Τελευταία μέρα και εμείς στο Savoir Ville μιλάμε ακόμα για φιλιά! ‘Άλλωστε πώς μπορεί κανείς να σταματήσει να μιλάει για φιλιά;! Φιλιά παθιασμένα κάτω από τον έναστρο ουρανό, φιλιά στο στόμα δίπλα στο τζάκι, φιλιά στο μάγουλο από την κολλητή μας, από τη μητέρα ή τον πατέρα μας. Φιλιά ρουφηχτά από το μωρό στη μαμά, από τον παππού στο εγγόνι.

11025203_10153085687748917_6642226983732019258_n

Φιλιά που μιλάνε χωρίς να χρειαστεί αυτός που τα δίνει να αρθρώσει κουβέντα, φιλιά που συνοδεύονται από λόγια, φιλιά αποχαιρετισμού. Φιλιά όλο υποσχέσεις.

Και να, εδώ έρχομαι εγώ να προσθέσω άλλη μια κατηγορία φιλιών. Τα φιλιά πριν ένα μεγάλο ταξίδι. Αυτά τα φιλιά έχουν μια πολύ συγκεκριμένη γεύση. Λίγο πικρή ή και λίγο γλυκιά αν για παράδειγμα αυτός που σε αποχαιρετά σου έχει δώσει λίγα λεπτά νωρίτερα μια σοκολάτα milka φράουλα.

Είναι τα φιλιά αυτά που δε χορταίνεις να τα δίνεις και να τα δέχεσαι γιατί πολύ απλά ξέρεις πως δε θα τα λάβεις ή δε θα τα δώσεις για πολύ καιρό στο άτομο που βρίσκεται αυτή τη στιγμή απέναντί σου. Είναι τα φιλιά του αποχαιρετισμού. Έτσι τα έλεγα πάντα.

Τα φιλιά που δίνονται στα αεροδρόμια, στις αίθουσες αναμονής, στους σταθμούς των τρένων και των λεωφορείων. Τα συγκεκριμένα φιλιά είναι τα πιο αληθινά κατά τη γνώμη μου. Αυτά που περικλείουν μέσα τους λύπη και ταυτόχρονα χαρά. Κρυφή αγωνία και προβληματισμό. «Πόσος καιρός θα περάσει άραγε μέχρι το επόμενο φιλί; Πότε θα τον/την ξαναδώ; Θα είναι όλα όπως πριν όταν γυρίσει; Θα γυρίσει;»

Μη σου μιλήσω για τα φιλιά της επιστροφής. Το φιλί της μάνας στο παιδί της που γυρνάει από τα ξένα. Ένα φιλί τόσο ζουπηχτό λες και παίρνει την εκδίκησή της για όλα τα online φιλιά που στέλνονταν τόσο καιρό μόνο μέσω skype. Το φιλί του κολλητού που συνοδεύεται πάντα από φράση τύπου «άντε ρε παιδί μου, μαύρα μάτια κάναμε, τι καλό μας έφερες;!». Και φυσικά το φιλί του αγοριού στο κορίτσι του ή το κοριτσιού στο αγόρι του που γυρίζει από κάπου μακριά. Ένα φιλί χωρίς λόγια, ένα φιλί που μιλάει μόνο του χωρίς ο «ιδιοκτήτης του» να χρειάζεται να αρθρώσει λέξη.

Ελπίζω να είσαι από τους τυχερούς που έχουν δώσει ή λάβει ένα τέτοιο φιλί. Το φιλί του αποχαιρετισμού και παράλληλα το φιλί της επιστροφής. Ή αλλιώς το… ταξιδιάρικο φιλί! Αν δεν το έχεις «γευτεί» χάνεις.  Από την άλλη ίσως είσαι και τυχερός που δε χρειάστηκε να αποχαιρετήσεις ποτέ κάποιον. Παρόλα αυτά, εγώ σου προτείνω την επόμενη φορά που ο δρόμος σου θα σε βγάλει σε κάποιο αεροδρόμιο ή σιδηροδρομικό σταθμό να δώσεις προσοχή στους γύρω σου και να παρατηρήσεις τα… φιλιά στα οποία αναφέρομαι.

Τα φιλιά του αποχαιρετισμού. Τα φιλιά της αντάμωσης. Ίσως τα πιο αληθινά και έντονα φιλιά. Ίσως τα πιο ταξιδιάρικα! Συμφωνείς;

Διάβασε ακόμα:

Φιλιά που αξίζει να θυμάσαι