Ο Μάιος είναι για μας, στο Savoir, μήνας αφιερωμένος στους αναγνώστες μας και γι’ αυτό τους προ(σ)καλέσαμε να μας προτείνουν θέματα για τα οποία θα ήθελαν να γράψουμε. Όταν ο Δημήτρης, μου ζήτησε να γράψω για τις γυναίκες και τα ψώνια σκέφτηκα ότι είναι σα να κλέβω λεφτά από εκκλησία ή γλυκό από μωρό. Θα ξεκινούσα το κράξιμο, θα πέταγα και δυο- τρία εξυπνακίστικα αστεία που θα άγγιζαν τα όρια του σεξισμού και θα τελείωνε η υπόθεση. Μετά όμως, συνειδητοποίησα ότι οι εκκλησίες φυλάσσονται πλέον καλύτερα και από τράπεζες και ότι, αν πας να κλέψεις γλυκό από μωρό, είναι πολύ πιθανό το μωρό να χαλάσει τον κόσμο με τις τσιρίδες του. Κοινώς, συνειδητοποίησα ότι κάτι που εκ πρώτης όψεως φαίνεται πολύ απλό, στην πραγματικότητα δεν είναι τόσο!

Προφανώς και δεν είναι είδηση ότι στους περισσότερους από εμάς δεν αρέσουν τα ψώνια. Όταν πρόκειται να ψωνίσουμε κάτι, συνήθως θα μπούμε στο πρώτο μαγαζί που θα πετύχουμε μπροστά μας, θα ξεχωρίσουμε ένα-δυο ρούχα που μας αρέσουν, θα τα πάρουμε απ’ τις κρεμάστρες σε όσα χρώματα τα βρούμε και θα τ’ αγοράσουμε –κατά πάσα πιθανότητα- χωρίς να τα δοκιμάσουμε καν γιατί, στην τελική, «πάντα Large φοράω στα T-shirts». Μια γυναίκα, αντιθέτως, σε μια αντίστοιχη περίπτωση, είναι πολύ πιθανό να κάνει ολόκληρο τον γύρο ενός εμπορικού κέντρου ακόμα και αν είναι να καταλήξει να ψωνίσει απ’ το πρώτο μαγαζί στο οποίο μπήκε. Τουλάχιστον, θα μπορεί να ισχυριστεί με  βεβαιότητα, επιχειρήματα και αποδείξεις ότι εκεί πέτυχε την βέλτιστη σχέση τιμής-ποιότητας. Όχι ότι δεν υπάρχουν εξαιρέσεις και στις δύο περιπτώσεις, φυσικά, αλλά είναι λίγες και, προσωπικά, πάντα τις αντιμετωπίζω με καχυποψία

Έχοντας πει αυτό, νομίζω δεν χρειάζεται να σταθώ ιδιαίτερα στο να εξηγήσω γιατί το ενδεχόμενο να συνοδεύσουμε μια κοπέλα σε μια εξόρμηση στα μαγαζιά φαντάζει περίπου εξίσου ελκυστικό με μία συναυλία της Μποφίλιου. Και μόνο η σκέψη, μας φέρνει στο μυαλό στάση ανά δύο λεπτά σε κάποια βιτρίνα και ανά δέκα, σε κάποιο δοκιμαστήριο. Και αυτό, μόνο και μόνο για να καταλήξει, μετά από κάνα τρίωρο, ότι τελικά μάλλον δεν υπάρχει πουθενά εκείνο το μεταξωτό σακάκι χρώματος ιβουάρ με την κάθετη, κυπαρισσί ρίγα που είχε οραματιστεί και που ήταν σίγουρη ότι θα ταίριαζε τέλεια με το μαύρο της φόρεμα. Και όντως, μπορεί εκ πρώτης όψεως η όλη φάση ν’ ακούγεται σαν πρωτότυπο βασανιστήριο βγαλμένο απ’ το νοσηρό μυαλό του Jigsaw αλλά νομίζω ότι ίσως να έχουμε παρεξηγήσει κάποια πράγματα.

Σκεφτήκατε ποτέ για ποιον λόγο να προτιμήσει μια κοπέλα να κουβαλήσει εμάς μαζί της αντί για την κολλητή της; Μην βαυκαλίζεστε, δεν είναι γιατί εκτιμά και εμπιστεύεται περισσότερο το δικό μας γούστο. Νομίζω ότι, στην πραγματικότητα, είναι ο δικός της τρόπος να μοιραστεί μαζί μας κάτι προσωπικό της· όπως εκείνη τη φορά που την βάλαμε να δει την αγαπημένη μας τσόντα! Μπορεί, επίσης, να  είναι ένα τεστ στο οποίο μας υποβάλλει χωρίς να το παίρνουμε είδηση. Μπορεί να θέλει να τσεκάρει τις αντιδράσεις μας, τα σχόλιά μας, τις αντοχές μας… (σα να λέμε ΑΚΡΙΒΩΣ όπως εκείνη τη φορά που την βάλαμε να δει την αγαπημένη μας τσόντα)!  Αν θέλετε τη συμβουλή μου, προσπαθήστε να δείχνετε αν όχι ενθουσιώδεις, τουλάχιστον όχι αδιάφοροι γιατί ποτέ δεν ξέρετε τι σας επιφυλάσσει η μοίρα. Στην τελική, μπορεί όντως να την ενδιαφέρει η γνώμη σας για τα όσα σκοπεύει ν’ αγοράσει!

Εκτός αυτού, αφού μπαίνετε που μπαίνετε στη διαδικασία να δείτε τόσα μαγαζιά, μπορείτε να το εκμεταλλευτείτε και να ζητήσετε και σεις την γνώμη της (υπό την προϋπόθεση, φυσικά, ότι την εμπιστεύεστε) ή τη συμβουλή της για κάποιο ρούχο που έχετε μπανίσει και δεν ξέρετε αν θα σας πήγαινε. Οι πιθανότητες να σας πάρει στο λαιμό της, και να σας αφήσει να κυκλοφορείτε στο δρόμο με ρούχα που δεν θα τα φόραγε ούτε παλιάτσος σε freak show είναι σημαντικά λιγότερες απ’ ό,τι αν είχατε διαλέξει μόνος σας τα ρούχα σας!

Η Κλέλια, ονομάζει τις εξορμήσεις μας στα μαγαζιά «μέρες στυλιστικής αναβάθμισης» και, παρόλο που με κάνει να νιώθω σαν υπολογιστής που του εγκαθιστούν τη νέα έκδοση των Windows, οφείλω να ομολογήσω -μεταξύ μας- ότι τα ρούχα που μου διαλέγ… εεε που με βοηθάει να διαλέξω, παίρνουν πάντα καλύτερες κριτικές απ’ αυτά που διάλεξα εγώ για τον εαυτό μου!