L. to R. : Frank Jenks, Roscoe Karns, Rosalind Russell, Porter Hall, Gene Lockhart, Regis Toomey & Cliff Edwards in His Girl Friday (1940)

Είδα τηλεόραση.

Είδα να βάζουν στη θέση σου μοντέλα άσχετα με το αντικείμενο, “γλάστρες” που διάβαζαν το autocue* ή είχαν αποστηθίσει ένα προκάτ κείμενο.

Είδα να βάζουν εσένα σε ρόλο “γλάστρας”, παρόλο που είσαι σχετική με το αντικείμενο.

Είδα να είσαι σχετική με το αντικείμενο, να σε έχουν βάλει στη σωστή θέση και να τα κάνεις θάλασσα λόγω απειρίας ή τρακ.

Είδα να είσαι στην αφάνεια και να σε αδικούν επαγγελματικά, παρόλο που και σχετική με το αντικείμενο είσαι, και δουλεύεις πολύ πίσω από κάμερες και σε έντυπα, και είσαι καλύτερη από πολλούς άλλους που “σπρώχνει” το σύστημα.

Μόλις προχθές είδα να σε παραγκωνίζουν και να σε υποβιβάζουν σε ρόλο “γλάστρας” για χάρη μεγάλων ονομάτων του αντίθετου φύλου, παρόλο που ήσουν άψογη ως προκάτοχός τους και έχεις δώσει επανειλημμένες φορές τα διαπιστευτήριά σου σε απαιτητικές “αποστολές”. Δεν ξέρω αν ήταν κάτι που ήθελες ή αν συναίνεσες αναγκαστικά, όμως εγώ προτιμούσα τα πράγματα όπως ήταν πριν.

Για εσένα “ανώνυμη” και “επώνυμη” αθλητικογράφε, εύχομαι κάποτε να παίρνεις τη θέση που σου αξίζει – αν είσαι καλή, να καταλαμβάνεις τις θέσεις που σου αρμόζουν, αν δεν είσαι καλή, ας μένεις στην αφάνεια ή ας έχεις την ευκαιρία να κάνεις κάτι άλλο.

Εύχομαι αν είσαι προβεβλημένη και μοιάζεις με μοντέλο, να μην ασχολούνται μαζί σου σαν να ήσουν μοντέλο η πορνοστάρ και όχι αθλητικογράφος, και είτε μοιάζεις με μοντέλο είτε όχι, να ασχολούνται μαζί σου εστιάζοντας στη δουλειά σου.

Αλλά κυρίως εύχομαι να έρθει κάποια μέρα που να μη χρειάζεται όταν αναφέρονται σε εσένα, να βάζουν μπροστά από το επάγγελμά σου το προσδιοριστικό “γυναίκα”. Να σε λένε “αθλητικογράφο” σκέτα. Χωρίς προσδιοριστικά φύλου για εσένα και για οποιαδήποτε άλλη επαγγελματία βρίσκεται σε χώρο που ανδροκρατείται.

*autocue: το μηχάνημα απέναντι από τους εκφωνητές, που προβάλλει το κείμενο που πρέπει να εκφωνήσουν