Όταν ένας άνθρωπος δηλώνει μοναχικός, σημαίνει κάτι παραπάνω από το ότι δεν είναι ιδιαίτερα κοινωνικός. Και φυσικά, νιώθει πολλά παραπάνω πράγματα από τη μοναξιά.

Οι μοναχικοί άνθρωποι νιώθουν πως δεν μπορούν να συνδεθούν εύκολα με άλλους, νιώθουν αποκομμένοι. Πολλές φορές επίσης νιώθουν θλιμμένοι και πως δεν υπάρχουν άνθρωποι γύρω τους που νοιάζονται πραγματικά γι’ αυτούς.

Από αυτά τα συναισθήματα, πολλές φορές ξεκινούν σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα. Ξεκινά ένα φαύλος κύκλος όπου η μοναξιά είναι η αρχή του τέλους και ποτέ δεν νιώθουν πως μπορούν να ευχαριστηθούν τη ζωή τους.

Ο εγκέφαλος των μοναχικών ανθρώπων έχει σημαντικές διαφορές από τον εγκέφαλο των κοινωνικών ανθρώπων

Όταν νιώθουμε κοινωνικά αποκομμένοι, το μυαλό μας αυτόματα αποκτά άμυνες για να μπορέσει  να μας συντηρήσει. Δηλαδή μαθαίνουμε να συντηρούμε τον εαυτό μας μόνοι μας και δεν μπορούμε εύκολα να δεχτούμε ανθρώπους γύρω μας. Σταδιακά φοβόμαστε τις πολλές κοινωνικές συναναστροφές και δεν ξέρουμε πως να συμπεριφερθούμε όταν βρισκόμαστε με κόσμο.

Ο μοναχικός άνθρωπος μπορεί να φανεί εκ πρώτης όψεως ως εξαιρετικά αμυντικός, αποκομμένος και απομακρυσμένος.

Σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να φερθεί και με αγένεια ή να δείξει μία πιο επιθετική συμπεριφορά. Αυτό φυσικά οδηγεί σε ακόμη περισσότερη μοναξιά. Μπορούμε να πούμε λοιπόν πως είναι μία αυτοδημιούργητη αρνητική συμπεριφορά.

Μία πρόσφατη έρευνα μελέτησε αυτή την υπόθεση για να προσφέρει πραγματικές αποδείξεις πως ο εγκέφαλος των μοναχικών ανθρώπων έχει σημαντικές διαφορές από τον εγκέφαλο των κοινωνικών ανθρώπων.

Επίσης οι ερευνητές ήθελαν να αποδείξουν πως η μοναξιά πυροδοτεί πολλά ακόμη αρνητικά συναισθήματα που οδηγούν σε αλλαγές στον εγκέφαλο που στην πορεία φαίνονται ως αλλαγές στη συμπεριφορά.

Ζητήθηκε από τους συμμετέχοντες να συμμετάσχουν σε Stroop Test, όπου έπρεπε να παρατηρούν το χρώμα μίας λέξης στην οθόνη του υπολογιστή και όχι τη σημασία της λέξεως. Στη συνέχεια έπρεπε γρήγορα να καταγράψουν το χρώμα.

Έτσι οι ερευνητές κατάλαβαν αν το μυαλό των συμμετεχόντων δουλεύει αυτόματα ή και με το υποσυνείδητο. Κάποιες από τις λέξεις ήταν κοινωνικά θετικές όπως «συμμετοχή» ή «παρέα» και κάποιες κοινωνικά αρνητικές όπως «μόνος» ή «ηρεμία». Έτσι, μπόρεσαν να καταλάβουν αν οι συμμετέχοντες είναι κοινωνικοί ή προτιμούν τη μοναξιά.

Από τις αντιδράσεις των ανθρώπων που ήταν μοναχικοί συγκριτικά με τους πιο κοινωνικούς ανθρώπους, τα αποτελέσματα έδειξαν πως οι μοναχικοί άνθρωποι έχουν πολύ χαμηλότερη κοινωνική επαγρύπνηση και θεωρούν δεν νιώθουν άνετα, πολλές φορές νιώθουν ακόμη και απειλή, όταν είναι με κόσμο. Κάτι που οι ίδιοι δεν μπορούν να αντιληφθούν.

featured photo: unsplash.com/@itsmiki5