Λογικά έμαθες τη Sophia Lillis μέσα από τρομακτικές σκηνές ταινιών τρόμου. Στην πραγματικότητα όμως δεν είναι μονοδιάστατη, ούτε horror-ish. Έδωσε πρόσφατα μια συνέντευξη στους Los Angeles Times με αφορμή την καινούργια σειρά στην οποία συμμετέχει το “I’m not okay with this”. Την αγαπήσαμε λίγο παραπάνω, βλέποντας παράλληλα και τη σειρά.
Η Lillis στη σειρά “I’m not okay with this”
Το “I’m not okay with this” είναι μια ιστορία για αγχωμένους νεαρούς ενήλικες που αντιμετωπίζουν την καινούργια τους φάση στη ζωή: την ενηλικίωση. Συμπεριλαμβάνει θέματα σχετικά με το sex και τα ναρκωτικά και τα περιπλέκει με αρχές από τις ζωές υπερηρώων. Σε συνδυασμό με μερικά στοιχεία τρόμου. Ο χαρακτήρας που υποδύεται η Lillis, η Sydney, είναι μια έφηβη που ζει στο περιθώριο σε μια μικρή πόλη. Αντιμετωπίζει το θάνατο του πατέρα της, μια κατεστραμμένη σχέση με τη μητέρα της και τη δική της σεξουαλικότητα. Στη συνέχεια, αναπτύσσει κάποιες -αρχικά ενοχλητικές- τηλεκινητικές δυνάμεις της.
Η πορεία της
Εάν υπάρχει ένα μοτίβο στην καριέρα της Lillys μέχρι στιγμής, είναι ρόλοι σε οικογένειες στις οποίες υπάρχει κακοποίηση. Η απώλεια οικογενειακών προσώπων αλλά και η ενδοοικογενειακή βία τσακίζουν τις ιστορίες των χαρακτήρων που αναλαμβάνει. Ακόμα και ο χαρακτήρας της στο “Nancy Drew and the Hidden Staircase” διαμορφώνεται στο πλαίσιο της απώλειας της μητέρας της. Οι επιδόσεις της Lillis χαρακτηρίζονται από συναισθηματική νοημοσύνη και την ικανότητα να ενταχθεί εύκολα στο ρόλο. Αυτό είναι αξιοζήλευτο από έναν ηθοποιό οποιασδήποτε ηλικίας. Ενσωματώνει αυτές τις τραυματικές ιστορίες στον τρόπο που υποδύεται το χαρακτήρα χωρίς να δείχνει ότι πιέζεται. Γι’ αυτό συχνά μπορεί να φαίνεται μεγαλύτερη από την ηλικία της. Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι ήταν δεκατεσσάρων ετών όταν γυρίστηκε το “It”.
Η ζωή της
Η Lillis είναι από το Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης. Όταν μιλάει για την οικογένειά της αναφέρει και τις δύο γάτες και τον σκύλο της. Όπως ομολόγησε περνάει περισσότερο χρόνο με τα κατοικίδιά της από ό,τι με την οικογένειά της. Της αρέσει να σχεδιάζει και να διαβάζει βιβλία φαντασίας, και δεν θεωρεί τον εαυτό της εξαιρετικά έξυπνο. Αυτό μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι μεγάλωσε με έναν δίδυμο αδελφό που πάντα υπερείχε στο σχολείο. Ο πατριός της την ενθάρρυνε να ασχοληθεί με την υποκριτική, γι ‘αυτό έκανε την εγγραφή της στο πρόγραμμα για τη νεολαία στο Ινστιτούτο Θεάτρου και Κινηματογράφου Lee Strasberg στο Μανχάταν. Κάπως έτσι βρήκε την κοινότητά της. Αυτές οι αξίες έχουν αρχίσει να χρωματίζουν τις επιλογές στη σταδιοδρομίας της.Είμαστε τουλάχιστον περίεργες για το τι έχουμε ακόμα να δούμε από αυτό το ταλαντούχο πλάσμα.
