Το βιβλίο Nόρα Γουεμπστερν του Colm Toibin

« Σάστισε και η ίδια με τη σκληρή της απόφαση, πόσο εύκολα γύριζε την πλάτη σ’ όλα εκείνα που είχε αγαπήσει, κι άφηνε τούτο το σπίτι στο δρομάκι που έβγαζε στο βράχο να το γνωρίσουν άλλοι, να έρθουν το καλοκαίρι και να το γεμίσουν με αλλιώτικους θορύβους. Κι όπως καθόταν και κοίταζε τον μπλάβο ουρανό πάνω από τη θάλασσα, αναστέναξε. Άφησε, εντέλει, τον εαυτό της ελεύθερο να νιώσει πόσα είχε χάσει, πόσα θα της έλειπαν. Βγήκε από το αυτοκίνητο, κράτησε κόντρα στον αέρα.

Ιρλανδία, τέλη της δεκαετίας του 1960. Η Νόρα Γουέμπστερ ζει σε μια μικρή πόλη και έχει αναλάβει τη φροντίδα των τεσσάρων παιδιών της μετά τον θάνατο του άντρα της, προσπαθώντας παράλληλα να ξαναχτίσει τη ζωή της. Είναι ένας άνθρωπος που νιώθει παγιδευμένος από την καθημερινότητα και αναζητεί μια ευκαιρία για να ξεφύγει. Σιγά σιγά, χάρη στη διέξοδο που της προσφέρει η μουσική, η Νόρα κάνει τα πρώτα δειλά βήματα για μια καινούργια αρχή. Μέσα από την εναλλαγή μιας ακλόνητης αυτοκυριαρχίας και αμέτρητων αμφιβολιών αναδύεται μια ηρωίδα από τις πιο σημαντικές στη σύγχρονη πεζογραφία».

Απώλεια. Ο κεντρικός ήρωας του βιβλίου είναι η απώλεια και το πώς η Νόρα θα καταφέρει να τη διαχειριστεί και να την ξεπεράσει. Η καθημερινότητά της την πνίγει και αναζητά απεγνωσμένα μια ευκαιρία για να αποδράσει. Τη βρίσκει στη μουσική και στο τραγούδι, και αυτό αποτελεί το έναυσμα για μια νέα αρχή. Παρακολουθούμε, μέσα από εικόνες ιδιαίτερα ζωντανές, την προσπάθεια που κάνει για να σταθεί στα πόδια της, την αρχή σε μια εργασία που δεν πίστευε πως θα επέστρεφε, την πώληση του εξοχικού τους το οποίο έχει τη μυρωδιά αμέτρητων ευτυχισμένων, οικογενειακών στιγμών, αλλά και τον τρόπο που θα χειριστεί πλέον, την ευαίσθητη ψυχή των παιδιών της. Ένα βιβλίο που μας γοητεύει και μια πρωταγωνίστρια που μας κερδίζει από τις πρώτες σελίδες.

 Γεννημένος στην Ιρλανδία το 1955, ο Κολμ Τόιμπιν θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους συγγραφείς της γενιάς του. Μυθιστοριογράφος, δοκιμιογράφος, θεατρικός συγγραφέας και προσφάτως ποιητής, άνθρωπος του πάθους και δεξιοτέχνης του λόγου, λιτός και ακριβής, ασυμβίβαστος και ταυτόχρονα τόσο ευαίσθητος απέναντι στις ανθρώπινες αδυναμίες, μας μεταφέρει με την πεζογραφία και τις αφηγήσεις του την ουσία της ζωής χτίζοντας δυνατούς και ολοκληρωμένους χαρακτήρες. To 2007 εκλέχθηκε μέλος της βρετανικής Βασιλικής Εταιρείας Λογοτεχνίας.