Ένα νέο on line περιοδικό φωτογραφίας πολύπλευρο και πολυθεματικό. Απευθύνεται σε νέους φωτογράφους, επαγγελματίες και μη, αλλά κυρίως σε όσους αγαπούν την τέχνη μέσα από τον φωτογραφικό φακό. 

Για το Fuck.art.ory DEAR μας μίλησε ο Χάρης Μαρκίδης, φωτογράφος και μέλος της ομάδας του περιοδικού. 

6

Η ΙΔΕΑ

«Ξεκινήσαμε με την ιδέα ενός περιοδικού γύρω από την τέχνη, καταλήγοντας τελικά σε ένα φωτογραφικό πείραμα.

Μέσα από το Fuck.art.ory DEAR θέλουμε να δείξουμε ότι τα projects μας  κατά τη διάρκεια των σπουδών μας δεν απευθύνονται αποκλειστικά στα μαθήματά της σχολής, αλλά μπορούν να ζωντανέψουν και έξω από αυτήν.

Αφορμή ήταν ένα κομμάτι ελεύθερου χρόνου το οποίο θέλησα να αξιοποιήσω δημιουργικά. Περνούσα διάφορα εκείνη την περίοδο. Αυτό με έκανε να θέλω να ασχοληθώ με κάτι που να εκφράζει εμένα και κάποιους ακόμη φίλους. Ο βασικός λόγος που δημιουργήθηκε το περιοδικό ήταν για να βγουν από το συρτάρι κάποια από τα project μας, τα οποία μετά το πέρας της σχολής μπήκαν στην άκρη.»

Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ

«Αυτό που μας ενδιαφέρει περισσότερο από όλα είναι η προβολή καλών φωτογραφικών έργων. Είναι σημαντικό για εμάς να προωθήσουμε, σε όσους ενδιαφέρονται για τη φωτογραφία, τα θέματα με τα οποία οι νέοι φωτογράφοι επιλέγουν να ασχοληθούν. Επιπλέον, πρωτεύον για εμάς είναι να αναδειχθούν οι στόχοι των καλλιτεχνών, τα νοήματα που εκφράζουν μέσα από τα έργα τους, αλλά και οι λόγοι που οι ίδιοι τα επέλεξαν.» 

ΤΟ ΟΝΟΜΑ

«Το όνομα αντικατοπτρίζει την ιστορία της παρέας.

Μέσα από συζητήσεις για το τι θεωρείται σύγχρονη τέχνη σήμερα, καταλήξαμε πως ακόμη και η πράξη μίας συνουσίας ή κάποια «ίχνη» ενός δημιουργού μπορούν να χαρακτηριστούν ως τέχνη. (Χαρακτηριστικά παραδείγματα: Piero Manzoni Artist’s Shit, Andres Serrano The Unbearable Lightness of Being, Θανάσης Τότσικας στην έκθεση OUTLOOK 2003). Έτσι, ήρθε το πρώτο συνθετικό του ονόματος.

Στη συνέχεια, μελετώντας κάποια έργα του Warhol, προέκυψε η έννοια του Factory μέσα στην τέχνη.  Η λέξη αυτή μεταμορφώθηκε, γεννώντας το δεύτερο –και αγαπημένο μας- συνθετικό στοιχείο του τίτλου: fuck.art.ory

2

ABOUT THE ISSUE?

Το τεύχος ονομάστηκε BLACK. Όπως το μαύρο χρώμα στο χρωματικό μοντέλο CMYK με το σύμβολο (Κ) χρειάζεται όλα τα υπόλοιπα χρώματα για να δημιουργηθεί, αντίστοιχα για την υλοποίηση κάθε τεύχους του περιοδικού είναι απαραίτητη μια ποικιλία θεμάτων.

Το BLACK περιέχει από θέματα τοπίου και πορτραίτου, μέχρι θέματα φωτογραφίας – studio. Στα επόμενα τεύχη, ανάλογα με τα projects που θα συγκεντρωθούν, θα καθοριστούν πιο συγκεκριμένα οι ενότητες του περιοδικού.

ΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ

Εννοείται πως το BLACK μπορεί να διαβαστεί από κάθε Έλληνα ή ξένο αναγνώστη, μιας και το βασικό εργαλείο που χρησιμοποιεί είναι η ΕΙΚΟΝΑ.

Το κείμενο λειτουργεί επεξηγηματικά, δίνοντας στους φωτογράφους την ευκαιρία να προβάλουν μέσα από αυτό το ίδιο το έργο, αλλά και τους στόχους τους.

3

ΤΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ

Βασική προϋπόθεση για να δημοσιεύσει κάποιος τη δουλεία του -είτε είναι ερασιτέχνης είτε επαγγελματίας φωτογράφος- είναι αυτή να αποτελεί έργο ενιαίο, με συνοχή. Παρ’ ότι το περιοδικό προσανατολίζεται στην καλλιτεχνική φωτογραφία, δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη θεματική ως περιορισμός.

«Είναι ευπρόσδεκτο οποιοδήποτε project βρίσκεται σε καλό επίπεδο. Το μόνο που χρειάζεται να κάνουν οι ενδιαφερόμενοι είναι να μας στείλουν τη δουλειά τους και ορισμένες πληροφορίες για αυτήν.»

Περισσότερες πληροφορίες αναγράφονται στο τέλος του τεύχους.

5

Η ΟΜΑΔΑ

Στάθης Ανδρέου – Καθημερινές Στιγμές

Κωνσταντίνος Σ. Κωνσταντίνου – Η Πράσινη Γραμμή Hope DiKappa – Νέα Γη Ίρις Ερμίδου – Μοναχικότητα Αιμιλία Γάκη – Φθορά Φωτεινή Καλαιτζίδου – Ύπνος. Ένας μικρές θάνατος Χάρης Μαρκίδης – Μετά τα Μεσάνυχτα Δήμητρα Θανασιά – Άναρχη Βλάστηση Εύα Ζανιά – Η Γη του Λυγνίτη Χρήστος Καλλιοντζής – Νεκρή Φύση Υ.Γ: «Το εισαγωγικό σημείωμα, το οποίο συνέταξε για εμάς η καθηγήτριά μας κ.Νατάσσα Μαρκίδου. Την ευχαριστούμε θερμά γι αυτό.» issuu.com/fuckartorydear/docs/fuck.art.orydear_the_black_issue_isFacebook Page