυχρό.

Ο νυν σύζυγος της Kamala Harris έχει αποκτήσει με την πρώην σύζυγό του Kerstin Emhoff δυο παιδιά, τον Cole και την Ella. Η Kerstin δεν έχει πεθάνει, επομένως, τα παιδιά έχουν μητέρα εν ζωή. Τυπικά λοιπόν η Kamala είναι η ‘μητριά’ των παιδιών, καθώς είναι η σύζυγος του πατέρα τους αλλά όχι η μητέρα που τα γέννησε. Μετά το γάμο του Douglas Emhoff με την Kamala Ηarris, τα δυο αυτά παιδιά βρέθηκαν σε μια όπως λέγεται ‘ανασυσταμένη’ οικογένεια, δηλαδή κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν μια ακόμη γυναίκα σε μητρικό ρόλο, χωρίς όμως αυτή να πρέπει ούτε να χρειάζεται να αντικαταστήσει την μητέρα τους.

Και οι δυο αυτές γυναίκες μπορούν να τα αγαπούν η κάθε μία με τον τρόπο της χωρίς να ανταγωνίζονται μεταξύ τους για μία και μοναδική θέση στην καρδιά τους. Άλλωστε όσοι περισσότεροι άνθρωποι αγαπούν τα παιδιά, τόσο καλύτερο για αυτά.

Οι ψυχολόγοι λένε πως “το παιδί μπορεί να προσφωνεί τη νέα σύζυγό του μπαμπά του, όπως εκείνο αισθάνεται, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο δεσμός που έχει αναπτύξει με την βιολογική του μητέρα απειλείται”. Τα δυο παιδιά του Emhoff αποκαλούν την Κamala “Μοmalaένα πολύ έξυπνο υποκοριστικό – αφού προέρχεται από το συνδυασμό των λέξεων mom και Kamala-, το οποίο θα μπορούσε να αποτελεί την επιτομή της μοντέρνας οικογένειας. Επομένως, τα παιδιά έδωσαν μια καταπληκτική λύση στην προσφώνηση της αγαπημένης τους ‘μητριάς’.

Μάλλον κάτι τέτοιο θα ήταν προτιμότερο να κάνουμε κι εμείς για να μην αναφερόμαστε συνεχώς στην Ella και τον Cole με τα επίθετα ‘θετός’ και ‘θετή’ τα οποία αφήνουν να πλανάται ένα συναισθηματικό ερωτηματικό στην ατμόσφαιρα. Θα ήταν προτιμότερο να βρίσκαμε όχι μόνο για αυτά τα ‘θετά’ παιδιά αλλά για κάθε θετά παιδιά εκεί έξω ένα διαφορετικό επίθετο που να περιγράφει τη σχέση, αλλά να είναι και σύγχρονο, έξυπνο και τρυφερό. Όταν είδα το Momala, αυτό ήταν το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα.

Όταν είδα το Momala, θυμήθηκα πως όταν ήμουν παιδάκι, άκουγα τη μητέρα μου να αποκαλεί τη γιαγιά μου μάνα, και επειδή εγώ έλεγα τη δική μου μαμά, και εκείνη τη δική της μάνα, τελικά φώναζα τη γιαγιά μου ‘μαμάνα’.  Tώρα που το σκέφτομαι, δεν υπάρχει λέξη που να εμπεριέχει περισσότερο την έννοια της μητρότητας μέσα της από αυτή που προέρχεται από το μάνα και μαμά. Ένιωθα πως η γιαγιά μου ήταν δυο φορές μαμά μου. 

Είμαι ένα υιοθετημένο παιδί

Για εμένα ο όρος ‘θετή’ είναι ακόμα πιο δόκιμος από ότι είναι για ένα παιδί που εμπίπτει στην κατηγορία που περιέγραψα παραπάνω. Παρόλα αυτά, δεν θα μου άρεσε όταν περιέγραφαν τη σχέση με τους γονείς μου να ανέφεραν συνεχώς αυτή τη λέξη. Για εμένα δεν υπάρχει καν, είμαι η κόρη της μαμάς μου και του μπαμπά μου, το θετή είναι πλεονασμός. Βέβαια, την φυσική μου μητέρα, αν υπάρχει κάπου, δεν θα την χαρακτήριζα καν μητέρα μου αλλά θα την αποκαλούσα με το ονοματεπώνυμό της. Είναι μια διαφορετική περίπτωση σίγουρα. Σε κάθε περίπτωση όμως, το “Momala” με άγγιξε αφάνταστα γιατί απείχε τόσο πολύ από το στερεοτυπικό “μητριά” που σκέφθηκα πως θα έπρεπε και για τα παιδιά αυτά που πλέον απασχολούν τόσο τον Τύπο να βρεθεί μια λιγότερο αιχμηρή λέξη για να περιγράφεται η σχέση τους με την Αντιπρόεδρο. Κι όπως προείπα, κατ’ επέκταση όχι μόνο για αυτά τα παιδιά, αλλά και για όλα τα άλλα ‘θετά’ παιδιά εκεί έξω που πλέον ζουν σε οικογένειες νέου τύπου, με νέα δεδομένα.

Δεν μπορεί να αλλάζει η κοινωνία και να εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται παλιές λέξεις και πεπαλαιωμένοι όροι. Η γλώσσα είναι κάτι ζωντανό και καλό είναι να προσαρμόζεται στα νέα δεδομένα και τις νέες συνθήκες.

featured photo: ROB CARR | www.thetimes.co.uk