Περιμένοντας την ανακοίνωση των υποψηφίων των φετινών βραβείων Oscar, το ελληνικό σινεμά είναι ξανά στο προσκήνιο. Η Ελλάδα στέλνει τα Μήλα του Χ. Νίκου για Όσκαρ Ξενόγλωσσης και οι έως τώρα κριτικές είναι παραπάνω από θετικές. Ωστόσο, το ελληνικό σινεμά έχει ανοίξει νέους ορίζοντες την τελευταία δεκαετία με τους εκπροσώπους του να σαρώνουν στα φεστιβάλ. Παρακάτω θα βρείτε 7 μικρού μήκους ταινίες για να γνωρίσετε την πολυδιάστατη ταυτότητα του εγχώριου κινηματογράφου.
Casus Belli – Γιώργος Ζώης
Μία από τις πιο ιδιαίτερες και ηχηρές μικρού μήκους που υπάρχει στο YouTube ανήκει στον Γ. Ζώη. Ο Έλληνας δημιουργός έχει πετύχει σπουδαίες διακρίσεις, ενώ το σινεφίλ κοινό τον γνωρίζει από ταινίες όπως το Interruption και το Τίτλοι Τέλους. Η έξυπνη και δημιουργική ιδέα της ταινίας φαίνεται πως δεν θα πάψει ποτέ να είναι ανατριχιαστικά επίκαιρη.
Λεωφόρος Πατησίων – Θανάσης Νεοφώτιστος
Από τις πιο εμπνευσμένες μικρού μήκους, η Λεωφόρος Πατησίων κρατά το βλέμμα σου καρφωμένο στην οθόνη με απόλυτη ευκολία. Το καθόλα ακριβές μονοπλάνο του Θ. Νεοφώτιστου κέρδισε τις εντυπώσεις σε πληθώρα φεστιβάλ με την ευφυία, αλλά και την σκληρότητα του. Μία ωδή στην μάνα, στην Αθήνα και στην πραγματικότητα που όταν δεν μας πνίγει, μας εμπνέει.
Βουρβουρού – Καρίνα Λογοθέτη
Το ελληνικό καλοκαίρι που θυμόμαστε από τα παιδικά μας χρόνια έχει πλέον όνομα, όμορφα χρώματα και διαρκεί 20 υπέροχα λεπτά. Στην απομονωμένη Βουρβουρού, η Κ. Λογοθέτη γύρισε μία ταινία γεμάτη γλυκιές μνήμες. Η ξεγνοιασιά, τα παιχνίδια και τα γέλια τότε που έτρεχες στο σπίτι των παππούδων σου έρχονται αστραπιαία εμπρός σου. Είναι ωραίο να θες να βουτήξεις μέσα σε μια ταινία, όσο θες και το καλοκαίρι να βουτήξεις σε μια θάλασσα.
Όταν κοιμάσαι ο κόσμος αδειάζει – Βασίλης Κεκάτος
Ένα από τα καλά που μπορούμε να πούμε ότι συνέβη στην πρώτη καραντίνα είναι αυτή η μικρού μήκους. Ο Β. Κεκάτος μάς μεταφέρει σε μία πραγματικότητα που θα μπορούσε να είναι εμπνευσμένη από βιβλίο του Σαραμάγκου. Όλος ο κόσμος έχει πληχθεί από μία επιδημία ύπνου, αλλά ένα ερωτευμένο αγόρι έχει γλυτώσει. Καταγράφει ό,τι όμορφο συναντά για να το δείξει στο κορίτσι που ερωτεύτηκε, όταν εκείνη ανοίξει τα μάτια της. Ευτυχώς, το είδαν και τα δικά μας μάτια.
Limbo – Κωνσταντίνα Κοτζαμάνη
Το Limbo ανήκει στην κατηγορία των ταινιών που δεν μπορείς να ξεχάσεις την εικόνα, το χρώμα ή το φως τους. Το φόντο της ιστορία της Κ. Κοτζαμάνη είναι ένα απόκοσμο τοπίο όπου 12 νεαρά αγόρια έχουν χτίσει τον δικό τους κόσμο. Ένα “διαφορετικό” αγόρι και μία φάλαινα θα εισχωρήσουν στο σύμπαν τους και θα κινήσουν το ενδιαφέρον και τα ένστικτα τους. Ταινίες σαν αυτή σου υπενθυμίζουν πως το σινεμά είναι εμπειρία και όχι απλή θέαση κινούμενων εικόνων.
Yawth – Λήδα Βαρτζιώτη και Δημήτρης Τσακαλέας
Το δίδυμο της επιτυχίας που ανήκει στην γενιά για την οποία δημιουργεί, έχει ένα κοινό που αναζητά συνεχώς τα project του. Στον κόσμο του Yawth συναντάμε την γενιά της γρήγορης επικοινωνίας, της πολυχρωμίας και του συχνά ανέκφραστου συναισθηματισμού. Οι 20άρηδες του σήμερα, καλογραμμένοι, καλοσκηνοθετημένοι και ιδιαίτεροι, όπως θα έπρεπε να παρουσιάζονται και στην τηλεόραση.
Αλεπού – Ζακλίν Λέντζου
Συνήθως οι ιστορίες ενηλικίωσης ακολουθούν την χρονοβόρα προσπάθεια ενός κινηματογραφικού ήρωα να αφήσει πίσω του την νοοτροπία του παιδιού. Η Αλεπού της Ζ. Λέντζου όμως, ενηλικιώνει τον ήρωα μέσα σε μία μέρα μέσα από τον μονόδρομο της πραγματικότητας. Κάποια φιλμ σου δείχνουν τι ωραία που είναι η ζωή. Κάποια άλλα, όμως, σου υπενθυμίζουν τι μικρή που είναι για να μην την ζεις ωραία.
