Αν είναι κάπου εκεί στα τέλη Νοέμβρη-αρχές Δεκέμβρη και δεις έναν άνθρωπο μελαγχολικό, τσαντισμένο, να περπατάει σκυφτός και να κλωτσάει τις πέτρες στον δρόμο ενώ ταυτόχρονα έχει ένα αστέρι στο κεφάλι του και είναι πασπαλισμένος με χρυσόσκονη, τότε αυτός ο άνθρωπος είναι Υδροχόος.

Και είναι Χριστούγεννα. Και είναι τα Χριστούγεννα του Υδροχόου.

Δεν έχει αποφασίσει αν μισεί τα Χριστούγεννα, αν τον εκνευρίζουν, αν τον μελαγχολούν, αν τον θυμώνουν ή αν όλα αυτά μαζί. Βασικά όλα αυτά μαζί θα καταλήξει αν προλάβει να κάτσει να το σκεφτεί. Αλλά δεν προλαβαίνει. Γιατί θυμώνει που οι άνθρωποι θέλουν να είναι καλοί με τους άλλους ανθρώπους -ή νομίζουν ότι είναι καλοί- για μερικές μέρες μέσα στον χρόνο ενώ τις υπόλοιπες μέρες είναι “κακοί”, “άδικοι”, “απάνθρωποι”.

Εκνευρίζεται με τους ανθρώπους που θυμούνται τους άλλους ανθρώπους μόνο μερικές μέρες μέσα στον χρόνο ενώ τις υπόλοιπες αδιαφορούν και για τους κοντινούς τους αλλά και για τους μακρινούς τους ανθρώπους. Τα θεωρεί αυτά υποκρισία, πασπαλισμένη με γκλίτερ.

Το πιο χριστουγεννιάτικο τραγούδι που θα ακούσει την περίοδο των γιορτών είναι το “Do they know it’s christmas?” και θα το ακούει μέχρι το Πάσχα. Και θα κλαίει όταν το ακούει και θα στεναχωριέται για όλους αυτούς που δεν ξέρουν ότι είναι Χριστούγεννα, δεν ξέρουν τι σημαίνει Χριστούγεννα, δεν έχουν μια γαλοπούλα στο τραπέζι τους. Είτε αυτοί είναι στην Αφρική, είτε στο παραπάνω στενό. Θα αναλογιστεί την φτώχια, την αδικία, όλα αυτά που στερούν από κάποιους ανθρώπους την ευκαιρία να μάθουν ότι είναι Χριστούγεννα. Και θα θυμώσει με τους ανθρώπους που δεν εκτιμάνε την τύχη που έχουν να ξέρουν οτι είναι Χριστούγεννα και σπαταλάνε την ευκαιρία τους αυτή με γκλίτερ.

Καμιά φορά ωστόσο, όταν δεν τον βλέπει κανείς θα ακούσει και το “Last Christmas”, θα σκεφτεί το πόσα έδωσε σε ανθρώπους τα περσινά χριστούγεννα και μπορεί και να τους στείλει μήνυμα. Για να τους βρίσει. Με γκλίτερ. Ίσως πάλι όταν οδηγεί να βάλει τέρμα το “all i want for christmas”, και να σκεφτεί πως το μόνο που θα ήθελε για τα Χριστούγεννα θα ήταν παγκόσμια ειρήνη.

Γενικά δεν είναι αυτό που λέμε “το πνεύμα των Χριστουγέννων”. Το να αντιπαθείς τα Χριστούγεννα είναι μια βρώμικη δουλειά αλλά κάποιος πρέπει να την κάνει. Ε ο Υδροχόος θα την κάνει. Ωστόσο ψάχνει τρόπους να νιώσει Χριστούγεννα. Θα στολίσει το σπίτι του. Σίγουρα όχι με αληθινό δέντρο, δεν θα δεχόταν ποτέ να βάλει στο σπίτι του ένα δέντρο που έχει κοπεί ακόμα κι αν το έχουν φυτέψει για τον σκοπό αυτό, σίγουρα όχι με συνηθισμένο δέντρο.

Μπορεί δηλαδή να βάλει πάνω στο δέντρο τίποτα, μπορεί να βάλει χαρτοπετσέτες, μπορεί να πει σε αγαπημένους του ανθρώπους να γράψουν απο μια ευχή και να τις κρεμάσει πάνω στο δέντρο. Μπορεί να μην βάλει αστέρι στην κορυφή αλλά θα βάλει τον Μπατμαν, κι όσο για τα φωτάκια; Θα βάλει ή πάρα πολλά ή θα πετάξει πάνω στο δέντρο μία μόνο αυτοφωτιζόμενη λάμπα.

Τη φάτνη μπορεί να τη βάλει πάνω στο ψυγείο, ή μέσα σε κάποιο τάπερ αλλά θα είναι ιδιαίτερα προσεκτικός με το πώς θα βάλει τις φιγούρες της. Σίγουρα θα τις αλλάζει θέσεις κάθε μέρα για να μην βαρεθεί ο Ιωσήφ τη Μαρία και ο Μελχιώρ τον Βαλτάσαρ.

Στην προσπάθεια του να νιώσει Χριστούγεννα, θα πει σε όλα τα παιδιά που θα του χτυπήσουν για τα κάλαντα “πείτε τα”. Βέβαια μπορεί να τα σταματήσει αμέσως και να τους ζητήσει να πουν το αγαπημένο τους τραγούδι εναλλακτικά ή να συζητήσει μαζί τους για το νόημα των στίχων των καλάντων.

