Υπήρχε ένα σημείο στη ζωή μου που ένιωθα ενοχές στη σκέψη ό,τι δε θα μπορούσα να ζήσω χωρίς τον σύντροφό μου. Σε αυτή τη σχέση ένιωθα την ευτυχία που δεν ήξερα ότι θα μπορούσα να φτάσω, ήταν καλύτερο από τις ταινίες και το πρόσωπό μου πονούσε κάθε βράδυ από το πόσο πολύ χαμογελούσα. Μισούσα τον ύπνο, γιατί σιχαινόμουν το ότι εκείνες τις στιγμές δε θα είχα εμπειρίες μαζί του, ακόμα και αν ροχάλιζε εκείνος δίπλα μου. Ήμουν τόσο ευλογημένη σε εκείνη τη φάση της ζωής μου. Μετά έφτασα στο πιο χαμηλό της σημείο. Έδωσα τις μάχες μου με τον εαυτό μου δίπλα μου, και με βοήθησα να μεγαλώσω.
Όποιον και αν σκέφτεσαι όσο διαβάζεις την ιστορία μου, είναι το άτομο που θεωρείς δική σου ιστορία. Η “ιστορία σου” είναι η σχέση που σε έκανε τον άνθρωπο που είσαι σήμερα, σε ό,τι έχει να κάνει με τις σχέσεις.
Όσο κι αν σε εκπλήσσει, εγώ ήμουν εκείνη που έβαλε τέλος σε αυτή την ευτυχία. Τα πράγματα έγιναν άσχημα λίγες μέρες αφού βίωνα τη μεγαλύτερη ευτυχία. Χώριζα κάποιον με τον οποίο ήμουν ακόμα ερωτευμένη. Πονούσα πολύ.
Το να είσαι ερωτευμένος σε κάνει να νιώθεις ασφαλής. Νιώθεις προστατευμένη, ξυπνάς δίπλα σε κάποιον που ήδη σε κοιτάζει και σου λέει πως είναι εθισμένος σε σένα. Κάθε μικρό πράγμα που κάνει, σε κάνει να χάνεις την ανάσα σου και αυτό είναι αμοιβαίο. Ναι, αυτό είναι πιθανό. Αν σου λέω ότι είναι πιθανό, θέλω πιστέψεις πως είναι πιθανό. Ωστόσο, υπάρχουν φορές που βρίσκεις αυτόν τον κάποιο και οι δυο σας ξεκινάτε το “για πάντα” μαζί. Και τελειώνει. Τελειώνει και κανείς από τους δυο σας δεν το θέλει αυτό.
Οι λεπτομέρειες θα μείνουν για πάντα ανάμεσα σε μένα και σε εκείνον, γιατί αυτές είναι όλα όσα έχουμε. Είμαι χαρούμενη τώρα μόνη, κάνοντας αυτό που θέλω, και εκείνος είναι χαρούμενος κάνοντας αυτό που θέλει. Αυτό θέλαμε πάντα. Η τελευταία υπόσχεση που δώσαμε είναι η υπόσχεση που πάντα θα κρατάμε ο ένας στον άλλο. Όποτε ξανασυναντηθούμε στο μέλλον, θα προσπεράσουμε σαν δυο ξένοι. Είναι το μόνο που μπορούμε να κάνουμε.
Το αφήνεις να σε πονέσει και μετά το αφήνεις να φύγει. Αν είναι για προορισμένο για εσένα, θα είναι πάντα δικό σου.
Δεν υπάρχει όριο σε καμία σχέση. Θα μπορούσατε να συναντηθείτε για πρώτη φορά μετά το χωρισμό και να ξαναείστε μαζί; Σίγουρα. Τίποτα δεν είναι αδύνατο.
Δεν θα υπάρξει μέρα που θα πω ότι μισώ τον άνθρωπο με τον οποίο πέρασα εκείνη την περίοδο της ζωής μου, γιατί μοιραστήκαμε τις ζωές μας και φτιάξαμε μια κοινή ζωή, ενάντια σε όλα. Ήταν πανέμορφα. Μπορείς να μισείς κάποιον για μια κίνηση, αλλά σίγουρα μπορείς να αγαπάς ακόμα για όλα όσα είναι. Μπορεί να μην ξέρω ποιος είναι στο σήμερα, αλλά πάντα θα αγαπώ τους ανθρώπους που ήμασταν, όταν ήμασταν μαζί. Πιστεύω πως οι άνθρωποι ντρέπονται να το παραδεχτούν αυτό, αλλά βρίσκω τίποτα το ντροπιαστικό σε αυτό.
Η επιλογή μου να τελειώσω αυτή τη σχέση ήταν απλή. Αυτό ακούγεται συγκαταβατικό αν σκεφτείς πως παραδέχτηκα ότι ήμουν ακόμα ερωτευμένη μαζί του, αλλά πρέπει να θυμάσαι πως όλα είναι σωστά μέχρι να γίνουν λάθος. Θα ξέρεις πότε είναι λάθος. Και εμείς πλησιάζαμε εκείνον τον τοίχο πιο γρήγορα από όσο μπορούσαμε να διαχειριστούμε, να φρενάρουμε ή να πηδήξουμε έξω από το κινούμενο αυτοκίνητο. Ήταν αναπόφευκτο.
Όταν τελειώσει, φύγε. Επαναλαμβάνω στο μυαλό μου συνεχώς: Ποτέ μην ποτίζεις ένα νεκρό λουλούδι.
Όλοι έχουν μια “ιστορία”, εκείνον που έφυγε, εκείνον που δεν είχαν ποτέ, εκείνον που αγαπούν ακόμα. Κάποιοι άνθρωποι, ακόμα και αυτοί που θα σε ερωτευτούν, δεν αντέχουν να σε ακούν να μιλάς για αυτό. Θα είναι πάντα δύσκολο να μην παραδοθείς σε ένα είδος ευτυχίας, όταν μιλάς για αυτή την περίοδο της ζωής σου, που σε έκανε αυτό που είσαι σήμερα. Δεν είναι η ιστορία σου. Είσαι εσύ.
Μετά από πολλαπλά, δυσάρεστα, φυσικά πράγματα που συνέβησαν στη ζωή μου, ποτέ δεν ήθελα να έχω κάτι που δε θα άντεχα να χάσω στη ζωή μου. Όταν το βρήκα, δεν μπορούσα να αντέξω το να μην το έχω. Τώρα, λίγα χρόνια μετά, το έχω χάσει, αλλά είμαι ακόμα χαρούμενη.
Άνθρωποι έρχονται και φεύγουν. Μερικοί είναι διαλείμματα για τσιγάρο, ενώ άλλοι είναι πυρκαγιές. Είναι η ομορφιά του άγνωστου, αλλά όλοι θα είναι κομμάτι της ιστορίας σου μια μέρα. Μπορεί να σου λείπει κάποιος αλλά να μην τον θες πίσω.
Θα λέω ακόμα την ιστορία, ακόμα και το τέλος, με χαμόγελο στο πρόσωπό μου. Είμαι χαρούμενη που είμαι η άγνωστή σου στον δρόμο.
Πηγή: theodysseyonline.com
