Καθημερινά ανακαλύπτουμε ότι οι γυναίκες συχνά αντιπαθούν η μία την άλλη χωρίς λόγο που να μπορεί να εξηγηθεί αφού πολλές φορές αυτή η αντιπάθεια εκφράζεται ανάμεσα σε γυναίκες που δεν γνωρίζονται καθόλου μεταξύ τους.

Κακοπροαίρετες παρατηρήσεις, παγερές ματιές και ύπουλες φιλοφρονήσεις ενώ οι άντρες συνεχίζουν μεταξύ τους με ένα φαινομενικά απύθμενο απόθεμα ομαδικού πνεύματος.

Μελέτη του  Social Issues Research Center διαπίστωσε ότι ένας συντριπτικός αριθμός γυναικών δεν θεωρούν τους εαυτούς τους «τυπικά κορίτσια» και προτιμούν να είναι φίλες με άνδρες. «Ένα χαρακτηριστικό θέμα που αναδύθηκε ήταν το πώς οι γυναίκες προτιμούν να συμμετέχουν σε μία ανδρική παρέα, σε ένα ”μη ανταγωνιστικό περιβάλλον όπως θα μπορούσε να είναι μία γυναικεία παρέα”», αναφέρει η μελέτη.

Στην ομιλία της στο TED X Youth, η Caroline Heldman προτείνει τον όρο αυτοαντικειμενοποίηση. «Η αυτο-αντικειμενοποίηση μειώνει την ικανότητά σας να τα πηγαίνετε καλά με άλλες γυναίκες», εξηγεί, «Εμπλεκόμαστε σε γυναικείο ανταγωνισμό. Βλέπουμε την αρσενική προσοχή ως το ιερό δισκοπότηρο της ύπαρξής μας και έτσι ανταγωνιζόμαστε άλλες γυναίκες για τη δική μας αυτοεκτίμηση. Πηγαίνουμε σε πάρτι αυτόματα κατατάσσουμε τον εαυτό μας σε μία κλίμακα ωραίων κοριτσιών και όταν μια άλλη γυναίκα βρίσκεται σε υψηλότερη κλίμακα από εμάς μάς κάνει να νιώθουμε άσχημα με τον εαυτό μας». Και κάπως έτσι κάποιες από εμάς χωρίς να το θέλουμε ψάχνουμε τα ελαττώματα μίας γυναίκας που δεν έχουμε ξαναδεί στη ζωή μας.  

Μένοντας λίγο παραπάνω στην αρσενική προσοχή, παραδοσιακά, η μόνη διαπραγματευτική δύναμη που είχαν ποτέ οι γυναίκες βρισκόταν στη σεξουαλικότητά τους. Για το μεγαλύτερο μέρος της καταγεγραμμένης ιστορίας οι γυναίκες δεν μπορούσαν να δουλέψουν, δεν είχαν πρόσβαση στην εκπαίδευση, δεν μπορούσαν να ψηφίσουν, δεν μπορούσαν να παράγουν έργα τέχνης αν δεν είχαν ένα ανδρικό ψευδώνυμο, μετά βίας μπορούσαν να βγουν έξω χωρίς έναν άνδρα συνοδό. Χωρίς άντρα, μια γυναίκα ήταν σχεδόν εγγυημένο ότι θα καταλήξει τουλάχιστον χωρίς σπίτι.

Όμως, μας χωρίζει παραπάνω από ένας αιώνας από αυτές τις γυναίκες. Δεν χρειαζόμαστε πλέον έναν άντρα για μια κανονική και οικονομικά σταθερή ζωή.

Σκέψου τις πριγκίπισσες της Disney

Από την Άριελ μέχρι τη Σταχτοπούτα, ούτε μία δεν είχε φίλη. Στην πραγματικότητα, αν υπήρχαν άλλες γυναίκες στην ταινία, ήταν είτε κακές είτε αντίπαλες. Οι πριγκίπισσες μπορεί να εμπιστεύονται ένα ποντίκι ή φλιτζάνι τσαγιού, αλλά δεν έχουν φίλες. Μία πριγκίπισσα αποφεύγει το γυναικείο δέσιμο. Ο στόχος είναι να σωθεί από έναν πρίγκιπα, να παντρευτεί και να τον φροντίσει για το υπόλοιπο της ζωής της. Ωραία.

Αν και ο φεμινισμός έχει εδώ και πολλά χρόνια απομακρύνει τις γυναίκες από τους άκαμπτους κανόνες μεταξύ των φύλων, το μίσος ανάμεσα στις γυναίκες έχει καταφέρει να ξεφύγει από αυτό το ραντάρ.

Σε μεγάλο βαθμό, αυτό συμβαίνει επειδή ως κουλτούρα, εξακολουθούμε να διδάσκουμε στα κορίτσια ότι το μεγαλύτερο πράγμα που έχουν να προσφέρουν στον κόσμο είναι η σεξουαλικότητά τους. Κάθε πριγκίπισσα της Disney είχε πολύ συγκεκριμένες λύσεις που θα τη βγάλουν από τις δυσκολίες: Την ομορφιά της και τον πρίγκιπα που τη βρίσκει ακαταμάχητη.

Κι εκεί ξεκινά το πρόβλημα. Αν από παιδί αρχίσεις να μετράς την αξία με την εμφάνιση τότε η ανασφάλειά επισκιάζει κάθε πιθανότητα φιλίας ή συμπόνιας προς μια άλλη γυναίκα, ειδικά αν αισθάνεσαι ότι είναι πιο ελκυστική από σένα. Είναι αδύνατο να είσαι φίλος με ένα άτομο που νιώθεις ότι αφαιρεί από την αξία σου.

Μέχρι να κατανοήσουμε και να αποδεχτούμε πώς η εικόνα μας ή έστω κάποια κομμάτια μας δεν είναι αυτό που μας καθορίζει, το μίσος θα παραμείνει ανάμεσα στις γυναίκες

Τα σχόλια για τις κοντές φούστες, τις αισθητικές επεμβάσεις, τις όποιες επιλογές θα συνεχίζουν να σπέρνουν καρπούς που θα διαιωνίζουν την αντιπαλότητα ανάμεσα σε ανθρώπους.

Μπορούμε να φοράμε ό,τι θέλουμε, να τρώμε ό,τι θέλουμε και να κοιμόμαστε με όποιον θέλουμε. Το τι επιλέγει να κάνει μια άλλη γυναίκα με τον κόλπο της δεν με αφορά, ούτε εσένα. Επίσης ας σταματήσουμε να χρησιμοποιούμε την έκφραση «real woman» μιλώντας για «γυναίκες με καμπύλες». Όλες οι γυναίκες είναι αληθινές γυναίκες, ανεξάρτητα από το σχήμα και το μέγεθός τους. Δεν υπάρχει σωστός τρόπος να είσαι γυναίκα.

Τέλος, οι άλλες γυναίκες δεν είναι ανταγωνίστριες και δεν απειλείται κανείς μας από την αυτοπεποίθησή τους. Έχει σημασία να σταματήσουμε να μπερδεύουμε τη σύγκριση με την «έμπνευση». Η ομορφιά ή η ευτυχισμένη ζωή μίας άλλης γυναίκας δεν είναι μέτρο της δικής σου/μου αξίας.

Πάμε παρακάτω;