Για ρεβεγιόν είναι πιθανό να καλέσει τους φίλους του να πάνε σε ιδρύματα ή σε αστέγους για να προσφέρουν. Κάτι από αυτά που εκείνοι έχουν, δώρα, συντροφιά, παρουσία. Με την ελπίδα να γίνουν έστω για λίγο ευτυχισμένοι, και οι φίλοι του και εκείνοι που επισκέπτονται, καθώς για τον Υδροχόο ευτυχία είναι το “μαζί”. Κατά την περίοδο των γιορτών θα πάει σε τραπέζια συγγενών και φίλων, φορτωμένος με αλεξανδρινά, γκι και δώρα για όλους.

Θα καθίσει για ώρες στο τραπέζι και θα συζητάει για τη χρονιά που πέρασε, για τα παιδιά πώς μεγαλώνουν, για το φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής και θα φύγει μόλις αρχίσει η χριστουγεννιάτικη ταινία.

Θα πάει πάει σπίτι του, θα βάλει να δει το “love actually”, μόνος του για να αποφορτιστεί από την υπερκοινωνικότητα και θα μελαγχολήσει στον καναπέ του ακούγοντας το “Christmas is all around me” και θα μελαγχολεί καθώς θα αναρωτιέται γιατί να μην νιώθει Χριστούγεννα σαν όλους τους άλλους και γιατί να μην μαζεύονται όλοι μαζί πιο συχνά παρά μόνο στις γιορτές.

Θα θελήσει κι εκείνος να κάνει ένα εορταστικό τραπέζι. Μην περιμένεις να φτιάξει γαλοπούλα. Μπορεί να φτιάξει πίτσα, μπορεί να φτιάξει φρικασέ ή αν θα φτιάξει γαλοπούλα μπορεί να τη γεμίσει με σούσι. Μπορεί αντί για βασιλόπιτα να κόψει τούρτα, κι αντί για φλουρί να βάλει μέσα κάρτα σιμ. Δεν ξέρει γιατί, αλλά αυτό θα κάνει. Θα διαλέξει με ιδιαίτερη προσοχή δώρα για τον καθένα. Δώρα που δεν θα είναι τυπικά αλλά ιδιαίτερα διαλεγμένα για τον καθένα, θα είναι αυτό που θέλει ο καθένας.

Το κάθε δώρο θα έχει κάρτα με ευχές που θα γράψει ο Υδροχόος. Μοναδικές για τον καθένα. Μπορεί να μην είναι απαραίτητα ευχές, μπορεί να είναι ένα τραγούδι, μια συνταγή το οτιδήποτε που ξέρει ο Υδροχόος ότι σημαίνει κάτι για εκείνον που του κάνει το δώρο.

Όσο για εκείνον μην κοιτάτε που λέει ότι δεν θέλει δώρα. Θέλει. Και δεν πρόκειται να αλλάξει κανένα από τα δώρα που θα του κάνουν ακόμα κι αν είναι μια μπλούζα δυο νούμερα μικρότερη, ακόμα κι αν είναι ένα βιβλίο που ήδη έχει. “Κάποιος το διάλεξε για μένα, γιατί να το αλλάξω για να πάρω κάτι που θέλω εγώ. Η σκέψη είναι το δώρο, όχι η χρησιμότητα του”, θα σκεφτεί και θα βάλει το κάθε δώρο που του έκαναν σε περίοπτη θέση. Ακόμα κι αν είναι το πιο άσχημο και άχρηστο πράγμα του κόσμου.

Θα βγει έξω στις γιορτές, θα παρατηρεί τους ανθρώπους να διασκεδάζουν και θα κατανοεί την ανάγκη τους για να είναι μαζί με άλλους και να διασκεδάζουν. Και κάποια στιγμή θα φύγει μόνος του για να αποτραβηχτεί. Γιατί αυτή είναι η δική του ανάγκη. Η φύση του. Να είναι μόνος του μέσα σε πολλούς. Θα ανέβει σε ένα βουνό ή θα καθίσει σε ένα παγκάκι για να κάνει αλλαγή χρόνου, ή μπορεί να οργανώσει το καλύτερο πάρτι της χρονιάς που φεύγει και της χρονιάς που έρχεται για την αλλαγή του χρόνου. Δεν ξέρει ακόμα τι θα κάνει. Όπως του βγει.

Θα κάθεται τα βράδια και θα κοιτάει το χριστουγεννιάτικο δέντρο. Θα σκέφτεται πως οι άλλοι “νιώθουν” Χριστούγεννα και πως εκείνος “παθαίνει” Χριστούγεννα. Θα μελαγχολεί, θα σκέφτεται όσους έφυγαν, όσους του λείπουν όσους δεν μπορούν να νιώσουν Χριστούγεννα. Θα εύχεται οι άνθρωποι να ήταν καλοί για παραπάνω μέρες, και να μπορούσαν να ξέρουν όλοι πως είναι Χριστούγεννα.

Αποφάσεις για τον νέο χρόνο δεν θα πάρει. Μόλις τελευταία στιγμή αποφάσισε να τυλίξει τα δώρα του με ανακυκλωμένο χαρτί που έγραψε τη διακήρυξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για να την έχουν όλοι οι φίλοι του, θα πάρει αποφάσεις για του χρόνου; “Ποιος ζει ποιος πεθαίνει;”, θα σκεφτεί. Κι εκεί που θα μελαγχολεί και θα απορεί γιατί δεν μπορεί να χαρεί τα Χριστούγεννα όπως όλοι οι άλλοι, θα σηκωθεί από τον καναπέ, θα βγει στον δρόμο, θα πιεί μπύρες με τους ανθρώπους που ζουν στον δρόμο και θα πάει να βρει τους φίλους του.

“Merry Christmas ya filthy animals”, θα τους φωνάξει. Περιμένατε ένα απλό “καλα χριστουγεννα” από έναν Υδροχόο;